Benlysta

ANEKS I

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie

zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Osoby należące do fachowego personelu

medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane. Aby dowiedzieć się, jak

zgłaszać działania niepożądane - patrz punkt 4.8.

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu.

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce.

2.

SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Wstrzykiwacz

Każdy 1-mililitrowy wstrzykiwacz zawiera 200 mg belimumabu.

Ampułko-strzykawka

Każda 1-mililitrowa ampułko-strzykawka zawiera 200 mg belimumabu.

Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1λ, wytwarzanym na linii komórek

ssaków (NS0) z zastosowaniem techniki rekombinacji DNA.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu (do wstrzykiwań)

Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce (do wstrzykiwań)

Przezroczysty do opalizującego, bezbarwny do jasnożółtego roztwór o pH wynoszącym 6.

4.

SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1

Wskazania do stosowania

Lek Benlysta jest wskazany jako terapia uzupełniająca u dorosłych pacjentów z aktywnym,

seropozytywnym toczniem rumieniowatym układowym (SLE) o wysokim stopniu aktywności

choroby (np. z obecnością przeciwciał przeciwko dsDNA i z niskim poziomem dopełniacza) pomimo

stosowania standardowego leczenia (patrz punkt 5.1).

4.2

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie lekiem Benlysta powinien rozpoczynać i nadzorować wykwalifikowany lekarz mający

doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu SLE. Zaleca się, aby pierwsze wstrzyknięcie podskórne

leku Benlysta było przeprowadzone pod nadzorem fachowego personelu medycznego posiadającego

stosowne kwalifikacje do podjęcia, gdy to konieczne, odpowiednich działań w przypadku wystąpienia

reakcji nadwrażliwości. Wykwalifikowany personel medyczny musi zapewnić odpowiednie szkolenie

w zakresie wstrzyknięć podskórnych oraz przekazać wiedzę na temat sygnałów i objawów

wystąpienia reakcji nadwrażliwości (patrz punkt 4.4). Pacjent może dokonywać samodzielnych

wstrzyknięć lub opiekun pacjenta może podawać lek Benlysta w przypadku gdy wykwalifikowany

personel medyczny stwierdzi, iż jest to właściwe.

Dawkowanie

Zalecany schemat dawkowania to 200 mg raz na tydzień, podawane podskórnie.

Dawkowanie nie jest zależne od masy ciała pacjenta (patrz punkt 5.2).

Należy stale monitorować stan pacjenta. Jeżeli po 6 miesiącach leczenia produktem Benlysta nie

zaobserwuje się poprawy kontroli choroby, wówczas należy rozważyć przerwanie stosowania tego

leku.

W przypadku pominięcia podania dawki leku, należy ją podać jak najszybciej. Następnie, pacjent

może kontynuować przyjmowanie leku w ustalony wcześniej dzień tygodnia lub rozpocząć nowy

tygodniowy cykl licząc od dnia, w którym podana została pominięta dawka. Nie ma konieczności

podawania dwóch dawek tego samego dnia.

Jeśli pacjent chce zmienić dzień tygodnia, w którym przyjmuje dawkę leku, kolejna dawka może

zostać przyjęta w nowy, wybrany dzień tygodnia. Następnie pacjent powinien kontynuować

tygodniowy cykl przyjmowania leku licząc od tego dnia, nawet jeśli odstęp między kolejnymi

dawkami tymczasowo jest krótszy niż 1 tydzień.

Zmiana metody podawania z donaczyniowego na podskórne

Jeśli pacjent jest przestawiany z podawania dożylnego na podawanie podskórne, pierwsze

wstrzyknięcie podskórne powinno być przeprowadzone 1 do 4 tygodni po ostatnim wlewie dożylnym

(patrz punkt 5.2).

Szczególne populacje

Osoby w podeszłym wieku

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa produktu Benlysta u pacjentów w podeszłym wieku.

Dane dotyczące pacjentów w wieku ≥65 lat są ograniczone do <1,8% badanej populacji. Dlatego nie

zaleca się stosowania leku Benlysta u pacjentów w podeszłym wieku, chyba że spodziewane korzyści

przewyższają potencjalne ryzyko. W przypadku gdy zastosowanie leku Benlysta u pacjentów w

podeszłym wieku zostanie uznane za konieczne, nie ma konieczności dostosowania dawki (patrz

punkt 5.2).

Niewydolność nerek

Belimumab oceniano u ograniczonej liczby pacjentów z SLE i niewydolnością nerek.

Na podstawie dostępnych informacji wiadomo, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u

pacjentów z łagodną, umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek. Niemniej jednak, zaleca się

ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek ze względu na brak danych (patrz punkt 5.2).

Niewydolność wątroby

Nie przeprowadzono badań leku Benlysta z udziałem pacjentów z niewydolnością wątroby. Jest mało

prawdopodobne, aby pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby wymagali dostosowania dawek

(patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu Benlysta u dzieci i młodzieży (w

wieku <18 lat). Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Wstrzykiwacz lub ampułko-strzykawka mogą być stosowane wyłącznie do wstrzyknięć podskórnych.

Zalecanym miejscem iniekcji jest brzuch lub udo. W przypadku wstrzyknięć w tę samą okolicę ciała,

należy zalecić pacjentowi, aby stosował inne miejsce wstrzyknięcia co tydzień; wstrzyknięć nie należy

nigdy dokonywać w miejsca, w których skóra jest bardziej delikatna, zasiniona, zaczerwieniona lub

stwardniała.

Szczegółowe instrukcje podawania podskórnego leku Benlysta w ampułko-strzykawce lub we

wstrzykiwaczu znajdują się na końcu ulotki dla pacjenta (patrz Instrukcja krok po kroku).

4.3

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1.

4.4

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Leku Benlysta nie badano w następujących grupach pacjentów, w związku z czym nie zaleca się

stosowania w tych przypadkach:

ciężki czynny toczeń ośrodkowego układu nerwowego

ciężkie czynne toczniowe zapalenie nerek (patrz punkt 5.1)

zakażenie wirusem HIV

wirusowe zapalenie wątroby typu B lub C w wywiadzie lub obecnie

hipogammaglobulinemia (IgG <400 mg/dl) lub niedobór IgA (IgA <10 mg/dl)

stan po przeszczepieniu ważnego narządu lub komórek macierzystych układu

krwiotwórczego/szpiku kostnego, bądź po przeszczepieniu nerki.

Stosowanie produktu równocześnie z terapią celowaną ukierunkowaną na limfocyty B lub z

cyklofosfamidem

Nie badano stosowania produktu Benlysta w skojarzeniu z inną terapią celowaną ukierunkowaną na

limfocyty B ani z podawanym dożylnie cyklofosfamidem. Należy zachować ostrożność w przypadku

stosowania produktu Benlysta równocześnie z inną terapią celowaną ukierunkowaną na limfocyty B

lub z cyklofosfamidem.

Nadwrażliwość

Podanie dożylne lub podskórne produktu Benlysta może powodować reakcje nadwrażliwości, które

mogą być ciężkie i śmiertelne. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji należy przerwać podawanie

produktu Benlysta i zastosować odpowiednie leczenie (patrz punkt 4.2). Ryzyko wystąpienia reakcji

nadwrażliwości jest największe podczas podawania dwóch pierwszych dawek; jednak należy mieć je

na uwadze przy każdym podaniu leku. U pacjentów z historią alergii wielolekowej lub znaczną

nadwrażliwością ryzyko może być większe. Obserwowano też nawrót istotnych klinicznie reakcji

pomimo wcześniejszego odpowiedniego leczenia objawów (patrz punkt 4.2 i 4.8).

Pacjenci powinni zostać poinformowani o ryzyku wystąpienia reakcji nadwrażliwości w dniu lub kilka

dni po podaniu dawki leku, a także otrzymać informację o możliwych sygnałach i objawach oraz

możliwości wystąpienia nawrotu. Należy poinstruować pacjentów, aby w przypadku wystąpienia

takich objawów natychmiast zwrócili się po pomoc medyczną. Należy dostarczyć pacjentowi ulotkę.

Obserwowano też reakcje nadwrażliwości typu późnego o mniejszym stopniu nasilenia, obejmujące

wysypkę, nudności, zmęczenie, ból mięśni, ból głowy i obrzęk twarzy.

W badaniach klinicznych dotyczących podawania dożylnego stwierdzono ciężkie reakcje na wlew

dożylny oraz reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne, bradykardię, hipotensję, obrzęk

naczynioruchowy i duszność. Patrz Charakterystyka Produktu Leczniczego dla leku Benlysta, proszek

do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji (patrz punkt 4.4.).

Zakażenia

Mechanizm działania belimumabu może zwiększyć ryzyko rozwoju zakażeń, w tym zakażeń

oportunistycznych. Zgłaszano przypadki ciężkich zakażeń, również ze skutkiem śmiertelnym,

występujących u pacjentów z SLE otrzymujących terapię immunosupresyjną, w tym belimumab (patrz

punkt 4.8). Lekarze powinni zachować ostrożność przy rozważaniu zastosowania leku Benlysta u

pacjentów z ciężkimi lub przewlekłymi zakażeniami lub z nawracającymi zakażeniami w wywiadzie.

Pacjenci, u których wystąpi zakażenie w trakcie leczenia lekiem Benlysta, powinni być uważnie

monitorowani oraz należy dokładnie rozważyć możliwość przerwania terapii immunosupresyjnej

uwzględniającej belimumab do czasu zakończenia infekcji. Ryzyko związane ze stosowaniem leku

Benlysta u pacjentów z czynną lub utajoną gruźlicą jest nieznane.

Postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa (PML)

U pacjentów otrzymujących lek Benlysta w leczeniu SLE zgłaszano występowanie postępującej

leukoencefalopatii wieloogniskowej (PML). Lekarze powinni zwracać szczególną uwagę na objawy

mogące sugerować PML, które mogą pozostać niezauważone przez pacjenta (np. objawy

przedmiotowe i podmiotowe dotyczące funkcji poznawczych, neurologicznych czy psychiatrycznych).

Lekarz powinien obserwować pacjentów w celu wykrycia takich nowych lub nasilających się

objawów i w przypadku ich wystąpienia zlecić konsultację neurologiczną i rozważyć przeprowadzenie

diagnostyki odpowiedniej do rozpoznawania PML. W przypadku podejrzenia PML, należy przerwać

podawanie leku Benlysta do czasu wykluczenia PML.

Immunizacja

Nie należy podawać żywych szczepionek w okresie 30 dni przed podaniem leku Benlysta lub

równocześnie z tym lekiem, gdyż nie określono bezpieczeństwa klinicznego takiego postępowania.

Nie ma dostępnych danych na temat wtórnego przeniesienia zakażenia z osób otrzymujących żywe

szczepionki na pacjentów leczonych lekiem Benlysta.

Ze względu na swój mechanizm działania, belimumab może mieć niekorzystny wpływ na odpowiedź

na szczepienie. Niemniej jednak, w niewielkim badaniu oceniającym odpowiedź na 23-walentną

szczepionkę przeciw pneumokokom, ogólna odpowiedź immunologiczna w stosunku do różnych

serotypów u pacjentów z SLE przyjmujących lek Benlysta była podobna do odpowiedzi uzyskanej u

pacjentów poddawanych standardowemu leczeniu immunosupresyjnemu w czasie szczepienia.

Dostępne dane są niewystarczające do tego, aby wyciągnąć wnioski odnośnie odpowiedzi na inne

szczepionki.

Ograniczone dane sugerują, że lek Benlysta nie wykazuje istotnego wpływu na zdolność do

utrzymania ochronnej odpowiedzi immunologicznej na szczepienie wykonane przed jego

zastosowaniem. W badaniu cząstkowym obserwowano, że u niewielkiej grupy pacjentów, którzy

wcześniej otrzymali szczepienie przeciwko tężcowi, pneumokokom lub grypie, ochronne miana

przeciwciał utrzymywały się po leczeniu lekiem Benlysta.

Nowotwory złośliwe i zaburzenia limfoproliferacyjne

Leki immunomodulujące, w tym Benlysta mogą zwiększać ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych.

Należy zachować ostrożność przy rozważaniu leczenia lekiem Benlysta u pacjentów z nowotworem

złośliwym w wywiadzie, jak również przy rozważaniu kontynuowania takiego leczenia u pacjentów, u

których rozpoznano chorobę nowotworową. Nie badano pacjentów, u których występował nowotwór

złośliwy w okresie ostatnich 5 lat, z wyjątkiem raka skóry (podstawnokomórkowego lub

płaskonabłonkowego), a także raka szyjki macicy, który został całkowicie usunięty chirurgicznie lub

odpowiednio leczony.

Zawartość sodu

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, co oznacza, że zasadniczo jest „wolny od

sodu”.

4.5

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań interakcji in vivo. Formacja niektórych enzymów CYP450 jest hamowana

poprzez zwiększony poziom niektórych cytokin podczas przewlekłego stanu zapalnego. Nie wiadomo,

czy belimumab może wpływać pośrednio na te cytokiny. Ryzyko pośredniego wpływu belimumabu na

zmniejszenie aktywności CYP nie może być wykluczone. U pacjentów poddawanych leczeniu z

użyciem substratów CYP o wąskim indeksie terapeutycznym, z indywidualnym doborem dawki (np.

warfaryny), należy rozważyć nadzór terapeutyczny podczas rozpoczynania i kończenia terapii

belimumabem.

4.6

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Kobiety w wieku rozrodczym/Antykoncepcja u mężczyzn i kobiet

Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia lekiem

Benlysta oraz przez co najmniej 4 miesiące od przyjęcia ostatniej dawki leku.

Ciąża

Dane na temat stosowania leku Benlysta u kobiet w ciąży są ograniczone. Nie przeprowadzono

formalnych badań. Poza oczekiwanym działaniem farmakologicznym, czyli redukcją liczby

limfocytów B, badania prowadzone na małpach nie wykazały żadnego bezpośredniego ani

pośredniego szkodliwego wpływu na funkcje związane z reprodukcją (patrz punkt 5.3).

Leku Benlysta nie należy stosować podczas ciąży, chyba że potencjalne korzyści przewyższają

potencjalne ryzyko dla płodu.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy lek Benlysta jest wydzielany do mleka lub czy jest on wchłaniany do krążenia

systemowego po przyjęciu doustnym. Wykryto jednak belimumab w mleku samic małp, które

otrzymywały dawkę 150 mg/kg co 2 tygodnie.

Ponieważ przeciwciała matczyne (IgG) są wydzielane do mleka matki, zaleca się, aby podjąć decyzję,

czy przerwać karmienie piersią, czy też zrezygnować z leczenia lekiem Benlysta, z uwzględnieniem

korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia dla kobiety.

Płodność

Nie ma dostępnych danych na temat wpływu belimumabu na płodność u ludzi. Nie oceniano

formalnie wpływu na płodność samców i samic w badaniach prowadzonych na zwierzętach (patrz

punkt 5.3).

4.7

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i

obsługiwania maszyn. Nie przewiduje się szkodliwego wpływu na takie aktywności na podstawie

właściwości farmakologicznych belimumabu. Podczas rozważania zdolności pacjenta do

wykonywania czynności, które wymagają osądu lub sprawności ruchowej lub poznawczej należy

uwzględnić stan kliniczny pacjenta oraz profil działań niepożądanych produktu Benlysta.

4.8

Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Bezpieczeństwo stosowania belimumabu u pacjentów z SLE oceniano w 3 badaniach kontrolowanych

za pomocą placebo dotyczących podawania dożylnego oraz w jednym badaniu kontrolowanym za

pomocą placebo dotyczącym podawania podskórnego.

Dane przedstawione w tabeli poniżej dotyczą ekspozycji na produkt Benlysta (dawka 10 mg/kg

podawana dożylnie w ciągu 1 godziny w dniach 0, 14., 28., a następnie co 28 dni przez okres do 52

tygodni) podawany u 674 pacjentów z SLE, w tym 472 osób otrzymujących lek przez okres

przynajmniej 52 tygodni, a także u 556 pacjentów otrzymujących 200 mg leku Benlysta podawanego

podskórnie raz w tygodniu przez okres do 52 tygodni. Przedstawione dane na temat bezpieczeństwa, u

niektórych pacjentów obejmują dane wykraczające poza tydzień 52. Uwzględniono także dane z

raportów po wprowadzeniu do obrotu.

Większość pacjentów otrzymywała jednocześnie jedną lub więcej spośród następujących terapii

przeciw SLE: kortykosteroidy, produkty lecznicze o działaniu immunomodulacyjnym, leki

przeciwmalaryczne, niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Reakcje niepożądane obserwowano u 87% pacjentów leczonych produktem Benlysta oraz u 90%

pacjentów otrzymujących placebo.

Najczęściej zgłaszanymi reakcjami niepożądanymi (występującymi u ≥5% pacjentów z SLE

leczonych produktem Benlysta w połączeniu ze standardowym leczeniem oraz z częstością o ≥1%

większą niż wśród pacjentów otrzymujących placebo) były: wirusowe zakażenia górnych dróg

oddechowych, zapalenie oskrzeli oraz biegunka. Odsetek pacjentów, którzy przerwali leczenie z

powodu działań niepożądanych wyniósł 7% w grupie pacjentów leczonych lekiem Benlysta oraz 8%

w grupie pacjentów przyjmujących placebo.

Tabela działań niepożądanych

Reakcje niepożądane zostały wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów MedDRA

oraz częstości występowania. Użyto następujących kategorii częstości występowania:

Bardzo często

≥1/10

Często

1/100 do <1/10

Niezbyt często od

1/1000 do <1/100

Rzadko

≥1/10 000 do <1/1000

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, objawy niepożądane są przedstawione

w kolejności malejącego stopnia nasilenia. Wskazana częstość jest największą częstością

obserwowaną dla obu postaci.

Klasyfikacja układów i

narządów

Częstość

Działania niepożądane

Zakażenia bakteryjne

i pasożytnicze

Bardzo często

Zakażenia bakteryjne, np. zapalenie

oskrzeli, zakażenie dróg moczowych

Często

Wirusowe zapalenie żołądka i jelit,

zapalenie gardła, zapalenie jamy

nosowej i gardła, wirusowe

zakażenie górnych dróg

oddechowych

Zaburzenia krwi i układu

chłonnego

Często

Leukopenia

Zaburzenia układu

immunologicznego

Często

Reakcje nadwrażliwości*

Niezbyt często

Reakcje anafilaktyczne

Rzadko

Oddalone w czasie, nieostre reakcje

nadwrażliwości typu późnego

Zaburzenia psychiczne

Często

Depresja

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Migrena

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często

Biegunka, nudności

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Często

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia**

Niezbyt często

Obrzęk naczynioruchowy,

pokrzywka, wysypka

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Bóle kończyn

Zaburzenia ogólne i stany w

miejscu podania

Często

Uogólnione reakcje na wlew dożylny

lub wstrzyknięcie*, gorączka

*„Reakcje nadwrażliwości” obejmują grupę zaburzeń, w tym anafilaksję, i mogą objawiać się

szeregiem różnych objawów, takich jak nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, obrzęk

naczynioruchowy, pokrzywka lub inna forma wysypki, świąd oraz duszność. „Uogólnione reakcje na

wlew dożylny lub wstrzyknięcie” obejmują grupę zaburzeń, które mogą objawiać się szeregiem

różnych objawów, takich jak bradykardia, bóle mięśni, bóle głowy, wysypka, pokrzywka, gorączka,

nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, nadciśnienie tętnicze, zawroty głowy i bóle stawów. Ze

względu na nakładanie się objawów i dolegliwości nie zawsze możliwe jest dokonanie rozróżnienia

między reakcjami nadwrażliwości i reakcjami na wlew dożylny.

** Dotyczy wyłącznie postaci do wstrzyknięć podskórnych.

Opis wybranych działań niepożądanych

Dane przedstawione poniżej pochodzą z badań klinicznych dotyczących podawania dożylnego (dawka

10 mg/kg podawana wyłącznie dożylnie) oraz z badania klinicznego dotyczącego podawania

podskórnego.

Uogólnione reakcje na wlew dożylny lub wstrzyknięcie i reakcje nadwrażliwości: Reakcje uogólnione

na wlew dożylny lub wstrzyknięcie oraz reakcje nadwrażliwości generalnie były obserwowane w dniu

podania, ale ostre reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić również kilka dni po podaniu leku. U

pacjentów z historią alergii wielolekowej lub znaczną nadwrażliwością ryzyko wystąpienia reakcji

może być większe.

Częstość występowania reakcji na wlew dożylny oraz reakcji nadwrażliwości po podaniu dożylnym

występujących w okresie 3 dni po podaniu leku wynosiła 12% w grupie pacjentów otrzymujących lek

Benlysta oraz u 10% pacjentów w grupie placebo, natomiast odsetki pacjentów, u których konieczne

było całkowite przerwanie leczenia, wynosiły odpowiednio 1,2% i 0,3%.

Częstość występowania reakcji uogólnionych oraz reakcji nadwrażliwości po wstrzyknięciu,

występujących w okresie 3 dni po podaniu leku wynosiła 7% w grupie pacjentów otrzymujących lek

Benlysta oraz u 9% pacjentów w grupie placebo.

Istotne klinicznie reakcje nadwrażliwości związane z lekiem Benlysta podawanym podskórnie i

wymagające całkowitego przerwania leczenia stwierdzono u 0,2% pacjentów otrzymujących lek

Benlysta i nie stwierdzono w grupie pacjentów przyjmujących placebo.

Zakażenia: Ogólna częstość występowania zakażeń w badaniach dotyczących podawania dożylnego i

podskórnego wynosiła 63% zarówno w grupie leczonej lekiem Benlysta jak i w grupie otrzymującej

placebo. Zakażeniami, które występowały u co najmniej 3% pacjentów leczonych lekiem Benlysta

oraz z częstością o co najmniej 1% większą niż w przypadku pacjentów otrzymujących placebo, były:

wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli oraz bakteryjne zakażenie dróg

moczowych. Ciężkie zakażenia występowały u 5% pacjentów zarówno w grupie otrzymującej lek

Benlysta jak i placebo; ciężkie zakażenia oportunistyczne stwierdzono odpowiednio u 0,4% i 0% z

nich. Zakażenia wymagające przerwania leczenia występowały u 0,7% pacjentów otrzymujących lek

Benlysta oraz u 1,5% pacjentów otrzymujących placebo. Niektóre zakażenia miały ciężki przebieg lub

skutek śmiertelny.

Leukopenia: Częstość występowania leukopenii zgłoszonej jako zdarzenie niepożądane wynosiła 3%

w grupie leku Benlysta oraz 2% w grupie placebo.

Zaburzenia psychiczne: Przypadki depresji jako działania niepożądanego zgłoszono u 3% pacjentów

zarówno w grupie przyjmującej lek Benlysta jak i w grupie placebo.

Zaburzenia w miejscu podania: W badaniu dotyczącym podawania podskórnego częstość

występowania reakcji w miejscu wstrzyknięcia wynosiła odpowiednio: 6,1% (34/556) i 2,5% (7/280)

u pacjentów w grupie otrzymującej lek Benlysta oraz w grupie otrzymującej placebo. Reakcje te

(głównie: ból, zaczerwienienie, krwiak, świąd lub stwardnienie) miały nasilenie łagodne lub

umiarkowane. Większość z nich nie powodowała konieczności przerwania leczenia.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania

produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać

wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania

wymienionego w załączniku V.

4.9

Przedawkowanie

Doświadczenie kliniczne z przedawkowaniem leku Benlysta jest ograniczone. Działania niepożądane

zgłaszane w powiązaniu z przypadkami przedawkowania były zgodne z działaniami niepożądanymi

właściwymi dla belimumabu.

Dwie dawki do 20 mg/kg, podane w odstępie 21 dni we wlewie dożylnym u ludzi nie powodowały

wzrostu częstości występowania ani stopnia nasilenia reakcji niepożądanych w porównaniu z

dawkami 1, 4 lub 10 mg/kg.

W razie niezamierzonego przedawkowania, pacjenta należy uważnie obserwować, a w razie potrzeby

zastosować odpowiednie postępowanie podtrzymujące.

5.

WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1

Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywne leki immunosupresyjne, kod ATC: L04AA26

Mechanizm działania

Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1

, swoistym dla rozpuszczalnego

ludzkiego białka stymulującego limfocyty B (BLyS, określane także jako BAFF i TNFSF13B).

Belimumab blokuje wiązanie rozpuszczalnego BLyS, czynnika przeżywalności limfocytów B, z jego

receptorami na tych limfocytach. Belimumab nie wiąże się bezpośrednio z limfocytami B, lecz

przyłączając się do BLyS uniemożliwia przeżycie limfocytom B, w tym także limfocytom B

autoreaktywnym, jak też redukuje różnicowanie limfocytów B w komórki plazmatyczne wytwarzające

immunoglobuliny.

Poziom BLyS jest podwyższony u pacjentów z SLE i innymi chorobami autoimmunologicznymi.

Obserwowano związek pomiędzy poziomem BLyS w osoczu i aktywnością SLE. Względny udział

poziomu BLyS w patofizjologii SLE nie jest do końca poznany.

Działanie farmakodynamiczne

Mediana poziomu IgG w 52. tygodniu była zmniejszona o 11% u pacjentów otrzymujących lek

Benlysta w porównaniu do wzrostu o 0,7% u pacjentów otrzymujących placebo.

W grupie pacjentów wyjściowo z przeciwciałami anty-dsDNA, mediana poziomu przeciwciał anty-

dsDNA w 52. tygodniu była zmniejszona o 56% u pacjentów otrzymujących lek Benlysta w

porównaniu do 41% u pacjentów otrzymujących placebo. W grupie pacjentów wyjściowo z

przeciwciałami anty-dsDNA, zmiana do nieoznaczalnego miana przeciwciał anty-dsDNA wystąpiła

do 52. tygodnia u 18% osób leczonych lekiem Benlysta, w porównaniu do 15% pacjentów

otrzymujących placebo.

U pacjentów z niskim poziomem dopełniacza obserwowano normalizację C3 i C4 do tygodnia 52. u

odpowiednio 42% i 53% pacjentów leczonych lekiem Benlysta oraz 21% i 20% pacjentów

otrzymujących placebo.

Lek Benlysta znacząco ograniczył ogólną liczbę krążących limfocytów B, limfocytów B

przejściowych, dziewiczych i SLE oraz komórek plazmatycznych w 52. tygodniu.

Zmniejszenie liczby limfocytów B dziewiczych i przejściowych, a także limfocytów B z grupy SLE,

obserwowano już w 8. tygodniu. Liczba komórek pamięci początkowo zwiększała się, a następnie

stopniowo zmniejszała się osiągając do 52. tygodnia poziom poniżej wartości początkowych.

Zmiany poziomów limfocytów B oraz przeciwciał IgG u pacjentów poddawanych długotrwałej terapii

lekiem Benlysta podawanym dożylnie, oceniano w ramach badania bez grupy kontrolnej. Po 7,5 latach

leczenia (wliczając 72-tygodniowe badanie macierzyste), obserwowano istotny i utrzymujący się

spadek poziomów różnych podgrup limfocytów B, prowadzący do 87% redukcji mediany limfocytów

B naiwnych, 67% redukcji mediany limfocytów B pamięci, 99% redukcji mediany aktywowanych

limfocytów B oraz 92% redukcji mediany komórek plazmatycznych po ponad 7 latach leczenia. Po

około 7 latach, obserwowano 28% redukcję mediany poziomów IgG, w tym zmniejszenie poziomów

IgG do wartości poniżej 400 mg/dl u 1,6% pacjentów. W trakcie trwania badania, raportowana

częstość działań niepożądanych na ogół pozostawała na stałym poziomie lub malała.

Immunogenność

W badaniu dotyczącym podawania podskórnego, w którym badano próbki surowicy pobrane od ponad

550 pacjentów z SLE, zarówno podczas leczenia belimumabem podawanym podskórnie w dawce

200 mg jak i po zakończeniu leczenia nie wykryto przeciwciał przeciw belimumabowi.

Skuteczność i bezpieczeństwo kliniczne

Wstrzyknięcie podskórne

Skuteczność produktu Benlysta podawanego podskórnie oceniano w randomizowanym, podwójnie

zaślepionym, kontrolowanym za pomocą placebo, trwającym 52 tygodnie badaniu III fazy (HGS1006-

C1115; BEL112341) z udziałem 836 dorosłych pacjentów z rozpoznaniem klinicznym SLE według

kryteriów klasyfikacji Amerykańskiego Kolegium Reumatologicznego. U zakwalifikowanych

pacjentów występował aktywny SLE, określony kryteriami: SELENA-SLEDAI

8 i obecne były

przeciwciała przeciwjądrowe (ANA lub anty-dsDNA) stwierdzone w testach (miano ANA

1:80 i/lub

obecność anty-dsDNA [

30 jednostek/ml]) w badaniu przesiewowym. Pacjenci byli leczeni według

przyjętego schematu leczenia SLE (standardowa opieka), obejmującego wybrane spośród

następujących leków (w monoterapii lub w skojarzeniu): kortykosteroidy, leki przeciwmalaryczne,

NLPZ lub inne leki immunosupresyjne. Pacjenci byli wykluczani z badania, jeśli występował u nich

ciężki, czynny toczeń ośrodkowego układu nerwowego lub ciężkie, czynne toczniowe zapalenie nerek.

Badanie to było przeprowadzane w Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Europie i Azji.

Mediana wieku pacjentów wynosiła 37 lat (zakres od 18 do 77 lat) i większość pacjentów (94%)

stanowiły kobiety. Leki stosowane w ramach leczenia podstawowego obejmowały kortykosteroidy

(86%; >7,5 mg/dobę odpowiednika prednizonu - 60%), leki immunosupresyjne (46%) i leki

przeciwmalaryczne (69%). Pacjenci byli losowo dzieleni w stosunku 2:1 na otrzymujących belimumab

w dawce 200 mg oraz otrzymujących placebo, podawane podskórnie raz w tygodniu przez 52

tygodnie.

W momencie rozpoczęcia badania u 62,2% pacjentów stwierdzono dużą aktywność choroby (wynik

SELENA-SLEDAI ≥10), u 88% pacjentów występowały zmiany skórno-śluzówkowe, u 78% –

zmiany w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego, u 8% – objawy hematologiczne, u 12% – zajęcie

nerek, a u 8% – zajęcie naczyń krwionośnych.

Pierwszorzędowym punktem końcowym dotyczącym skuteczności był złożony punkt końcowy

(indeks odpowiedzi SLE), w którym odpowiedź zdefiniowano jako spełnienie każdego z

następujących kryteriów w tygodniu 52. w porównaniu ze stanem wyjściowym:

redukcja wyniku punktowego SELENA-SLEDAI o

4 punkty oraz

niewystępowanie nowego wyniku domeny narządowej BILAG A ani 2 nowych wyników

domeny narządowej BILAG B oraz

niewystępowanie pogorszenia (wzrost o <0,30 punktu) w skali globalnej oceny lekarza (PGA)

Indeks odpowiedzi SLE mierzy poprawę w zakresie aktywności choroby SLE, bez pogorszenia w

jakimkolwiek układzie narządów lub pogorszenia stanu ogólnego pacjenta.

Tabela 1: Odsetek odpowiedzi w tygodniu 52.

Odpowiedź

Placebo

(n=279)

Benlysta

200 mg raz w

tygodniu

(n=554)

Indeks odpowiedzi SLE

Stwierdzona różnica vs

placebo

Iloraz szans (95% CI) w

porównaniu z placebo

48,4%

61,4%

(p=0,0006)

12,98%

1,68

(1,25; 2,25)

Składowe indeksu odpowiedzi SLE

Odsetek pacjentów z

redukcją wyniku SELENA-

SLEDAI

49,1%

62,3%

(p=0,0005)

Odsetek pacjentów bez

pogorszenia indeksu BILAG

74,2%

80,9%

(p=0,0305)

Odsetek pacjentów bez

pogorszenia oceny PGA

72,8%

81,2%

(p=0,0061)

Wszyscy pacjenci otrzymywali standardową terapię.

Różnice pomiędzy grupami pacjentów uwidoczniły się w 16. tygodniu i utrzymały się do 52. tygodnia

(patrz wykres 1).

Wykres 1. Stosunek pacjentów z odpowiedzią SRI podczas wizyty

Zaostrzenia w SLE były zdefiniowane jako zmodyfikowany wskaźnik zaostrzeń SLE SELENA-

SLEDAI. Ryzyko pierwszego zaostrzenia było zmniejszone o 22% podczas 52 tygodni obserwacji w

grupie otrzymującej lek Benlysta w porównaniu do grupy otrzymującej placebo (wskaźnik

ryzyka=0,78; p=0,0061).

Mediana czasu do pierwszego zaostrzenia wśród pacjentów, u których wystąpiło zaostrzenie, była

większa u pacjentów otrzymujących lek Benlysta w porównaniu do placebo (190 dni w porównaniu do

Belimumab + terapia standardowa (n = 554)

Placebo + terapia standardowa (n = 279)

* P<0,05

Czas (tygodnie)

Pacjenci z odpowiedzią (%)

141 dni). Ciężkie zaostrzenie obserwowano u 10,6% pacjentów w grupie leku Benlysta w porównaniu

do 18,2% w grupie otrzymującej placebo w okresie 52 tygodni obserwacji (obserwowane różnice w

leczeniu = -7,6%). Ryzyko ciężkiego zaostrzenia zostało zmniejszone podczas 52 tygodni obserwacji

o 49% w grupie otrzymującej lek Benlysta w porównaniu do grupy otrzymującej placebo (wskaźnik

ryzyka=0,51; p-0,0004). Mediana czasu do wystąpienia pierwszego ciężkiego zaostrzenia wśród

pacjentów, u których wystąpiło ciężkie zaostrzenie, był dłuższy u pacjentów otrzymujących lek

Benlysta w porównaniu do placebo (171 dni w porównaniu do 118 dni).

Procent pacjentów otrzymujących wyjściowo ponad 7,5 mg/dobę prednizonu (lub jego odpowiednika),

których średnia dawka kortykosteroidów została zmniejszona o co najmniej 25% w stosunku do dawki

wyjściowej i zredukowana do dawki odpowiadającej ≤7,5 mg/dobę prednizonu w okresie od 40. do

52. tygodnia, wynosił 18,2% w grupie otrzymującej lek Benlysta i 11,9% w grupie otrzymującej

placebo (p=0,0732).

W przypadku leku Benlysta obserwowano redukcję poczucia zmęczenia w porównaniu z placebo

ocenianą przy użyciu skali FACIT-zmęczenie. Uśredniona zmiana w stosunku do wyniku

wyjściowego w tygodniu 52. była istotnie większa po zastosowaniu leku Benlysta niż po zastosowaniu

placebo (4,4 w porównaniu z 2,7; p=0,0130).

Analiza podgrup w pierwszorzędowym punkcie końcowym wykazała, że największe korzyści

wystąpiły u pacjentów z wyjściowo większą aktywnością choroby, w tym u pacjentów z wynikiem

SELENA-SLEDAI ≥10, pacjentów wymagających stosowania steroidów do uzyskania kontroli

choroby lub pacjentów z obniżonym poziomem dopełniacza.

U dodatkowej, zidentyfikowanej wcześniej grupy pacjentów aktywnych serologicznie, takich jak

pacjenci z niskim poziomem dopełniacza oraz obecnością przeciwciał anty-dsDNA przy rozpoczęciu

badania, wykazano również zwiększoną relatywnie odpowiedź. Wyniki dla tej przykładowej grupy o

większej aktywności chorobowej znajdują się w tabeli 2.

Tabela 2: Pacjenci z niskim poziomem dopełniacza i dodatnim wynikiem badania w kierunku

przeciwciał anty-dsDNA przy rozpoczęciu badania

Podgrupa

Dodatni wynik badania w kierunku

przeciwciał anty-dsDNA

ORAZ niski poziom dopełniacza

Placebo

Benlysta

200 mg raz w tygodniu

Odsetek odpowiedzi SRI w tygodniu 52. (%)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w

stosunku do placebo (%)

(n=108)

47,2

(n=246)

64,6 (p=0,0014)

17,41

Ciężkie zaostrzenia w okresie 52 tygodni:

Pacjenci z ciężkim zaostrzeniem (%)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w

stosunku do placebo (%)

Czas do wystąpienia ciężkiego zaostrzenia

[współczynnik ryzyka (95% CI)]

(n=108)

31,5

(n=248)

14,1

17,4

0,38 (0,24, 0,61)

(p<0,0001)

Redukcja dawek prednizonu o ≥25% dawki

wyjściowej do dawki ≤7,5 mg/dobę w tygodniach od

24. do 52.* (%)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w

stosunku do placebo (%)

(n=70)

11,4

(n=164)

20,7 (p=0,0844)

Poprawa wyjściowego wyniku w skali FACIT-

Zmęczenie w tygodniu 52. (średnia)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w

stosunku do placebo (średnia różnica)

(n=108)

(n=248)

4,6 (p=0,0324)

* Wśród pacjentów z wyjściową dawką prednizonu >7,5 mg/dobę

Wiek i rasa

W kontrolowanych badaniach klinicznych uczestniczyło zbyt mało pacjentów w wieku ≥65 lat, a także

zbyt mało pacjentów rasy czarnej/pochodzenia afroamerykańskiego, aby możliwe było wyciągnięcie

miarodajnych wniosków na temat wpływu wieku i rasy na wyniki kliniczne.

Dzieci i młodzież

Europejska Agencja Leków odroczyła wymaganie przedstawienia wyników badań leku Benlysta w

jednej lub więcej podgrupach pacjentów pediatrycznych w SLE (informacje na temat stosowania leku

u dzieci przedstawiono w punkcie 4.2).

5.2

Właściwości farmakokinetyczne

Podane poniżej parametry farmakokinetyczne dla podawania podskórnego są oparte na oszacowaniach

parametrów w populacji 661 pacjentów, złożonej z grupy 554 pacjentów z SLE oraz 107 zdrowych

pacjentów, którzy otrzymywali lek Benlysta podawany podskórnie.

Wchłanianie

Lek Benlysta we wstrzykiwaczu lub w ampułko-strzykawce jest podawany w drodze podskórnego

wstrzyknięcia.

Biodostępność belimumabu po podaniu podskórnym wynosiła około 74%. Stan równowagi był

osiągany po ok. 11 tygodniach podawania podskórnego. Maksymalne stężenie w surowicy (C

belimumabu w stanie równowagi wynosiło 108 µg/ml.

Dystrybucja

Belimumab jest dystrybuowany do tkanek przy ogólnej objętości dystrybucji wynoszącej około 5

litrów.

Metabolizm

Belimumab jest białkiem, dla którego oczekiwanym szlakiem metabolicznym jest rozkład do

niewielkich peptydów oraz pojedynczych aminokwasów przez szeroko rozpowszechnione enzymy

proteolityczne. Nie przeprowadzono klasycznych badań biotransformacji.

Eliminacja

Po podaniu podskórnym, końcowy okres półtrwania belimumabu wynosił 18,3 dnia. Klirens układowy

wynosił 204 ml/dobę.

Specjalne grupy pacjentów

Dzieci i młodzież: Nie ma dostępnych danych farmakokinetycznych dotyczących pacjentów

pediatrycznych.

Osoby w podeszłym wieku: Lek Benlysta oceniano u ograniczonej liczby pacjentów w podeszłym

wieku. Wiek nie miał wpływu na ekspozycję na belimumab w analizie farmakokinetyki populacyjnej

dla podania podskórnego. Jednak ze względu na niewielką liczbę pacjentów w wieku ≥65, wpływ

wieku nie może być ostatecznie wykluczony.

Niewydolność nerek: Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ niewydolności nerek na

farmakokinetykę belimumabu. Podczas badań klinicznych lek Benlysta oceniano u niewielkiej liczby

pacjentów z SLE z łagodną (klirens kreatyniny[CrCl]

60 i <90 ml/min), umiarkowaną (CrCl

30 i

<60 ml/min) oraz ciężką (CrCl

15 i <30 ml/min) niewydolnością nerek: 121 pacjentów z łagodną

niewydolnością nerek i 30 pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek otrzymało lek Benlysta

podany podskórnie; 770 pacjentów z łagodną niewydolnością nerek, 261 pacjentów z umiarkowaną

niewydolnością nerek i 14 pacjentów z ciężką niewydolnością nerek otrzymało lek Benlysta podany

dożylnie.

Nie stwierdzono istotnego klinicznie obniżenia wartości klirensu układowego w związku z

obserwowaną niewydolnością. Tym samym, dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek

nie jest zalecane.

Niewydolność wątroby: Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ niewydolności wątroby na

farmakokinetykę belimumabu. Cząsteczki IgG1, takie jak belimumab, są katabolizowane przez

szeroko rozpowszechnione enzymy proteolityczne, które nie są ograniczone do tkanki wątroby, w

związku z czym jest mało prawdopodobne, aby zaburzenia czynności wątroby miały jakikolwiek

wpływ na eliminację belimumabu.

Masa ciała/Indeks masy ciała (BMI):

Wpływ masy ciała i BMI na ekspozycję na belimumab po podaniu podskórnym nie został uznany za

istotny klinicznie. Brak jest istotnego wpływu masy ciała na skuteczność i bezpieczeństwo. W

związku z powyższym, dostosowywanie dawki nie jest zalecane.

Zmiana metody podawania z donaczyniowego na podskórne

U pacjentów z SLE zmieniających, w odstępie od 1 do 4 tygodni, dawkowanie z 10 mg/kg mc.

podawanych dożylnie co 4 tygodnie na 200 mg podawane podskórnie raz w tygodniu, stężenie

belimumabu w surowicy przed pierwszym podaniem podskórnym było zbliżone do docelowego

stężenia osiągniętego w stanie równowagi przy podawaniu podskórnym (patrz pkt 4.2).

Zgodnie z symulacjami z wykorzystaniem parametrów farmakokinetyki populacyjnej, przeciętne

stężenia belimumabu w stanie równowagi dla dawki 200 mg podawanej podskórnie raz w tygodniu

były zbliżone do tych dla dawki 10 mg/kg mc. podawanej co 4 tygodnie.

5.3

Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne nie wykazują szczególnych zagrożeń dla ludzi na podstawie badań toksyczności po

podaniu wielokrotnym i toksyczności reprodukcyjnej.

Dożylne i podskórne podawanie leku małpom powodowało spodziewaną redukcję liczby

limfocytów B w tkankach obwodowych i w tkankach limfoidalnych, bez związanych z tym objawów

toksykologicznych.

Przeprowadzono badania dotyczące rozrodczości u ciężarnych małp makaków otrzymujących

belimumab w dawce 150 mg/kg we wlewie dożylnym (dawka około 9 razy większa od przewidywanej

maksymalnej ekspozycji klinicznej u ludzi), co 2 tygodnie, przez okres do 21 tygodni. Podawanie

belimumabu nie było związane z bezpośrednimi ani pośrednimi szkodliwymi działaniami dotyczącymi

toksyczności u matek, toksyczności rozwojowej, ani też działaniami teratogennymi.

Obserwacje związane z leczeniem były ograniczone do spodziewanej, odwracalnej redukcji liczby

limfocytów B zarówno u samic, jak i u noworodków, jak również odwracalnej redukcji IgM u

noworodków małp. Liczba limfocytów B powracała do normy po odstawieniu belimumabu około

1 roku po porodzie u małp dorosłych oraz do 3. miesiąca życia u noworodków małp; poziom IgM u

niemowląt narażonych na działanie belimumabu in utero powracał do normy do ukończenia

6 miesięcy.

Wpływ na płodność samców i samic małp oceniano w 6-miesięcznym badaniu toksyczności po

podaniu wielokrotnym belimumabu w dawkach wynoszących do 50 mg/kg włącznie. Nie

obserwowano żadnych zmian związanych z leczeniem w narządach płciowych męskich i żeńskich

zwierząt dojrzałych płciowo. Nieformalna ocena cyklu miesiączkowego u samic nie wykazała

żadnych zmian związanych z belimumabem.

Ponieważ belimumab jest przeciwciałem monoklonalnym, nie przeprowadzono badań

genotoksyczności. Nie przeprowadzono badań rakotwórczości ani wpływu na płodność (u mężczyzn i

u kobiet).

6.

DANE FARMACEUTYCZNE

6.1

Wykaz substancji pomocniczych

Argininy chlorowodorek

Histydyna

Histydyny monochlorowodorek

Polisorbat 80

Chlorek sodu

Woda do wstrzykiwań

6.2

Niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

6.3

Okres ważności

3 lata.

6.4

Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w lodówce (2°C do 8°C).

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5

Rodzaj i zawartość opakowania

Wstrzykiwacz

1 ml roztworu w ampułko-strzykawce ze szkła typu 1 z zamocowaną igłą (stal nierdzewna) we

wstrzykiwaczu.

Dostępne w opakowaniach zawierających 1 lub 4 wstrzykiwacze oraz w opakowaniach zbiorczych

zawierających 12 jednodawkowych wstrzykiwaczy (3 opakowania po 4 wstrzykiwacze).

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Ampułko-strzykawka

1 ml roztworu w ampułko-strzykawce ze szkła typu 1 z zamocowaną igłą (stal nierdzewna) z nasadką

igły.

Dostępne w opakowaniu zawierającym 1 ampułko-strzykawkę oraz w opakowaniu zawierającym 4

ampułko-strzykawki.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6

Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Szczegółowe instrukcje dotyczące podskórnego podawania leku Benlysta we wstrzykiwaczu lub w

ampułko-strzykawce znajdują się na końcu ulotki dla pacjenta załączonej do opakowania (patrz

Instrukcja krok po kroku).

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z

lokalnymi przepisami.

7.

PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Glaxo Group Limited

980 Great West Road

Brentford

Middlesex TW8 9GS

Wielka Brytania

8.

NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/003

1 wstrzykiwacz

EU/1/11/700/004

4 wstrzykiwacze

EU/1/11/700/005

12 (3x4) wstrzykiwaczy (opakowanie zbiorcze)

EU/1/11/700/006

1 ampułko-strzykawka

EU/1/11/700/007

4 ampułko-strzykawki

9.

DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 13 lipca 2011

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 18 lutego 2016

10.

DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Szczegółowa informacja o tym produkcie jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji

Leków http://www.ema.europa.eu

Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie

zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Osoby należące do fachowego personelu

medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane. Aby dowiedzieć się, jak

zgłaszać działania niepożądane - patrz punkt 4.8.

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 120 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

Benlysta 400 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

2.

SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Benlysta 120 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

Każda fiolka zawiera 120 mg belimumabu. Po rekonstytucji roztwór zawiera 80 mg belimumabu na

Benlysta 400 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

Każda fiolka zawiera 400 mg belimumabu. Po rekonstytucji roztwór zawiera 80 mg belimumabu na

Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1λ, wytwarzanym na linii komórek

ssaków (NS0) z zastosowaniem techniki rekombinacji DNA.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

Biały lub prawie biały proszek.

4.

SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1

Wskazania do stosowania

Lek Benlysta jest wskazany jako terapia uzupełniająca u dorosłych pacjentów z aktywnym,

seropozytywnym toczniem rumieniowatym układowym (SLE) o wysokim stopniu aktywności

choroby (np. z obecnością przeciwciał przeciwko dsDNA i z niskim poziomem dopełniacza) pomimo

stosowania standardowego leczenia (patrz punkt 5.1).

4.2

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie lekiem Benlysta powinien rozpoczynać i nadzorować wykwalifikowany lekarz mający

doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu SLE. Wlewy leku Benlysta powinny być wykonywane

przez wykwalifikowany personel medyczny przeszkolony w zakresie prowadzenia terapii przy

zastosowaniu wlewów.

Podanie leku Benlysta może spowodować ciężkie lub zagrażające życiu reakcje nadwrażliwości i

reakcje na wlew dożylny. Obserwowano występowanie ciężkich reakcji ostrej nadwrażliwości u

pacjentów kilka godzin po podaniu wlewu. Obserwowano też nawrót istotnych klinicznie reakcji

pomimo wcześniejszego odpowiedniego leczenia tych objawów (patrz punkty 4.4 i 4.8). Dlatego lek

Benlysta należy podawać w miejscu, gdzie natychmiast dostępne są środki niezbędne do leczenia

takich reakcji. Pacjenci powinni pozostawać w szpitalu pod nadzorem klinicznym przez pewien czas

(przez kilka godzin) co najmniej po pierwszych 2 wlewach, ze względu na możliwość wystąpienia

opóźnionych reakcji.

Pacjenci leczeni lekiem Benlysta powinni zostać poinformowani o ryzyku wystąpienia ciężkich lub

zagrażających życiu reakcji nadwrażliwości oraz możliwości opóźnienia ich wystąpienia oraz

nawrocie objawów. Należy dostarczyć ulotkę pacjentowi przed każdym podaniem leku Benlysta (patrz

punkt 4.4).

Dawkowanie

Przed wlewem leku Benlysta można zastosować premedykację obejmującą lek przeciwhistaminowy z

lekiem przeciwgorączkowym lub bez (patrz punkt 4.4).

Zalecany schemat dawkowania: 10 mg/kg masy ciała produktu Benlysta w dniach 0, 14. i 28., a

następnie co 4 tygodnie. Należy stale monitorować stan pacjenta. Jeżeli po 6 miesiącach leczenia

produktem Benlysta nie zaobserwuje się poprawy kontroli choroby, wówczas należy rozważyć

przerwanie stosowania tego leku.

Zmiana metody podawania z podawania donaczyniowego na podskórne

Jeśli pacjent jest przestawiany z podawania dożylnego na podawanie podskórne, pierwsze

wstrzyknięcie podskórne powinno być przeprowadzone 1 do 4 tygodni po ostatnim wlewie dożylnym

(patrz punkt 5.2).

Szczególne populacje

Osoby w podeszłym wieku

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa produktu Benlysta u pacjentów w podeszłym wieku.

Dane dotyczące pacjentów w wieku ≥65 lat są ograniczone do <1,8% badanej populacji. Dlatego nie

zaleca się stosowania leku Benlysta u pacjentów w podeszłym wieku, chyba że spodziewane korzyści

przewyższają potencjalne ryzyko. W przypadku gdy zastosowanie leku Benlysta u pacjentów w

podeszłym wieku zostanie uznane za konieczne, nie ma konieczności dostosowania dawki (patrz

punkt 5.2).

Niewydolność nerek

Belimumab oceniano u ograniczonej liczby pacjentów z SLE i niewydolnością nerek.

Na podstawie dostępnych informacji wiadomo, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u

pacjentów z łagodną, umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek. Niemniej jednak, zaleca się

ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek ze względu na brak danych (patrz punkt 5.2).

Niewydolność wątroby

Nie przeprowadzono badań leku Benlysta z udziałem pacjentów z niewydolnością wątroby. Jest mało

prawdopodobne, aby pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby wymagali dostosowania dawek

(patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu Benlysta u dzieci i młodzieży (w

wieku <18 lat). Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Produkt Benlysta podaje się dożylnie w postaci wlewów. Przed podaniem musi on zostać poddany

rekonstytucji i rozcieńczeniu. Instrukcje dotyczące rekonstytucji, rozcieńczania i przechowywania

tego produktu leczniczego przed jego podaniem – patrz punkt 6.6.

Wlew produktu Benlysta powinien trwać 1 godzinę.

Nie należy podawać produktu Benlysta w postaci bolusu dożylnego.

Jeżeli u pacjenta wystąpi reakcja na wlew dożylny, wówczas można zmniejszyć szybkość wlewu lub

można go przerwać. Wlew należy natychmiast przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpi reakcja

niepożądana potencjalnie zagrażająca życiu (patrz punkty 4.4 i 4.8).

4.3

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w

punkcie 6.1.

4.4

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Leku Benlysta nie badano w następujących grupach pacjentów, w związku z czym nie zaleca się

stosowania w tych przypadkach:

ciężki czynny toczeń ośrodkowego układu nerwowego

ciężkie czynne toczniowe zapalenie nerek (patrz punkt 5.1)

zakażenie wirusem HIV

wirusowe zapalenie wątroby typu B lub C w wywiadzie lub obecnie

hipogammaglobulinemia (IgG <400 mg/dl) lub niedobór IgA (IgA <10 mg/dl)

stan po przeszczepieniu ważnego narządu lub komórek macierzystych układu

krwiotwórczego/szpiku kostnego, bądź po przeszczepieniu nerki.

Stosowanie produktu równocześnie z terapią celowaną ukierunkowaną na limfocyty B lub z

cyklofosfamidem

Nie badano stosowania produktu Benlysta w skojarzeniu z inną terapią celowaną ukierunkowaną na

limfocyty B ani z podawanym dożylnie cyklofosfamidem. Należy zachować ostrożność w przypadku

stosowania produktu Benlysta równocześnie z inną terapią celowaną ukierunkowaną na limfocyty B

lub z cyklofosfamidem.

Reakcje na wlew dożylny i reakcje nadwrażliwości

Podanie produktu Benlysta może powodować reakcje nadwrażliwości i reakcje na wlew dożylny,

które mogą być ciężkie i śmiertelne. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji należy przerwać podawanie

produktu Benlysta i zastosować odpowiednie leczenie (patrz punkt 4.2). Ryzyko wystąpienia reakcji

nadwrażliwości jest największe podczas dwóch pierwszych wlewów; jednak należy mieć je na uwadze

przy każdym podaniu leku. U pacjentów z historią alergii wielolekowej lub znaczną nadwrażliwością

ryzyko może być większe.

Przed wlewem leku Benlysta można zastosować premedykację obejmującą lek przeciwhistaminowy z

lekiem przeciwgorączkowym lub bez. Nie ma wystarczających danych, aby określić czy

premedykacja zmniejsza częstość lub nasilenie reakcji na wlew dożylny.

W badaniach klinicznych ciężkie reakcje na wlew dożylny i reakcje nadwrażliwości występowały u

około 0,9% pacjentów i obejmowały reakcje anafilaktyczne, bradykardię, hipotonię, obrzęk

naczynioruchowy i duszność. Reakcje na wlew dożylny występowały częściej podczas pierwszych

dwóch wlewów, a ich częstość zazwyczaj zmniejszała się podczas kolejnych wlewów (patrz

punkt 4.8). Obserwowano występowanie ciężkich reakcji u pacjentów kilka godzin po podaniu wlewu.

Obserwowano też nawrót istotnych klinicznie reakcji pomimo wcześniejszego odpowiedniego

leczenia objawów (patrz punkty 4.2 i 4.8). Dlatego lek Benlysta należy podawać w miejscu, gdzie

natychmiast dostępne są środki niezbędne do leczenia takich reakcji. Pacjenci powinni pozostawać w

szpitalu pod nadzorem klinicznym przez pewien czas (przez kilka godzin) przynajmniej po pierwszych

2 wlewach, ze względu na możliwość wystąpienia opóźnionych reakcji.

Pacjenci powinni zostać poinformowani o ryzyku wystąpienia reakcji nadwrażliwości w dniu lub kilka

dni po podaniu wlewu, a także otrzymać informację o możliwych sygnałach i objawach oraz

możliwości wystąpienia nawrotu. Należy poinstruować pacjentów, aby w przypadku wystąpienia

takich objawów natychmiast zwrócili się po pomoc medyczną. Należy dostarczyć ulotkę pacjentowi

przed każdym podaniem leku Benlysta (patrz punkt 4.2).

Obserwowano też reakcje nadwrażliwości typu późnego o mniejszym stopniu nasilenia, obejmujące

wysypkę, nudności, zmęczenie, ból mięśni, ból głowy i obrzęk twarzy.

Zakażenia

Mechanizm działania belimumabu może zwiększyć ryzyko rozwoju zakażeń, w tym zakażeń

oportunistycznych. Zgłaszano przypadki ciężkich zakażeń, również ze skutkiem śmiertelnym,

występujących u pacjentów z SLE otrzymujących terapię immunosupresyjną, w tym belimumab (patrz

punkt 4.8). Lekarze powinni zachować ostrożność przy rozważaniu zastosowania leku Benlysta u

pacjentów z ciężkimi lub przewlekłymi zakażeniami lub z nawracającymi zakażeniami w wywiadzie.

Pacjenci, u których wystąpi zakażenie w trakcie leczenia lekiem Benlysta, powinni być uważnie

monitorowani oraz należy dokładnie rozważyć możliwość przerwania terapii immunosupresyjnej

uwzględniającej belimumab do czasu zakończenia infekcji. Ryzyko związane ze stosowaniem leku

Benlysta u pacjentów z czynną lub utajoną gruźlicą jest nieznane.

Postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa (PML)

U pacjentów otrzymujących lek Benlysta w leczeniu SLE zgłaszano występowanie postępującej

leukoencefalopatii wieloogniskowej. Lekarze powinni zwracać szczególną uwagę na objawy mogące

sugerować PML, które mogą pozostać niezauważone przez pacjenta (np. objawy przedmiotowe i

podmiotowe dotyczące funkcji poznawczych, neurologicznych czy psychiatrycznych).

Lekarz powinien obserwować pacjentów w celu wykrycia takich nowych lub nasilających się

objawów i w przypadku ich wystąpienia zlecić konsultację neurologiczną i rozważyć przeprowadzenie

diagnostyki odpowiedniej do rozpoznawania PML. W przypadku podejrzenia PML, należy przerwać

podawanie leku Benlysta do czasu wykluczenia PML.

Immunizacja

Nie należy podawać żywych szczepionek w okresie 30 dni przed podaniem leku Benlysta lub

równocześnie z tym lekiem, gdyż nie określono bezpieczeństwa klinicznego takiego postępowania.

Nie ma dostępnych danych na temat wtórnego przeniesienia zakażenia z osób otrzymujących żywe

szczepionki na pacjentów leczonych lekiem Benlysta.

Ze względu na swój mechanizm działania, belimumab może mieć niekorzystny wpływ na odpowiedź

na szczepienie. Niemniej jednak, w niewielkim badaniu oceniającym odpowiedź na 23-walentną

szczepionkę przeciw pneumokokom, ogólna odpowiedź immunologiczna w stosunku do różnych

serotypów u pacjentów z SLE przyjmujących lek Benlysta była podobna do odpowiedzi uzyskanej u

pacjentów poddawanych standardowemu leczeniu immunosupresyjnemu w czasie szczepienia.

Dostępne dane są niewystarczające do tego, aby wyciągnąć wnioski odnośnie odpowiedzi na inne

szczepionki.

Ograniczone dane sugerują, że lek Benlysta nie wykazuje istotnego wpływu na zdolność do

utrzymania ochronnej odpowiedzi immunologicznej na szczepienie wykonane przed jego

zastosowaniem. W badaniu cząstkowym obserwowano, że u niewielkiej grupy pacjentów, którzy

wcześniej otrzymali szczepienie przeciwko tężcowi, pneumokokom lub grypie, ochronne miana

przeciwciał utrzymywały się po leczeniu lekiem Benlysta.

Nowotwory złośliwe i zaburzenia limfoproliferacyjne

Leki immunomodulujące, w tym Benlysta mogą zwiększać ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych.

Należy zachować ostrożność przy rozważaniu leczenia lekiem Benlysta u pacjentów z nowotworem

złośliwym w wywiadzie, jak również przy rozważaniu kontynuowania takiego leczenia u pacjentów, u

których rozpoznano chorobę nowotworową. Nie badano pacjentów, u których występował nowotwór

złośliwy w okresie ostatnich 5 lat, z wyjątkiem raka skóry (podstawnokomórkowego lub

płaskonabłonkowego), a także raka szyjki macicy, który został całkowicie usunięty chirurgicznie lub

odpowiednio leczony.

Zawartość sodu

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, co oznacza, że zasadniczo jest „wolny od

sodu”.

4.5

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań interakcji in vivo. Formacja niektórych enzymów CYP450 jest hamowana

poprzez zwiększony poziom niektórych cytokin podczas przewlekłego stanu zapalnego. Nie ustalono,

czy belimumab może wpływać pośrednio na te cytokiny. Ryzyko pośredniego wpływu belimumabu na

zmniejszenie aktywności CYP nie może być wykluczone. U pacjentów poddawanych leczeniu z

użyciem substratów CYP o wąskim indeksie terapeutycznym, z indywidualnym doborem dawki (np.

warfaryny), należy rozważyć nadzór terapeutyczny podczas rozpoczynania lub kończenia terapii

belimumabem.

4.6

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Kobiety w wieku rozrodczym/Antykoncepcja u mężczyzn i kobiet

Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia lekiem

Benlysta oraz przez co najmniej 4 miesiące od przyjęcia ostatniej dawki leku.

Ciąża

Dane na temat stosowania leku Benlysta u kobiet w ciąży są ograniczone. Nie przeprowadzono

formalnych badań. Poza oczekiwanym działaniem farmakologicznym, czyli redukcją liczby

limfocytów B, badania prowadzone na małpach nie wykazały żadnego bezpośredniego ani

pośredniego szkodliwego wpływu na funkcje związane z reprodukcją (patrz punkt 5.3).

Leku Benlysta nie należy stosować podczas ciąży, chyba że potencjalne korzyści przewyższają

potencjalne ryzyko dla płodu.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy lek Benlysta jest wydzielany do mleka lub czy jest on wchłaniany do krążenia

systemowego po przyjęciu doustnym. Wykryto jednak belimumab w mleku samic małp, które

otrzymywały dawkę 150 mg/kg co 2 tygodnie.

Ponieważ przeciwciała matczyne (IgG) są wydzielane do mleka matki, zaleca się, aby podjąć decyzję,

czy przerwać karmienie piersią, czy też zrezygnować z leczenia lekiem Benlysta, z uwzględnieniem

korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia dla kobiety.

Płodność

Nie ma dostępnych danych na temat wpływu belimumabu na płodność u ludzi. Nie oceniano

formalnie wpływu na płodność samców i samic w badaniach prowadzonych na zwierzętach (patrz

punkt 5.3).

4.7

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i

obsługiwania maszyn. Nie przewiduje się szkodliwego wpływu na takie aktywności na podstawie

właściwości farmakologicznych belimumabu. Podczas rozważania zdolności pacjenta do

wykonywania czynności, które wymagają osądu lub sprawności ruchowej lub poznawczej należy

uwzględnić stan kliniczny pacjenta oraz profil działań niepożądanych produktu Benlysta.

4.8

Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Bezpieczeństwo stosowania belimumabu u pacjentów z SLE oceniano w 3 badaniach kontrolowanych

za pomocą placebo dotyczących podawania dożylnego oraz w jednym badaniu kontrolowanym za

pomocą placebo dotyczącym podawania podskórnego. Dane przedstawione w tabeli poniżej dotyczą

ekspozycji na produkt Benlysta (dawka 10 mg/kg podawana dożylnie w ciągu 1 godziny w dniach 0,

14., 28., a następnie co 28 dni przez okres do 52 tygodni) u 674 pacjentów z SLE, w tym 472 osób

otrzymujących lek przez okres przynajmniej 52 tygodni, a także u 556 pacjentów otrzymujących 200

mg leku Benlysta podawanego podskórnie raz w tygodniu przez okres do 52 tygodni. Przedstawione

dane na temat bezpieczeństwa, u niektórych pacjentów obejmują dane wykraczające poza tydzień 52.

Uwzględniono także dane z raportów po wprowadzeniu do obrotu.

Większość pacjentów otrzymywała jednocześnie jedną lub więcej spośród następujących terapii

przeciw SLE: kortykosteroidy, produkty lecznicze o działaniu immunomodulacyjnym, leki

przeciwmalaryczne, niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Reakcje niepożądane obserwowano u 87% pacjentów leczonych produktem Benlysta oraz u 90%

pacjentów otrzymujących placebo. Najczęściej zgłaszanymi reakcjami niepożądanymi (występującymi

u ≥5% pacjentów z SLE leczonych produktem Benlysta w połączeniu ze standardowym leczeniem

oraz z częstością o ≥1% większą niż wśród pacjentów otrzymujących placebo) były: wirusowe

zakażenia górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli oraz biegunka. Odsetek pacjentów, którzy

przerwali leczenie z powodu działań niepożądanych wyniósł 7% w grupie pacjentów leczonych

lekiem Benlysta oraz 8% w grupie pacjentów przyjmujących placebo.

Tabela działań niepożądanych

Reakcje niepożądane zostały wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów MedDRA

oraz częstości występowania. Użyto następujących kategorii częstości występowania:

Bardzo często

> 1/10

Często

1/100 do <1/10

Niezbyt często od

1/1000 do <1/100

Rzadko

>1/10 000 do <1/1000

W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są przedstawione w

kolejności malejącego stopnia nasilenia. Wskazana częstość jest największą częstością obserwowaną

dla obu postaci.

Klasyfikacja układów i

narządów

Częstość

Działania niepożądane

Zakażenia bakteryjne

i pasożytnicze

Bardzo często

Zakażenia bakteryjne, np. zapalenie

oskrzeli, zakażenie dróg moczowych

Często

Wirusowe zapalenie żołądka i jelit,

zapalenie gardła, zapalenie jamy

nosowej i gardła, wirusowe

zakażenie górnych dróg

oddechowych

Zaburzenia krwi i układu

chłonnego

Często

Leukopenia

Zaburzenia układu

immunologicznego

Często

Reakcje nadwrażliwości*

Niezbyt często

Reakcje anafilaktyczne

Rzadko

Oddalone w czasie, nieostre reakcje

nadwrażliwości typu późnego

Zaburzenia psychiczne

Często

Depresja

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Migrena

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często

Biegunka, nudności

Zaburzenia skóry i tkanki

podskórnej

Często

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia**

Niezbyt często

Obrzęk naczynioruchowy,

pokrzywka, wysypka

Zaburzenia mięśniowo-

szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Bóle kończyn

Zaburzenia ogólne i stany w

miejscu podania

Często

Uogólnione reakcje na wlew dożylny

lub wstrzyknięcie *, gorączka

*„Reakcje nadwrażliwości” obejmują grupę zaburzeń, w tym anafilaksję i mogą objawiać się

szeregiem różnych objawów, takich jak nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, obrzęk

naczynioruchowy, pokrzywka lub inna forma wysypki, świąd oraz duszność. „Uogólnione reakcje na

wlew dożylny lub wstrzyknięcie” obejmują grupę zaburzeń, które mogą objawiać się szeregiem

różnych objawów, takich jak bradykardia, bóle mięśni, bóle głowy, wysypka, pokrzywka, gorączka,

nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, nadciśnienie tętnicze, zawroty głowy i bóle stawów. Ze

względu na nakładanie się objawów i dolegliwości nie zawsze możliwe jest dokonanie rozróżnienia

między reakcjami nadwrażliwości i reakcjami na wlew dożylny.

** Dotyczy wyłącznie postaci do wstrzyknięć podskórnych.

Opis wybranych działań niepożądanych

Dane przedstawione poniżej pochodzą z badań klinicznych dotyczących podawania dożylnego (dawka

10 mg/kg podawana wyłącznie dożylnie) oraz z badania klinicznego dotyczącego podawania

podskórnego.

Uogólnione reakcje na wlew dożylny lub wstrzyknięcie i reakcje nadwrażliwości: Reakcje uogólnione

na wlew dożylny lub wstrzyknięcie oraz reakcje nadwrażliwości generalnie były obserwowane w dniu

podania, ale ostre reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić również kilka dni po podaniu leku. U

pacjentów z historią alergii wielolekowej lub znaczną nadwrażliwością ryzyko wystąpienia reakcji

może być większe.

Częstość występowania reakcji na wlew dożylny oraz reakcji nadwrażliwości po podaniu dożylnym

występujących w okresie 3 dni po podaniu leku wynosiła 12% w grupie pacjentów otrzymujących lek

Benlysta oraz u 10% pacjentów w grupie placebo, natomiast odsetki pacjentów, u których konieczne

było całkowite przerwanie leczenia, wynosiły odpowiednio 1,2% i 0,3%.

Zakażenia: Ogólna częstość występowania zakażeń w badaniach dotyczących podawania dożylnego i

podskórnego wynosiła 63% zarówno w grupie leczonej lekiem Benlysta jak i w grupie otrzymującej

placebo. Zakażeniami, które występowały u co najmniej 3% pacjentów leczonych lekiem Benlysta

oraz z częstością o co najmniej 1% większą niż w przypadku pacjentów otrzymujących placebo, były:

wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli oraz bakteryjne zakażenie dróg

moczowych. Ciężkie zakażenia występowały u 5% pacjentów zarówno w grupie otrzymującej lek

Benlysta jak i placebo; ciężkie zakażenia oportunistyczne stwierdzono odpowiednio u 0,4% i 0% z

nich. Zakażenia wymagające przerwania leczenia występowały u 0,7% pacjentów otrzymujących lek

Benlysta oraz u 1,5% pacjentów otrzymujących placebo. Niektóre zakażenia miały ciężki przebieg lub

skutek śmiertelny.

Leukopenia: Częstość występowania leukopenii zgłoszonej jako zdarzenie niepożądane wynosiła 3%

w grupie leku Benlysta oraz 2% w grupie placebo.

Zaburzenia psychiczne: Przypadki depresji jako działania niepożądanego zgłoszono u 3% pacjentów

zarówno w grupie przyjmującej lek Benlysta jak i w grupie placebo.

Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: U pacjentów otyłych (wskaźnik masy ciała BMI

>30 kg/m

) leczonych lekiem Benlysta podawanym dożylnie odnotowano większą częstość

występowania nudności, wymiotów i biegunki w porównaniu z grupą placebo, jak też w porównaniu z

pacjentami o prawidłowej masie ciała (BMI ≥18,5 do ≤30 kg/m

). Żadne z tych zaburzeń żołądkowo-

jelitowych występujących u pacjentów otyłych nie miały charakteru zdarzeń poważnych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania

produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać

wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania

wymienionego w załączniku V.

4.9

Przedawkowanie

Doświadczenie kliniczne z przedawkowaniem leku Benlysta jest ograniczone. Działania niepożądane

zgłaszane w powiązaniu z przypadkami przedawkowania były zgodne z działaniami niepożądanymi

właściwymi dla belimumabu.

Dwie dawki do 20 mg/kg, podane w odstępie 21 dni we wlewie dożylnym u ludzi nie powodowały

wzrostu częstości występowania ani stopnia nasilenia reakcji niepożądanych w porównaniu z

dawkami 1, 4 lub 10 mg/kg.

W razie niezamierzonego przedawkowania, pacjenta należy uważnie obserwować, a w razie potrzeby

zastosować odpowiednie postępowanie podtrzymujące.

5.

WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1

Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Selektywne leki immunosupresyjne, kod ATC: L04AA26

Mechanizm działania

Belimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1

, swoistym dla rozpuszczalnego

ludzkiego białka stymulującego limfocyty B (BLyS, określane także jako BAFF i TNFSF13B).

Belimumab blokuje wiązanie rozpuszczalnego BLyS, czynnika przeżywalności limfocytów B, z jego

receptorami na tych limfocytach. Belimumab nie wiąże się bezpośrednio z limfocytami B, lecz

przyłączając się do BLyS uniemożliwia przeżycie limfocytom B, w tym także limfocytom B

autoreaktywnym, jak też redukuje różnicowanie limfocytów B w komórki plazmatyczne wytwarzające

immunoglobuliny.

Poziom BLyS jest podwyższony u pacjentów z SLE i innymi chorobami autoimmunologicznymi.

Obserwowano związek pomiędzy poziomem BLyS w osoczu i aktywnością SLE. Względny udział

poziomu BLyS w patofizjologii SLE nie jest do końca poznany.

Działanie farmakodynamiczne

W badaniach klinicznych dotyczących leku Benlysta podawanego dożylnie obserwowano zmiany

poziomu biomarkerów. U pacjentów z hipergammaglobulinemią obserwowano normalizację poziomu

IgG do tygodnia 52. u 49% i 20% pacjentów otrzymujących odpowiednio lek Benlysta oraz placebo.

W grupie pacjentów z przeciwciałami anty-dsDNA, u 16% osób leczonych lekiem Benlysta nastąpiła

zmiana do nieoznaczalnego miana przeciwciał anty-dsDNA, w porównaniu z 7% pacjentów

otrzymujących placebo do tygodnia 52.

U pacjentów z niskim poziomem dopełniacza obserwowano normalizację C3 i C4 do tygodnia 52. u

odpowiednio 38% i 44% pacjentów leczonych lekiem Benlysta oraz 17% i 18% pacjentów

otrzymujących placebo.

Z grupy przeciwciał antyfosfolipidowych, oznaczano tylko przeciwciała antykardiolipinowe. Dla

przeciwciał antykardiolipinowych w klasie IgA obserwowano zmniejszenie miana o 37 % w 52.

tygodniu (p=0,0003), dla przeciwciał antykardiolipinowych w klasie IgG obserwowano zmniejszenie

miana o 26 % w 52 tygodniu (p=0,0324), dla przeciwciał antykardiolipinowych w klasie IgM

obserwowano zmniejszenie miana o 25 % w 52. tygodniu (p=NS; 0,46).

Zmiany poziomów limfocytów B (w tym limfocytów dziewiczych, komórek pamięci, limfocytów

aktywowanych i komórek plazmatycznych) oraz przeciwciał IgG u pacjentów poddawanych terapii

belimumabem podawanym dożylnie obserwowano w ramach przedłużonego, długoterminowego

badania bez grupy kontrolnej. Po 7,5 latach leczenia (wliczając 72-tygodniowe badanie macierzyste),

obserwowano istotny i utrzymujący się spadek poziomów różnych podgrup limfocytów B,

prowadzący do 87% redukcji mediany limfocytów B dziewiczych, 67% redukcji mediany limfocytów

B pamięci, 99% redukcji mediany aktywowanych limfocytów B oraz 92% redukcji mediany komórek

plazmatycznych po ponad 7 latach leczenia. Po około 7 latach, obserwowano 28% redukcję mediany

poziomów IgG, w tym zmniejszenie poziomów IgG do wartości poniżej 400 mg/dl u 1,6% pacjentów.

W trakcie trwania badania, raportowana częstość działań niepożądanych na ogół pozostawała na

stałym poziomie lub malała.

Immunogenność

Czułość oznaczenia przeciwciał neutralizujących oraz nieswoistych przeciwciał przeciwko lekom

(ADA) jest ograniczona w wyniku obecności aktywnego leku w pobranych próbkach. W związku z

tym rzeczywista częstość występowania przeciwciał neutralizujących oraz nieswoistych przeciwciał

przeciwko lekom w badanej populacji pozostaje nieznana.

W dwóch badaniach fazy III, u 4 z 563 (0,7%) pacjentów w grupie dawki 10 mg/kg oraz u 27 z 559

(4,8%) pacjentów w grupie dawki 1 mg/kg uzyskano dodani wynik badania w kierunku utrzymujących

się przeciwciał przeciwko belimumabowi.

W badaniach fazy III wśród pacjentów z utrzymującymi się przeciwciałami obserwowano reakcje na

wlew dożylny w dniu podania leku u odpowiednio 1/10 (10%), 2/27 (7%) i 1/4 (25%) pacjentów

odpowiednio z grupy placebo, dawki 1 mg/kg i dawki 10 mg/kg; wszystkie te reakcje na wlew

dożylny

miały łagodne lub umiarkowane nasilenie, nie obserwowano ciężkich reakcji. U kilku

pacjentów z przeciwciałami ADA odnotowano poważne/ciężkie zdarzenia niepożądane. Częstość

występowania reakcji na wlew dożylny wśród pacjentów z utrzymującymi się przeciwciałami była

porównywalna do częstości występowania tych reakcji u pacjentów bez przeciwciał ADA, wynoszącej

75/552 (14%), 78/523 (15%) i 83/559 (15%) odpowiednio w grupie placebo oraz w grupach dawek

1 mg/kg i 10 mg/kg.

Skuteczność i bezpieczeństwo kliniczne

Podawanie dożylne

Skuteczność produktu Benlysta podawanego dożylnie oceniano w 2 randomizowanych, podwójnie

zaślepionych, kontrolowanych za pomocą placebo badaniach z udziałem 1684 pacjentów z

rozpoznaniem klinicznym SLE według kryteriów klasyfikacji Amerykańskiego Kolegium

Reumatologicznego. U pacjentów tych występował aktywny SLE, określony kryteriami: SELENA-

SLEDAI (SELENA = Safety of Estrogens in Systemic Lupus Erythematosus National Assessment -

narodowa ocena bezpieczeństwa estrogenów w toczniu rumieniowatym układowym; SLEDAI =

Systemic Lupus Erythematosus Disease Activity Index - wskaźnik aktywności choroby w toczniu

rumieniowatym układowym)

6 i obecne były przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) stwierdzone w

testach (miano ANA

1:80 i/lub obecność anty-dsDNA [

30 jednostek/ml]) w badaniu

przesiewowym. Pacjenci byli leczeni według przyjętego schematu leczenia SLE, obejmującego

następujące leki (w monoterapii lub w skojarzeniu): kortykosteroidy, leki przeciwmalaryczne, NLPZ

lub inne leki immunosupresyjne. Schemat obu badań był podobny, z wyjątkiem tego, że badanie

BLISS-76 trwało 76 tygodni, a badanie BLISS-52 trwało 52 tygodnie. W obu badaniach

pierwszorzędowy punkt końcowy dotyczący skuteczności oceniano po 52 tygodniach.

Z badań tych wyłączono pacjentów z ciężkim, czynnym toczniowym zapaleniem nerek oraz

pacjentów z ciężkim, czynnym toczniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

Badanie BLISS-76 było prowadzone głównie w Ameryce Północnej i w Europie Zachodniej. Leki

stosowane w ramach leczenia podstawowego obejmowały kortykosteroidy (76%; >7,5 mg/dobę 46%),

leki immunosupresyjne (56%) i leki przeciwmalaryczne (63%).

Badanie BLISS-52 przeprowadzono w Ameryce Południowej, Europie Wschodniej, Azji i Australii.

Leki stosowane w ramach leczenia podstawowego obejmowały kortykosteroidy (96%; >7,5 mg/dobę

69%), leki immunosupresyjne (42%) i leki przeciwmalaryczne (67%).

W momencie rozpoczęcia badania u 52% pacjentów stwierdzono dużą aktywność choroby (wynik

SELENA-SLEDAI ≥10), u 59% pacjentów występowały zmiany skórno-śluzówkowe, u 60% –

zmiany w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego, u 16% – objawy hematologiczne, u 11% –

zajęcie nerek, a u 9% – zajęcie naczyń krwionośnych (wyjściowe stadium BILAG A lub B).

Pierwszorzędowym punktem końcowym dotyczącym skuteczności był złożony punkt końcowy

(indeks odpowiedzi SLE), w którym odpowiedź zdefiniowano jako spełnienie każdego z

następujących kryteriów w tygodniu 52 w porównaniu ze stanem wyjściowym:

redukcja wyniku punktowego SELENA-SLEDAI o

4 punkty oraz

niewystępowanie nowego wyniku domeny narządowej BILAG A ani 2 nowych wyników domeny

narządowej BILAG B oraz

niewystępowanie pogorszenia (wzrost <0,30 punktu) w skali globalnej oceny lekarza (PGA)

Indeks odpowiedzi SLE mierzy poprawę w zakresie aktywności choroby SLE, bez pogorszenia w

jakimkolwiek układzie narządów lub pogorszenia stanu ogólnego pacjenta.

Tabela 1: Odsetek odpowiedzi w tygodniu 52.

Odpowiedź

BLISS-76

BLISS-52

BLISS-76 i BLISS-52

łącznie

Placebo*

(n=275)

Benlysta

10 mg/kg*

(n=273)

Placebo*

(n=287)

Benlysta

10 mg/kg*

(n=290)

Placebo*

(n=562)

Benlysta

10 mg/kg*

(n=563)

Indeks

odpowiedzi

Stwierdzona

różnica vs

placebo

Iloraz szans

(95% CI) w

porównaniu z

placebo

33,8%

43,2%

(p=0,021)

9,4%

1,52

(1,07; 2,15)

43,6%

57,6%

(p=0,0006)

14,0%

1,83 (1,30;

2,59)

38,8%

50,6%

(p<0,0001)

11,8%

1,68

(1,32; 2,15)

Składowe indeksu odpowiedzi SLE

Odsetek

pacjentów z

redukcją

wyniku

SELENA-

SLEDAI

35,6%

46,9%

(p=0,006)

46,0%

58,3%

(p=0,0024)

40,9%

52,8%

(p<0,0001)

Odsetek

pacjentów bez

pogorszenia

indeksu

BILAG

65,1%

69,2%

(p=0,32)

73,2%

81,4%

(p=0,018)

69,2%

75,5%

(p=0,019)

Odsetek

pacjentów bez

pogorszenia

oceny PGA

62,9%

69,2%

(p=0,13)

69,3%

79,7%

(p=0,0048)

66,2%

74,6%

(p=0,0017)

* Wszyscy pacjenci otrzymywali standardową terapię.

W połączonej analizie obu badań odsetek pacjentów otrzymujących >7,5 mg/dobę prednizonu (lub

równoważnej dawki innego leku) na początku badania, u których dawkę kortykosteroidu zredukowano

o co najmniej 25% do dawki równoważnej prednizonowi w dawce ≤7,5 mg/dobę w tygodniach 40. do

52., wynosił 17,9% w grupie leczonej lekiem Benlysta oraz 12,3% w grupie otrzymującej placebo

(p=0,0451).

Zaostrzenia w SLE były zdefiniowane jako zmodyfikowany wskaźnik zaostrzeń SLE SELENA-

SLEDAI. Mediana czasu do pierwszego zaostrzenia była większa w połączonej grupie pacjentów

otrzymujących lek Benlysta w porównaniu z grupą otrzymującą placebo (odpowiednio 110 i 84 dni,

współczynnik ryzyka=0,84; p=0,012). Ciężkie zaostrzenia obserwowano u 15,6% pacjentów w grupie

leku Benlysta w porównaniu do 23,7% w grupie placebo w okresie 52 tygodni obserwacji

(obserwowane różnice w leczeniu = -8,1%; współczynnik ryzyka=0,64, p=0,0011).

W przypadku leku Benlysta obserwowano redukcję poczucia zmęczenia w porównaniu z placebo w

ocenie przy użyciu skali FACIT-Zmęczenie w analizie połączonej. Średnia zmiana w stosunku do

wyniku wyjściowego w tygodniu 52. była istotnie większa po zastosowaniu leku Benlysta niż po

zastosowaniu placebo (4,70 w porównaniu z 2,46; p=0,0006).

Analiza jednoczynnikowa i wieloczynnikowa pierwszorzędowego punktu końcowego w określonych z

góry podgrupach wykazała, że największe korzyści wystąpiły u pacjentów z większą aktywnością

choroby, w tym u pacjentów z wynikiem SELENA-SLEDAI ≥10, pacjentów wymagających

stosowania steroidów do uzyskania kontroli choroby lub pacjentów z obniżonym poziomem

dopełniacza.

Analiza post-hoc pozwoliła zidentyfikować podgrupy pacjentów z lepszą odpowiedzią na leczenie,

takie jak pacjenci z niskim poziomem dopełniacza oraz obecnością przeciwciał anty-dsDNA przy

rozpoczęciu badania. Wyniki dla tej przykładowej grupy o większej aktywności chorobowej znajdują

się w tabeli 2. Wśród tych pacjentów u 64,5% wyjściowy wynik SELENA-SLEDAI wynosił ≥10.

Tabela 2: Pacjenci z niskim poziomem dopełniacza i dodatnim wynikiem badania w kierunku

przeciwciał anty-dsDNA przy rozpoczęciu badania

Podgrupa

Dodatni wynik badania w kierunku

przeciwciał anty-dsDNA i niski poziom

dopełniacza

BLISS-76 i BLISS-52 łącznie

Placebo

(n=287)

Benlysta

10 mg/kg

(n=305)

Odsetek odpowiedzi SRI w tygodniu 52. (%)

Zaobserwowania różnica skuteczności leczenia w

stosunku do placebo (%)

31,7

51,5 (p<0,0001)

19,8

Odsetek odpowiedzi SRI (z wyłączeniem zmian

dopełniacza i przeciwciał anty-dsDNA) w tygodniu 52.

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w stosunku

do placebo (%)

28,9

46,2 (p<0,0001)

17,3

Ciężkie zaostrzenia w okresie 52 tygodni

Pacjenci z ciężkim zaostrzeniem (%)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w stosunku

do placebo (%)

Czas do wystąpienia ciężkiego zaostrzenia [współczynnik

ryzyka (95% CI)]

29,6

19,0

10,6

0,61 (0,44, 0,85)

(p=0,0038)

Redukcja dawek prednizonu o ≥25% dawki wyjściowej

do dawki ≤7,5 mg/dobę w tygodniach od 40. do 52.* (%)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w stosunku

do placebo (%)

(n=173)

12,1

(n=195)

18,5 (p=0,0964)

Poprawa wyjściowego wyniku w skali FACIT-Zmęczenie

w tygodniu 52. (średnia)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w stosunku

do placebo (%)

1,99

4,21 (p=0,0048)

2,21

Tylko badanie BLISS-76

Placebo

(n=131)

Benlysta

10 mg/kg

(n=134)

Odsetek odpowiedzi SRI w tygodniu 76 (%)

Zaobserwowana różnica skuteczności leczenia w stosunku

do placebo (%)

27,5

39,6 (p=0,0160)

12,1

* Wśród pacjentów z wyjściową dawką prednizonu >7,5 mg/dobę

Wiek i rasa

W kontrolowanych badaniach klinicznych uczestniczyło zbyt mało pacjentów w wieku ≥65 lat, a także

zbyt mało pacjentów rasy czarnej/pochodzenia afroamerykańskiego, aby możliwe było wyciągnięcie

miarodajnych wniosków na temat wpływu wieku i rasy na wyniki kliniczne.

Dzieci i młodzież

Europejska Agencja Leków odroczyła wymaganie przedstawienia wyników badań leku Benlysta w

jednej lub więcej podgrupach pacjentów pediatrycznych w SLE (informacje na temat stosowania leku

u dzieci przedstawiono w punkcie 4.2).

5.2

Właściwości farmakokinetyczne

Wskazane poniżej parametry farmakokinetyczne dla podawania dożylnego są oparte na

oszacowaniach parametrów w populacji 563 pacjentów, którzy otrzymywali lek Benlysta w dawce

10 mg/kg w dwóch badaniach fazy III.

Wchłanianie

Lek Benlysta podaje się w postaci wlewu dożylnego. Maksymalne stężenie belimumabu w surowicy

zazwyczaj występuje przy zakończeniu wlewu dożylnego lub wkrótce potem. Maksymalne stężenie w

surowicy wynosiło 313 µg/ml (zakres: 173–573 µg/ml) w oparciu o symulację profilu stężenia w

czasie z wykorzystaniem typowych wartości parametrów dla modelu farmakokinetycznego w

populacji.

Dystrybucja

Belimumab jest dystrybuowany do tkanek z objętością dystrybucji w stanie równowagi (Vss)

wynoszącą około 5 litrów.

Metabolizm

Belimumab jest białkiem, dla którego oczekiwanym szlakiem metabolicznym jest rozkład do

niewielkich peptydów oraz pojedynczych aminokwasów przez szeroko rozpowszechnione enzymy

proteolityczne. Nie przeprowadzono klasycznych badań biotransformacji.

Eliminacja

Stężenie belimumabu w surowicy zmniejsza się w sposób dwuwykładniczy, a okres połowicznej

eliminacji tego leku wynosi 1,75 dnia przy końcowym okresie półtrwania 19,4 dnia. Klirens układowy

wynosił 215 ml/dobę (zakres: 69–622 ml/dobę).

Specjalne grupy pacjentów

Dzieci i młodzież: Nie ma dostępnych danych farmakokinetycznych dotyczących pacjentów

pediatrycznych.

Osoby w podeszłym wieku: Lek Benlysta oceniano u ograniczonej liczby pacjentów w podeszłym

wieku. W całej badanej populacji pacjentów z SLE otrzymujących leczenie dożylne wiek nie miał

wpływu na ekspozycję na belimumab w analizie farmakokinetyki populacyjnej. Jednak ze względu na

niewielką liczbę pacjentów w wieku ≥65 lat, wpływ wieku nie może być ostatecznie wykluczony.

Niewydolność nerek: Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ niewydolności nerek na

farmakokinetykę belimumabu. Podczas badań klinicznych lek Benlysta oceniano u pacjentów z SLE i

niewydolnością nerek (261 pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek, klirens kreatyniny

30 i

<60 ml/min; 14 pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, klirens kreatyniny

15 i <30 ml/min).

Redukcja klirensu systemowego, oszacowana metodą modelowania PK w populacji dla pacjentów w

punktach środkowych kategorii niewydolności nerek dotyczących pacjentów z medianą klirensu

kreatyniny w populacji PK (79,9 ml/min) wynosiła 1,4% w kategorii zaburzeń łagodnych (75 ml/min),

11,7% w kategorii zaburzeń umiarkowanych (45 ml/min) oraz 24,0% w kategorii ciężkiej

niewydolności nerek (22,5 ml/min). Wprawdzie białkomocz (≥2 g/dobę) powodował zwiększenie

klirensu belimumabu, a zmniejszenie klirensu kreatyniny było związane ze zmniejszeniem klirensu

belimumabu, to jednak działania te pozostawały w oczekiwanym zakresie zmienności. W związku z

tym nie jest konieczne korygowanie dawek leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Niewydolność wątroby: Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ niewydolności wątroby na

farmakokinetykę belimumabu. Cząsteczki IgG1, takie jak belimumab, są katabolizowane przez

szeroko rozpowszechnione enzymy proteolityczne, które nie są ograniczone do tkanki wątroby, w

związku z czym jest mało prawdopodobne, aby zaburzenia czynności wątroby miały jakikolwiek

wpływ na eliminację belimumabu.

Masa ciała/ Indeks masy ciała (BMI):

Stosowanie dawek belimumabu standaryzowanych na masę ciała prowadzi do zmniejszenia

ekspozycji na lek u pacjentów z niedowagą (BMI <18,5) oraz do zwiększenia ekspozycji u osób

otyłych (BMI ≥30). Zmiany w ekspozycji na lek zależne od BMI nie przekładały się na odpowiednie

zmiany skuteczności. Zwiększenie ekspozycji u pacjentów otyłych, otrzymujących belimumab w

dawce 10 mg/kg, nie prowadzi do ogólnego zwiększenia częstości występowania AE lub poważnych

AE w porównaniu z pacjentami otyłymi otrzymującymi placebo. Jednak wśród pacjentów otyłych

obserwowano większą częstość występowania nudności, wymiotów i biegunki. Żadne z tych zaburzeń

żołądkowo-jelitowych występujących u pacjentów otyłych nie miały charakteru zdarzeń poważnych.

Nie zaleca się modyfikowania dawek u pacjentów z niedowagą lub nadwagą.

Zmiana metody podawania z donaczyniowego na podskórne

U pacjentów z SLE zmieniających, w odstępie od 1 do 4 tygodni, dawkowanie z 10 mg/kg mc.

podawanych dożylnie co 4 tygodnie na 200 mg podawane podskórnie raz w tygodniu, stężenie

belimumabu w surowicy przed pierwszym podaniem podskórnym było zbliżone do docelowego

stężenia osiągniętego w stanie równowagi przy podawaniu podskórnym (patrz pkt 4.2).

Zgodnie z symulacjami z wykorzystaniem parametrów farmakokinetyki populacyjnej, przeciętne

stężenia belimumabu w stanie równowagi dla dawki 200 mg podawanych podskórnie raz w tygodniu

były zbliżone do tych dla dawki 10 mg/kg mc. podawanej co 4 tygodnie.

5.3

Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne nie wykazują szczególnych zagrożeń dla ludzi na podstawie badań toksyczności po

podaniu wielokrotnym i toksyczności reprodukcyjnej.

Dożylne i podskórne podawanie leku małpom powodowało spodziewaną redukcję liczby

limfocytów B w tkankach obwodowych i w tkankach limfoidalnych, bez związanych z tym objawów

toksykologicznych.

Przeprowadzono badania dotyczące rozrodczości u ciężarnych małp makaków otrzymujących

belimumab w dawce 150 mg/kg we wlewie dożylnym (dawka około 9 razy większa od przewidywanej

maksymalnej ekspozycji klinicznej u ludzi), co 2 tygodnie, przez okres do 21 tygodni. Podawanie

belimumabu nie było związane z bezpośrednimi ani pośrednimi szkodliwymi działaniami dotyczącymi

toksyczności u matek, toksyczności rozwojowej, ani też działaniami teratogennymi.

Obserwacje związane z leczeniem były ograniczone do spodziewanej, odwracalnej redukcji liczby

limfocytów B zarówno u samic, jak i u noworodków, jak również odwracalnej redukcji IgM u

noworodków małp. Liczba limfocytów B powracała do normy po odstawieniu belimumabu około

1 roku po porodzie u małp dorosłych oraz do 3. miesiąca życia u noworodków małp; poziom IgM u

niemowląt narażonych na działanie belimumabu in utero powracał do normy do ukończenia

6 miesięcy.

Wpływ na płodność samców i samic małp oceniano w 6-miesięcznym badaniu toksyczności po

podaniu wielokrotnym belimumabu w dawkach wynoszących do 50 mg/kg włącznie. Nie

obserwowano żadnych zmian związanych z leczeniem w narządach płciowych męskich i żeńskich

zwierząt dojrzałych płciowo. Nieformalna ocena cyklu miesiączkowego u samic nie wykazała

żadnych zmian związanych z belimumabem.

Ponieważ belimumab jest przeciwciałem monoklonalnym, nie przeprowadzono badań

genotoksyczności. Nie przeprowadzono badań rakotwórczości ani wpływu na płodność (u mężczyzn i

u kobiet).

6.

DANE FARMACEUTYCZNE

6.1

Wykaz substancji pomocniczych

Kwas cytrynowy jednowodny (E330)

Cytrynian sodu (E331)

Sacharoza

Polisorbat 80

6.2

Niezgodności farmaceutyczne

Lek Benlysta nie jest zgodny z 5% glukozą.

Tego produktu leczniczego nie należy mieszać z innymi produktami leczniczymi, oprócz

wymienionych w punkcie 6.6.

6.3

Okres ważności

Nieotwierane fiolki

5 lat.

Roztwór po rekonstytucji

Po rekonstytucji w wodzie do wstrzykiwań, roztwór, jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, powinien

być chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i przechowywany w lodówce w

temperaturze 2

C do 8

Rozwór do infuzji po rekonstytucji i rozcieńczeniu

Roztwór produktu Benlysta rozcieńczony roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml

(0,9%), roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5 mg/ml (0,45%) albo płynem Ringera z

dodatkiem mleczanu można przechowywać w temperaturze 2

C do 8

C lub w temperaturze

pokojowej (15

C do 25

Łączny czas od rekonstytucji produktu Benlysta do zakończenia infuzji nie powinien przekraczać 8

godzin.

6.4

Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w lodówce (2°C do 8°C).

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Warunki przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji oraz rozcieńczeniu – patrz punkt 6.3.

6.5

Rodzaj i zawartość opakowania

Benlysta 120 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Fiolki ze szkła typu 1 (5 ml), zamknięte silikonowanym korkiem z gumy chlorobutylowej i

aluminiowym uszczelnieniem typu flip-off, zawierające 120 mg proszku.

Wielkość opakowania: 1 fiolka

Benlysta 400 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Fiolki ze szkła typu 1 (20 ml), zamknięte silikonowanym korkiem z gumy chlorobutylowej i

aluminiowym uszczelnieniem typu flip-off, zawierające 400 mg proszku.

Wielkość opakowania: 1 fiolka

6.6

Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania

Przygotowanie roztworu do infuzji z proszku 120 mg

Rekonstytucja

Rekonstytucję i rozcieńczanie należy przeprowadzać w warunkach aseptycznych.

Pozostawić fiolkę na 10 do 15 minut, aby uzyskała temperaturę pokojową (15

C do 25

Do nakłucia gumowego korka z fiolki w celu rekonstytucji i rozcieńczenia zaleca się stosowanie igły o

grubości 21 – 25 G.

Zawartość przeznaczonej do użytku jednorazowego fiolki, odpowiadającą 120 mg belimumabu,

należy rozpuścić w 1,5 ml wody do wstrzykiwań, aby uzyskać stężenie końcowe belimumabu

wynoszące 80 mg/ml.

Strumień wody do wstrzykiwań należy skierować na ściankę fiolki, aby zminimalizować możliwość

spienienia. Delikatnie poruszać fiolkę ruchem kołowym przez 60 sekund. W trakcie rekonstytucji

fiolka powinna pozostawać w temperaturze pokojowej

C do 25

; należy delikatnie nią

poruszać ruchem kołowym przez 60 sekund co 5 minut do czasu rozpuszczenia proszku. Nie

wstrząsać. Rekonstytucja zazwyczaj trwa 10 do 15 minut po dodaniu wody, lecz może ona trwać do

30 minut.

Należy chronić przygotowany roztwór przed światłem słonecznym.

W przypadku używania urządzenia mechanicznego do rekonstytucji produktu Benlysta, nie należy

przekraczać szybkości wirowania 500 obr./min, jak też nie należy wirować fiolki przez czas dłuższy

niż 30 minut.

Po zakończeniu rekonstytucji roztwór powinien być opalizujący i bezbarwny do jasnożółtego; nie

powinien on zawierać cząstek stałych. Można jednak oczekiwać niewielkich pęcherzyków powietrza,

które są akceptowalne.

Po rekonstytucji z każdej fiolki można pobrać objętość 1,5 ml (co odpowiada 120 mg belimumabu).

Rozcieńczenie

Przygotowany roztwór produktu leczniczego należy rozcieńczyć do 250 ml roztworem chlorku sodu

do wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%), roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5

mg/ml (0,45%) albo płynem Ringera z dodatkiem mleczanu.

Dożylne roztwory glukozy 5% są niezgodne z produktem Benlysta i nie należy ich używać.

Z worka lub butelki do infuzji zawierającej 250 ml: roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu

9 mg/ml (0,9%), roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5 mg/ml (0,45%) albo płynu

Ringera z dodatkiem mleczanu należy pobrać i odrzucić objętość płynu równą objętości roztworu

produktu Benlysta po rekonstytucji, przeznaczonej do podania danemu pacjentowi. Następnie dodać

wymaganą objętość przygotowanego roztworu produktu Benlysta do worka lub butelki do infuzji.

Delikatnie odwrócić worek lub butelkę, aby wymieszać roztwór. Cały niewykorzystany roztwór

pozostały we fiolkach należy usunąć.

Roztwór produktu Benlysta należy obejrzeć w celu wykluczenia ewentualnej obecności cząstek

stałych lub przebarwień. W przypadku dostrzeżenia jakichkolwiek cząstek stałych lub przebarwień

roztwór należy wyrzucić.

Łączny czas od rekonstytucji produktu Benlysta do zakończenia infuzji nie powinien przekraczać 8

godzin.

Przygotowanie roztworu do infuzji z proszku 400 mg

Rekonstytucja

Rekonstytucję i rozcieńczanie należy przeprowadzać w warunkach aseptycznych.

Pozostawić fiolkę na 10 do 15 minut, aby uzyskała temperaturę pokojową (15

C do 25

Do nakłucia gumowego korka z fiolki w celu rekonstytucji i rozcieńczenia zaleca się stosowanie igły o

grubości 21 – 25 G.

Zawartość przeznaczonej do użytku jednorazowego fiolki, odpowiadającą 400 mg belimumabu,

należy rozpuścić w 4,8 ml wody do wstrzykiwań, aby uzyskać stężenie końcowe belimumabu

wynoszące 80 mg/ml.

Strumień wody do wstrzykiwań należy skierować na ściankę fiolki, aby zminimalizować możliwość

spienienia. Delikatnie poruszać fiolkę ruchem kolistym przez 60 sekund. W trakcie rekonstytucji

fiolka powinna pozostawać w temperaturze pokojowej (15

C do 25

C); należy delikatnie nią poruszać

ruchem kolistym przez 60 sekund co 5 minut do czasu rozpuszczenia proszku. Nie wstrząsać.

Rekonstytucja zazwyczaj trwa 10 do 15 minut po dodaniu wody, lecz może ona trwać do 30 minut.

Należy chronić przygotowany roztwór przed światłem słonecznym.

W przypadku używania urządzenia mechanicznego do rekonstytucji produktu Benlysta, nie należy

przekraczać szybkości wirowania 500 obr./min, jak też nie należy wirować fiolki przez czas dłuższy

niż 30 minut.

Po zakończeniu rekonstytucji roztwór powinien być opalizujący i bezbarwny do jasnożółtego; nie

powinien on zawierać cząstek stałych. Można jednak oczekiwać niewielkich pęcherzyków powietrza,

które są akceptowalne.

Po rekonstytucji z każdej fiolki można pobrać objętość 5 ml (co odpowiada 400 mg belimumabu).

Rozcieńczenie

Przygotowany roztwór produktu leczniczego należy rozcieńczyć do 250 ml roztworem chlorku sodu

do wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%), roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5

mg/ml (0,45%) albo płynem Ringera z dodatkiem mleczanu.

Dożylne roztwory glukozy 5% są niezgodne z produktem Benlysta i nie należy ich używać.

Z worka lub butelki do infuzji zawierającej 250 ml: roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu

9 mg/ml (0,9%), roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5 mg/ml (0,45%) albo płynu

Ringera z dodatkiem mleczanu należy pobrać i odrzucić objętość płynu równą objętości roztworu

produktu Benlysta po rekonstytucji, przeznaczonej do podania danemu pacjentowi. Następnie dodać

wymaganą objętość przygotowanego roztworu produktu Benlysta do worka lub butelki do infuzji.

Delikatnie odwrócić worek lub butelkę, aby wymieszać roztwór. Cały niewykorzystany roztwór

pozostały we fiolkach należy usunąć.

Roztwór produktu Benlysta należy obejrzeć w celu wykluczenia ewentualnej obecności cząstek

stałych lub przebarwień. W przypadku dostrzeżenia jakichkolwiek cząstek stałych lub przebarwień

roztwór należy wyrzucić.

Łączny czas od rekonstytucji produktu Benlysta do zakończenia infuzji nie powinien przekraczać 8

godzin.

Sposób podawania

Produkt Benlysta należy podać w postaci wlewu trwającego 1 godzinę.

Produktu Benlysta nie należy podawać jednocześnie z innymi produktami przy użyciu tej samej linii

dożylnej. Nie przeprowadzono badań zgodności fizycznej ani biochemicznej mających na celu ocenę

równoczesnego podawania produktu Benlysta z innymi środkami.

Nie obserwowano niezgodności pomiędzy produktem Benlysta i workami z polichlorku winylu lub

poliolefiny.

Usuwanie

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z

lokalnymi przepisami.

7.

PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Glaxo Group Limited

980 Great West Road

Brentford

Middlesex TW8 9GS

Wielka Brytania

8.

NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/001

1 fiolka – 120 mg

EU/1/11/700/002

1 fiolka – 400 mg

9.

DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 13 lipca 2011

Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 18 lutego 2016

10.

DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

Szczegółowa informacja o tym produkcie jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji

Leków http://www.ema.europa.eu

ANEKS II

A.

WYTWÓRCA BIOLOGICZNEJ SUBSTANCJI CZYNNEJ

ORAZ WYTWÓRCA ODPOWIEDZIALNY ZA ZWOLNIENIE

SERII

B.

WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE

ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA

C.

INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE

DOPUSZCZENIA DO OBROTU

D.

WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE

BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA

PRODUKTU LECZNICZEGO

A.

WYTWÓRCA BIOLOGICZNEJ SUBSTANCJI CZYNNEJ ORAZ WYTWÓRCA

ODPOWIEDZIALNY ZA ZWOLNIENIE SERII

Nazwa i adres wytwórcy biologicznej substancji czynnej

Human Genome Sciences, Inc.

Belward Large Scale Manufacturing (LSM) Facility

9911 Belward Campus Drive

Rockville, MD 20850

Nazwa i adres wytwórcy odpowiedzialnego za zwolnienie serii

GlaxoSmithKline Manufacturing S.P.A

Strada Provinciale Asolana No. 90

I-43056 San Polo di Torrile, Parma

Włochy

Glaxo Operations UK Ltd

Harmire Road

Barnard Castle

County Durham, DL12 8DT

Wielka Brytania

B.

WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAOPATRZENIA I STOSOWANIA

Produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza do zastrzeżonego stosowania (Patrz Aneks I:

Charakterystyka Produktu Leczniczego, punkt 4.2).

C.

INNE WARUNKI I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO

OBROTU

Okresowy raport o bezpieczeństwie stosowania

Wymagania do przedłożenia okresowych raportów o bezpieczeństwie stosowania tych produktów są

określone w wykazie unijnych dat referencyjnych (wykaz EURD), o którym mowa w art. 107c ust. 7

dyrektywy 2001/83/WE i jego kolejnych aktualizacjach ogłaszanych na europejskiej stronie

internetowej dotyczącej leków.

D.

WARUNKI LUB OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I

SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP)

Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nad

bezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w RMP, przedstawionym w module 1.8.2

dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich jego kolejnych aktualizacjach.

Uaktualniony RMP należy przedstawiać:

na żądanie Europejskiej Agencji Leków;

w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych

informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku

uzyskania istotnych informacji, dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego

lub odnoszących się do minimalizacji ryzyka.

Zobowiązania do wypełnienia po wprowadzeniu do obrotu:

Podmiot odpowiedzialny powinien dopełnić następujących zobowiązań, w podanym okresie czasu:

Opis

Data

Podmiot odpowiedzialny powinien dostarczyć roczny raport z dużego,

randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania

bezpieczeństwa opartego na protokole uzgodnionym z CHMP.

Badanie to oceni co najmniej roczną umieralność u chorych z układowym

toczniem rumieniowatym niezależnie od jej przyczyny oraz wybrane działania

niepożądane.

Te wybrane działania niepożądane obejmują ciężkie zakażenia, w tym lżejsze i

ciężkie zakażenia oportunistyczne i PML, nowotwory (w tym nowotwory skóry

inne niż czerniak), ciężkie reakcje na wlew i reakcje nadwrażliwości oraz ciężkie

zdarzenia psychiatryczne, w tym zaburzenia nastroju, niepokój i samobójstwa.

Podmiot odpowiedzialny powinien także dostarczyć raport z długoterminowego

kontrolowanego rejestrowania danych dotyczących bezpieczeństwa, w którym

pacjenci będą monitorowani, przez co najmniej 5 lat, w oparciu o protokół

uzgodniony z CHMP. Rejestr danych dotyczących bezpieczeństwa oceni

umieralność u chorych z układowym toczniem rumieniowatym niezależnie od jej

przyczyny oraz szczególnie istotne działania niepożądane.

Te szczególnie istotne działania niepożądane obejmują ciężkie zakażenia, w tym

zakażenia oportunistyczne i PML, wybrane ciężkie zdarzenia psychiatryczne oraz

nowotwory (w tym nowotwory skóry inne niż czerniak).

31 grudnia

2019

28 lutego 2026

ANEKS III

OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ I ULOTKA DLA PACJENTA

A. OZNAKOWANIE OPAKOWAŃ

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

PUDEŁKO – WSTRZYKIWACZ(E)

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu

belimumabum

2.

ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każdy wstrzykiwacz o pojemności 1 ml zawiera 200 mg belimumabu

3.

WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Zawiera również: argininy chlorowodorek, histydynę, histydyny monochlorowodorek, polisorbat 80,

chlorek sodu, wodę do wstrzykiwań.

4.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu.

1 wstrzykiwacz

4 wstrzykiwacze

5.

SPOSÓB I DROGA PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Do podania podskórnego.

Wyłącznie do jednorazowego użytku.

6.

OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7.

INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8.

TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważn. (EXP)

9.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w lodówce.

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

10.

SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO

PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI

WŁAŚCIWE

11.

NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Glaxo Group Limited, 980 Great West Road, Brentford, Middlesex TW8 9GS, Wielka Brytania

12.

NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/003 1 wstrzykiwacz

EU/1/11/700/004 4 wstrzykiwacze

13.

NUMER SERII

Nr serii (Lot)

14.

OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15.

INSTRUKCJA UŻYCIA

16.

INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

benlysta wstrzykiwacz

17.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

OPAKOWANIE ZEWNĘTRZNE – opakowanie zbiorcze zawierające 12 wstrzykiwaczy (3

opakowania po 4 wstrzykiwacze) – z blue-box

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu

belimumabum

2.

ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każdy wstrzykiwacz o pojemności 1 ml zawiera 200 mg belimumabu

3.

WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Zawiera również: argininy chlorowodorek, histydynę, histydyny monochlorowodorek, polisorbat 80,

chlorek sodu, wodę do wstrzykiwań.

4.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu.

Opakowanie zbiorcze: 12 wstrzykiwaczy (3 opakowania po 4 wstrzykiwacze)

Nie sprzedawać oddzielnie.

5.

SPOSÓB I DROGA PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Do podawania podskórnego.

Wyłącznie do jednorazowego użytku.

6.

OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7.

INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8.

TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważn. (EXP)

9.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w lodówce.

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

10.

SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO

PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI

WŁAŚCIWE

11.

NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Glaxo Group Limited, 980 Great West Road, Brentford

Middlesex

TW8 9GS

Wielka Brytania

12.

NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/005

13.

NUMER SERII

Nr serii (Lot)

14.

OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15.

INSTRUKCJA UŻYCIA

16.

INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

benlysta wstrzykiwacz

17.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH POŚREDNICH

KARTON - WSTRZYKIWACZ – opakowanie zbiorcze zawierające 12 wstrzykiwaczy (3

opakowania po 4 wstrzykiwacze) – bez blue-box

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu

belimumabum

2.

ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każdy wstrzykiwacz o pojemności 1 ml zawiera 200 mg belimumabu

3.

WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Zawiera również: argininy chlorowodorek, histydynę, histydyny monochlorowodorek, polisorbat 80,

chlorek sodu, wodę do wstrzykiwań.

4.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu.

4 wstrzykiwacze. Część opakowania zbiorczego.

Nie sprzedawać oddzielnie.

5.

SPOSÓB I DROGA PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Do podawania podskórnego.

Wyłącznie do jednorazowego użytku.

6.

OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7.

INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8.

TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważn. (EXP)

9.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w lodówce.

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

10.

SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO

PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI

WŁAŚCIWE

11.

NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Glaxo Group Limited, 980 Great West Road, Brentford

Middlesex

TW8 9GS

Wielka Brytania

12.

NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

13.

NUMER SERII

Nr serii (Lot)

14.

OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

Produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza.

15.

INSTRUKCJA UŻYCIA

16.

INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

benlysta wstrzykiwacz

17.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

18.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA MAŁYCH OPAKOWANIACH

BEZPOŚREDNICH

ETYKIETA NA WSTRZYKIWACZ

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA PODANIA

Benlysta 200 mg do wstrzykiwania

belimumabum

podskórnie

2.

SPOSÓB PODAWANIA

3.

TERMIN WAŻNOŚCI

4.

NUMER SERII

5.

ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, OBJĘTOŚCI LUB LICZBY

JEDNOSTEK

1 ml

6.

INNE

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

PUDEŁKO – AMPUŁKO-STRZYKAWKA (AMPUŁKO-STRZYKAWKI)

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce

belimumabum

2.

ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każda ampułko-strzykawka o pojemności 1 ml zawiera 200 mg belimumabu

3.

WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Zawiera również: L-argininy chlorowodorek, L-histydynę, L-histydyny monochlorowodorek,

polisorbat 80, chlorek sodu, wodę do wstrzykiwań.

4.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce.

1 ampułko-strzykawka

4 ampułko-strzykawki

5.

SPOSÓB I DROGA PODANIA

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Do podawania podskórnego.

Wyłącznie do jednorazowego użytku.

6.

OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7.

INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8.

TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważn. (EXP)

9.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w lodówce.

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

10.

SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO

PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI

WŁAŚCIWE

11.

NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Glaxo Group Limited, 980 Great West Road, Brentford, Middlesex TW8 9GS, Wielka Brytania

12.

NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/006 1 ampułko-strzykawka

EU/1/11/700/007 4 ampułko-strzykawki

13.

NUMER SERII

Nr serii (Lot)

14.

OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15.

INSTRUKCJA UŻYCIA

16.

INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

benlysta ampułko-strzykawka

17.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA MAŁYCH OPAKOWANIACH

BEZPOŚREDNICH

ETYKIETA NA AMPUŁKO-STRZYKAWKĘ

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA PODANIA

Benlysta 200 mg

belimumabum

2.

SPOSÓB PODAWANIA

3.

TERMIN WAŻNOŚCI

4.

NUMER SERII

5.

ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, OBJĘTOŚCI LUB LICZBY

JEDNOSTEK

1 ml

6.

INNE

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

PUDEŁKO - FIOLKA

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 120 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

belimumabum

2.

ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każda fiolka zawiera 120 mg belimumabu (po rekonstytucji 80 mg/ml)

3.

WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Kwas cytrynowy jednowodny (E330), cytrynian sodu (E331), sacharoza, polisorbat 80

4.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

1 fiolka

5.

SPOSÓB I DROGA PODANIA

Do podawania w postaci infuzji dożylnej po rekonstytucji i rozcieńczeniu.

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Do podawania dożylnego.

Wyłącznie do jednorazowego użytku.

6.

OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7.

INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8.

TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważn. (EXP)

9.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w lodówce.

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

10.

SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO

PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI

WŁAŚCIWE

11.

NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Glaxo Group Limited, 980 Great West Road, Brentford, Middlesex TW8 9GS, Wielka Brytania

12.

NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/001

13.

NUMER SERII

Nr serii (Lot)

14.

OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15.

INSTRUKCJA UŻYCIA

16.

INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Zaakceptowano uzasadnienie braku informacji systemem Braille’a.

17.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

INFORMACJE ZAMIESZCZANE NA OPAKOWANIACH ZEWNĘTRZNYCH

PUDEŁKO - FIOLKA

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Benlysta 400 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

belimumabum

2.

ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ

Każda fiolka zawiera 400 mg belimumabu (po rekonstytucji 80 mg/ml)

3.

WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH

Kwas cytrynowy jednowodny (E330), cytrynian sodu (E331), sacharoza, polisorbat 80

4.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA

Proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

1 fiolka

5.

SPOSÓB I DROGA PODANIA

Do podawania w postaci infuzji dożylnej po rekonstytucji i rozcieńczeniu.

Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.

Do podawania dożylnego.

Wyłącznie do jednorazowego użytku.

6.

OSTRZEŻENIE DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

W MIEJSCU NIEWIDOCZNYM I NIEDOSTĘPNYM DLA DZIECI

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

7.

INNE OSTRZEŻENIA SPECJALNE, JEŚLI KONIECZNE

8.

TERMIN WAŻNOŚCI

Termin ważn. (EXP)

9.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w lodówce.

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

10.

SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO

PRODUKTU LECZNICZEGO LUB POCHODZĄCYCH Z NIEGO ODPADÓW, JEŚLI

WŁAŚCIWE

11.

NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO

Glaxo Group Limited, 980 Great West Road, Brentford, Middlesex TW8 9GS, Wielka Brytania

12.

NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

EU/1/11/700/002

13.

NUMER SERII

Nr serii (Lot)

14.

OGÓLNA KATEGORIA DOSTĘPNOŚCI

15.

INSTRUKCJA UŻYCIA

16.

INFORMACJA PODANA SYSTEMEM BRAILLE’A

Zaakceptowano uzasadnienie braku informacji systemem Braille’a.

17.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – KOD 2D

Obejmuje kod 2D będący nośnikiem niepowtarzalnego identyfikatora.

18.

NIEPOWTARZALNY IDENTYFIKATOR – DANE CZYTELNE DLA CZŁOWIEKA

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA MAŁYCH OPAKOWANIACH

BEZPOŚREDNICH

ETYKIETA NA FIOLKĘ

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA PODANIA

Benlysta 120 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

belimumabum

2.

SPOSÓB PODAWANIA

3.

TERMIN WAŻNOŚCI

4.

NUMER SERII

5.

ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, OBJĘTOŚCI LUB LICZBY

JEDNOSTEK

120 mg

6.

INNE

MINIMUM INFORMACJI ZAMIESZCZANYCH NA MAŁYCH OPAKOWANIACH

BEZPOŚREDNICH

ETYKIETA NA FIOLKĘ

1.

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO I DROGA PODANIA

Benlysta 400 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

belimumabum

2.

SPOSÓB PODAWANIA

3.

TERMIN WAŻNOŚCI

4.

NUMER SERII

5.

ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA Z PODANIEM MASY, OBJĘTOŚCI LUB LICZBY

JEDNOSTEK

400 mg

6.

INNE

B. ULOTKA DLA PACJENTA

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu

belimumabum

Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie

zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Użytkownik leku też może w tym pomóc,

zgłaszając wszelkie działania niepożądane, które wystąpiły po zastosowaniu leku. Aby dowiedzieć się,

jak zgłaszać działania niepożądane – patrz punkt 4.

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może

zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy

niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

Co to jest lek Benlysta i w jakim celu się go stosuje

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Benlysta

Jak stosować lek Benlysta

Możliwe działania niepożądane

Jak przechowywać lek Benlysta

Zawartość opakowania i inne informacje

Instrukcja krok po kroku dotycząca stosowania wstrzykiwacza

1.

Co to jest lek Benlysta i w jakim celu się go stosuje

Benlysta jest lekiem stosowanym do leczenia tocznia (tocznia rumieniowatego układowego, SLE) u

osób dorosłych (w wieku 18 lat i starszych), u których choroba jest nadal bardzo aktywna, pomimo

stosowania standardowego leczenia.

Toczeń jest chorobą, w której układ immunologiczny (układ, który zwalcza zakażenia) atakuje

komórki i tkanki własnego organizmu, powodując stan zapalny i niszczenie organów. Może to

dotyczyć prawie każdego organu ciała i uważa się, że pewien rodzaj białych krwinek, nazywanych

krwinkami typu B bierze udział w powstaniu choroby.

Benlysta zawiera belimumab (przeciwciało monoklonalne). Zmniejsza liczbę białych krwinek w krwi

pacjenta poprzez blokowanie działania białka BLyS. Białko to pomaga żyć dłużej komórkom B i jego

poziom jest wysoki u osób z toczniem.

Benlysta będzie podawana równolegle z dotychczas przyjmowanymi lekami stosowanymi w leczeniu

tocznia.

2.

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Benlysta

Kiedy nie stosować leku Benlysta

jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników

tego leku (wymienione w punkcie 6).

Należy skonsultować się z lekarzem, jeżeli pacjent uważa, że może go to dotyczyć.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Benlysta należy omówić to z lekarzem:

jeśli pacjent przechodzi obecnie infekcję lub ma przewlekłą infekcję, lub infekcje występują

często. Lekarz zdecyduje, czy pacjent może przyjmować lek Benlysta.

jeśli pacjent ma zostać zaszczepiony lub został zaszczepiony w ciągu ostatnich 30 dni. Przed lub

w czasie leczenia lekiem Benlysta nie należy stosować niektórych szczepionek.

jeśli u pacjenta toczeń dotyczy nerek lub układu nerwowego;

jeśli u pacjenta występuje zakażenie wirusem HIV lub niskie poziomy przeciwciał;

jeśli pacjent choruje lub chorował na zapalenie wątroby typu B lub C;

jeżeli pacjent miał przeszczepiony narząd lub szpik kostny lub komórki macierzyste;

jeżeli u pacjenta wystąpił lub występuje nowotwór.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli któreś z powyższych dotyczy pacjenta.

Należy zwrócić uwagę na istotne objawy

Osoby przyjmujące leki wpływające na układ odpornościowy mogą być bardziej narażone na infekcje,

w tym na rzadką, ale poważną infekcję mózgu nazywaną postępującą leukoencefalopatią

wieloogniskową (PML).

Należy zapoznać się z informacją „Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji mózgu” w

punkcie 4 tej ulotki.

Dzieci i młodzież

Nie należy podawać tego leku dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Benlysta a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub

ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na układ

odpornościowy:

cyklofosfamid (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów i chorób

autoimmunologicznych)

jakikolwiek lek, który ma wpływ na krwinki typu B (leki stosowane do leczenia nowotworów lub

chorób zapalnych).

Należy powiedzieć o tym lekarzowi. Stosowanie takich leków jednocześnie z lekiem

Benlysta może zmniejszyć skuteczność układu immunologicznego. Może to zwiększać

ryzyko poważnych chorób.

Ciąża i karmienie piersią

Antykoncepcja u kobiet mogących zajść w ciążę

W trakcie leczenia lekiem Benlysta oraz przez co najmniej 4 miesiące po przyjęciu ostatniej

dawki należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Ciąża

Stosowanie leku Benlysta zwykle nie jest zalecane, jeżeli pacjentka jest w ciąży.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, należy

poinformować o tym lekarza. Lekarz zdecyduje, czy pacjentka może przyjmować lek

Benlysta.

Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę podczas przyjmowania leku Benlysta należy poinformować

o tym lekarza.

Karmienie piersią

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poinformować o tym lekarza. Jest prawdopodobne, że lek

Benlysta dostaje się do mleka. Lekarz przedyskutuje z pacjentką czy powinna przestać stosować lek

Benlysta podczas karmienia piersią lub czy powinna przestać karmić piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Benlysta może powodować działania niepożądane, które mogą osłabiać zdolność prowadzenia

pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje dotyczące składu leku Benlysta

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, tak więc można przyjąć, że jest wolny od

sodu.

3.

Jak stosować lek Benlysta

Jaką dawkę stosować

Zalecana dawka to 200 mg (cała zawartość 1 wstrzykiwacza) raz w tygodniu, wstrzykiwana pod

skórę w każdym tygodniu w ten sam dzień tygodnia.

Jeśli pacjent chce zmienić dzień tygodnia, w którym przyjmuje lek:

Należy przyjąć lek w nowy dzień tygodnia (nawet jeżeli odstęp czasu od przyjęcia ostatniej dawki

leku jest krótszy niż tydzień). Następnie należy kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z nowym

tygodniowym schematem.

Wstrzykiwanie leku Benlysta

Lekarz lub pielęgniarka poinstruuje pacjenta lub jego opiekuna, w jaki sposób należy wstrzykiwać lek

Benlysta. Pierwsze podanie leku Benlysta we wstrzykiwaczu należy przeprowadzić pod nadzorem

lekarza lub pielęgniarki. Po przeszkoleniu pacjenta w zakresie używania wstrzykiwacza, lekarz lub

pielęgniarka może zgodzić się na samodzielne podawanie leku przez pacjenta bądź podawanie leku

pacjentowi przez jego opiekuna. Lekarz lub pielęgniarka przekażą również informacje na temat

sygnałów i objawów, na które należy zwracać uwagę podczas stosowania leku Benlysta ze względu na

możliwość wystąpienia poważnych reakcji alergicznych (patrz „Reakcje alergiczne” w punkcie 4).

Lek Benlysta podaje się pod skórę w okolicę żołądka (brzuch) lub górną część nogi (udo).

Leku Benlysta do podawania podskórnego nie wolno podawać do żyły (dożylnie).

Instrukcja dotycząca używania wstrzykiwacza znajduje się na końcu tej ulotki.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Benlysta

Jeśli to nastąpi, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub pielęgniarką, którzy będą

monitorować pacjenta w celu wykrycia jakichkolwiek sygnałów lub objawów działań niepożądanych

oraz w razie potrzeby zastosują odpowiednie leczenie. Jeśli to możliwe, należy im pokazać

opakowanie leku lub tę ulotkę.

Pominięcie przyjęcia leku Benlysta

Należy niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę leku. Następnie należy kontynuować przyjmowanie

leku zgodnie z dotychczasowym tygodniowym schematem lub rozpocząć nowy tygodniowy schemat,

rozpoczynając od dnia wstrzyknięcia pominiętej dawki.

Jeśli pacjent nie zauważy, że pominął dawkę leku do czasu planowanego przyjęcia kolejnej dawki,

należy po prostu przyjąć tę kolejną dawkę, zgodnie z planem. Nie ma potrzeby podawania dwóch

dawek tego samego dnia.

Przerwanie stosowania leku Benlysta

Lekarz zdecyduje czy konieczne jest przerwanie stosowania leku Benlysta.

4.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Reakcje alergiczne – należy niezwłocznie uzyskać pomoc medyczną

Lek Benlysta może powodować reakcje w miejscu wstrzyknięcia lub reakcje alergiczne

(nadwrażliwości). Są to częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób). Niekiedy

mogą one być ciężkie (niezbyt często, dotyczące do 1 na 100 osób) i mogą one zagrażać życiu. Te

ciężkie działania niepożądane częściej zdarzają się w dniu pierwszego lub drugiego podania leku

Benlysta, ale mogą być opóźnione i wystąpić kilka dni później.

Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, lub udać się do oddziału

ratunkowego najbliższego szpitala w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych

objawów reakcji alergicznej lub reakcji na wstrzyknięcie:

obrzęk twarzy, ust, jamy ustnej lub języka

charczenie, trudności z oddychaniem lub skrócenie oddechu

wysypka

swędzące guzki lub pokrzywka.

Mogą również wystąpić rzadko mniej poważne opóźnione reakcje na lek Benlysta, występujące

najczęściej 5 do 10 dni po wstrzyknięciu. Obejmują one objawy takie jak wysypka, nudności,

zmęczenie, ból mięśni, ból głowy lub obrzęk twarzy.

W razie wystąpienia takich objawów, zwłaszcza dwóch lub więcej w jednym czasie:

Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Infekcje

Lek Benlysta może zwiększyć ryzyko wystąpienia infekcji, w tym infekcji dróg moczowych i dróg

oddechowych. Infekcje te są bardzo częste i mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób. Niektóre infekcje

mogą mieć ciężki przebieg oraz w niezbyt częstych przypadkach powodować śmierć.

W razie wystąpienia następujących objawów infekcji:

gorączka

kaszel, trudności z oddychaniem

biegunka, wymioty

uczucie pieczenia podczas oddawania moczu

Należy natychmiast poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji mózgu

Leki osłabiające układ odpornościowy, takie jak lek Benlysta, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia

rzadkiej, ale poważnej i zagrażającej życiu infekcji mózgu nazywanej postępującą leukoencefalopatią

wieloogniskową (PML).

Objawy PML obejmują:

zaniki pamięci

problemy z rozumowaniem

trudności z mową lub chodzeniem

utratę wzroku

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych

objawów lub podobne problemy trwające minimum kilka dni.

Jeśli objawy takie występowały u pacjenta jeszcze przed rozpoczęciem leczenia lekiem Benlysta:

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżli nastąpi jakakolwiek zmiana dotycząca

tych objawów.

Inne możliwe działania niepożądane:

Bardzo częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób:

zakażenia bakteryjne (patrz „Infekcje” powyżej)

nudności, biegunka.

Częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć do 1 na 10 osób:

wysoka temperatura lub gorączka

mała liczba białych krwinek (możliwe do zaobserwowania w badaniach krwi)

infekcja dotycząca nosa, gardła lub żołądka

ból rąk lub stóp

migrena

depresja

reakcje w miejscu wstrzyknięcia, na przykład: wysypka, zaczerwienienie, swędzenie lub obrzęk

skóry w miejscu wstrzyknięcia leku Benlysta.

Niezbyt częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć do 1 na 100 osób:

swędząca, wypukła wysypka (pokrzywka), wysypka skórna.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione

w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać

bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V*. Dzięki zgłaszaniu

działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa

stosowania leku.

5.

Jak przechowywać lek Benlysta

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku po

Termin ważn. (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2

C do 8

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić

środowisko.

6.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Benlysta

Substancją czynną leku jest belimumab.

Każdy wstrzykiwacz o pojemności 1 ml zawiera 200 mg belimumabu.

Pozostałe składniki to: argininy chlorowodorek, histydyna, histydyny monochlorowodorek, polisorbat

80, chlorek sodu, woda do wstrzykiwań. W celu uzyskania dalszych informacji patrz „Ważne

informacje dotyczące składu leku Benlysta” w punkcie 2. ulotki.

Jak wygląda lek Benlysta i co zawiera opakowanie

Lek Benlysta jest dostępny w postaci 1 ml przezroczystego do lekko żółtego roztworu znajdującego

się we wstrzykiwaczu przeznaczonym do jednorazowego użycia.

Dostępny w opakowaniach zawierających 1 lub 4 wstrzykiwacze w jednym opakowaniu oraz w

opakowaniach zbiorczych zawierających 12 wstrzykiwaczy (3 opakowania po 4 wstrzykiwacze).

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Glaxo Group Limited

980 Great West Road

Brentford

Middlesex TW8 9GS

Wielka Brytania

Wytwórca

Glaxo Operations UK Ltd

Harmire Road

Barnard Castle

County Durham, DL12 8DT

Wielka Brytania

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego

przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

België/Belgique/Belgien

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals s.a./n.v.

Tél/Tel: + 32 (0) 10 85 52 00

Luxembourg/Luxemburg

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals s.a./n.v.

Belgique/Belgien

Tél/Tel: + 32 (0) 10 85 52 00

България

ГлаксоСмитКлайн ЕООД

Teл.: + 359 2 953 10 34

Magyarország

GlaxoSmithKline Kft.

Tel.: + 36 1 225 5300

Česká republika

GlaxoSmithKline s.r.o.

Tel: + 420 222 001 111

cz.info@gsk.com

Malta

GlaxoSmithKline (Malta) Limited

Tel: + 356 21 238131

Danmark

Nederland

GlaxoSmithKline Pharma A/S

Tlf: + 45 36 35 91 00

dk-info@gsk.com

GlaxoSmithKline BV

Tel: + 31 (0)30 6938100

nlinfo@gsk.com

Deutschland

GlaxoSmithKline GmbH & Co. KG

Tel.: + 49 (0)89 36044 8701

produkt.info@gsk.com

Norge

GlaxoSmithKline AS

Tlf: + 47 22 70 20 00

Eesti

GlaxoSmithKline Eesti OÜ

Tel: + 372 6676 900

estonia@gsk.com

Österreich

GlaxoSmithKline Pharma GmbH

Tel: + 43 (0)1 97075 0

at.info@gsk.com

Ελλάδα

GlaxoSmithKline A.E.B.E.

Τηλ: + 30 210 68 82 100

Polska

GSK Services Sp. z o.o.

Tel.: + 48 (0)22 576 9000

España

GlaxoSmithKline, S.A.

Tel: + 34 902 202 700

es-ci@gsk.com

Portugal

GlaxoSmithKline – Produtos Farmacêuticos, Lda.

Tel: + 351 21 412 95 00

FI.PT@gsk.com

France

Laboratoire GlaxoSmithKline

Tél.: + 33 (0)1 39 17 84 44

diam@gsk.com

România

GlaxoSmithKline (GSK) S.R.L.

Tel: + 4021 3028 208

Hrvatska

GlaxoSmithKline d.o.o.

Tel: + 385 1 6051 999

Slovenija

GlaxoSmithKline d.o.o.

Tel: + 386 (0)1 280 25 00

medical.x.si@gsk.com

Ireland

GlaxoSmithKline (Ireland) Limited

Tel: + 353 (0)1 4955000

Slovenská republika

GlaxoSmithKline Slovakia s. r. o.

Tel: + 421 (0)2 48 26 11 11

recepcia.sk@gsk.com

Ísland

Vistor hf.

Sími: +354 535 7000

Suomi/Finland

GlaxoSmithKline Oy

Puh/Tel: + 358 (0)10 30 30 30

Finland.tuoteinfo@gsk.com

Italia

GlaxoSmithKline S.p.A.

Tel: + 39 (0)45 9218 111

Sverige

GlaxoSmithKline AB

Tel: + 46 (0)8 638 93 00

info.produkt@gsk.com

Κύπρος

GlaxoSmithKline (Cyprus) Ltd

Τηλ: + 357 22 39 70 00

gskcyprus@gsk.com

United Kingdom

GlaxoSmithKline UK Ltd

Tel: + 44 (0)800 221441

customercontactuk@gsk.com

Latvija

GlaxoSmithKline Latvia SIA

Tel: + 371 67312687

lv-epasts@gsk.com

Lietuva

GlaxoSmithKline Lietuva UAB

Tel: + 370 5 264 90 00

info.lt@gsk.com

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków

http://www.ema.europa.eu.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Instrukcja krok po kroku dotycząca stosowania wstrzykiwacza

Raz w tygodniu

Należy przestrzegać poniższej instrukcji dotyczącej poprawnego używania wstrzykiwacza.

Nieprzestrzeganie tych zaleceń może mieć wpływ na prawidłowe działanie wstrzykiwacza. Pacjent

powinien również zostać przeszkolony w zakresie prawidłowego użytkowania wstrzykiwacza.

Benlysta jest przeznaczona wyłącznie do podawania pod skórę (podskórnie).

Przechowywanie

Należy przechowywać w lodówce do 30 minut przed podaniem.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie zamrażać.

Nie używać, jeśli lek był pozostawiony w temperaturze pokojowej na dłużej niż 12 godzin.

Ostrzeżenia

Wstrzykiwacz może być użyty wyłącznie jeden raz, a następnie należy go zutylizować.

Nie należy dzielić się lekiem Benlysta we wstrzykiwaczu z inną osobą.

Nie wstrząsać.

Nie stosować po upuszczeniu na twardą powierzchnię.

Nie zdejmować nasadki do chwili poprzedzającej wstrzyknięcie.

Elementy wstrzykiwacza

Okienko kontrolne

Szara zatyczka

Nasadka

Złota osłonka igły

Termin ważności

EXP: miesiąc - rok

Materiały potrzebne do wykonania wstrzyknięcia

1.

Zebranie i sprawdzenie potrzebnych materiałów

Zebranie potrzebnych materiałów

Wyjąć z lodówki jedną zapieczętowaną tackę zawierającą wstrzykiwacz.

Znaleźć wygodną, dobrze oświetloną i czystą powierzchnię, na której należy przygotować w

zasięgu ręki:

wstrzykiwacz leku Benlysta

wacik nasączony alkoholem (nie załączony do opakowania)

kompres z gazy lub kulkę bawełnianej waty (nie załączone do opakowania)

pusty pojemnik ze ściśle pasującą pokrywką przeznaczony do wyrzucenia

wstrzykiwacza (nie załączony do opakowania).

Nie należy dokonywać wstrzyknięcia, jeżeli nie zebrano wszystkich ww. materiałów.

Sprawdzenie terminu ważności

Zdjąć błonę z tacki i wyjąć wstrzykiwacz.

Sprawdzić termin ważności podany na wstrzykiwaczu (Rysunek 1.).

Wstrzykiwacz leku Benlysta

Wacik nasączony alkoholem

(nie załączony)

Kompres z gazy lub kulka bawełnianej

waty

(nie załączone)

Rysunek 1.

Nie stosować po terminie ważności.

2.

Przygotowanie i kontrola wstrzykiwacza

Należy pozwolić, by lek osiągnął temperaturę pokojową

Pozostawić wstrzykiwacz w temperaturze pokojowej na 30 minut (Rysunek 2.).

Wstrzykiwanie zimnego leku Benlysta może trwać dłużej i być nieprzyjemne.

Rysunek 2.

Nie ogrzewać wstrzykiwacza w żaden inny sposób. Na przykład, nie należy ogrzewać go w

kuchence mikrofalowej, w gorącej wodzie ani na bezpośrednim słońcu.

Nie zdejmować nasadki na tym etapie.

Kontrola roztworu leku Benlysta

Należy spojrzeć w okienko kontrolne i sprawdzić, czy roztwór leku Benlysta jest bezbarwny

do lekko żółtego (Rysunek 3).

Obecność jednego lub więcej pęcherzyków powietrza w roztworze jest prawidłowa.

Rysunek 3.

Roztwór leku Benlysta

EXP: miesiąc-rok

EXP: miesiąc - rok

Zaczekać 30 minut

Nie należy podawać, jeśli roztwór jest mętny, ma zmienione zabarwienie lub zawiera

cząsteczki.

3.

Wybór i oczyszczenie miejsca wstrzyknięcia

Wybór miejsca wstrzyknięcia

Należy wybrać miejsce wstrzyknięcia (brzuch lub udo), zgodnie z Rysunkiem 4.

Rysunek 4.

Nie wstrzykiwać leku w dokładnie to samo miejsce dwa razy z rzędu. Ma to zapobiec

zgrubieniu skóry.

Nie wstrzykiwać leku w miejsca, w których skóra jest wrażliwa, zasiniała, zaczerwieniona lub

twarda.

Nie wstrzykiwać w odległości do 5 cm (2 cale) od pępka.

Oczyszczenie miejsca wstrzyknięcia

Należy umyć ręce.

Należy oczyścić miejsce wstrzyknięcia poprzez przetarcie go wacikiem nasączonym

alkoholem (Rysunek 5.). Następnie należy pozwolić skórze wyschnąć.

Rysunek 5.

Nie dotykać oczyszczonego miejsca przed wstrzyknięciem leku.

4.

Przygotowanie do wstrzyknięcia

Zdjęcie nasadki

Nie należy zdejmować nasadki aż do chwili poprzedzającej wstrzyknięcie.

Nasadkę należy zdjąć poprzez jej ściągnięcie lub odkręcenie. Nasadka może być odkręcana w

kierunku zgodnym z kierunkiem wskazówek zegara lub w kierunku przeciwnym (Rysunek 6.).

Rysunek 6.

Nie nakładać nasadki z powrotem na wstrzykiwacz.

Przyłożenie wstrzykiwacza

Wygodnie trzymać wstrzykiwacz w taki sposób, aby okienko kontrolne pozostawało

widoczne. Jest to istotne, ponieważ pozwoli potwierdzić podanie całej dawki (Rysunek 7.).

Rysunek 7.

Jeśli to konieczne, można ustabilizować miejsce wstrzyknięcia poprzez pociągnięcie lub

naciągnięcie skóry.

Należy ustawić wstrzykiwacz prosto nad miejscem wstrzyknięcia (pod kątem 90

). Należy się

upewnić, że złota osłonka igły przylega do skóry.

5.

Wstrzyknięcie leku Benlysta

Rozpoczęcie wstrzykiwania

Delikatnie przycisnąć wstrzykiwacz do końca do skóry i przytrzymać w miejscu (Rysunek 8.).

Spowoduje to wbicie igły i rozpoczęcie wstrzykiwania.

Rysunek 8.

W momencie rozpoczęcia wstrzykiwania można usłyszeć pierwsze ciche „kliknięcie”. Będzie widać,

jak purpurowy wskaźnik zaczyna się przemieszczać w okienku kontrolnym (Rysunek 9.).

Rysunek 9.

Zakończenie wstrzykiwania

Należy przytrzymać wstrzykiwacz w miejscu do momentu, gdy purpurowy wskaźnik przestanie się

przemieszczać. Kilka sekund przed zakończeniem przemieszczania się purpurowego wskaźnika będzie

można usłyszeć drugie „kliknięcie” (Rysunek 10.).

Pierwsze „kliknięcie”

Purpurowy wskaźnik

Rysunek 10.

Kompletne wstrzyknięcie może trwać do 15 sekund.

Po zakończeniu wstrzyknięcia, należy podnieść wstrzykiwacz znad miejsca podania.

6.

Usunięcie i kontrola

Usunięcie zużytego wstrzykiwacza

Nie należy zakładać nasadki z powrotem na wstrzykiwacz.

Zużyty wstrzykiwacz oraz nasadkę należy wyrzucić do pustego pojemnika ze ściśle pasującą

pokrywką.

Należy zapytać lekarza lub farmaceutę, jak w prawidłowy sposób usunąć zużyty wstrzykiwacz

lub pojemnik ze zużytymi wstrzykiwaczami.

Zużytego wstrzykiwacza ani pojemnika ze zużytymi wstrzykiwaczami nie należy poddawać

recyklingowi ani wyrzucać do domowych pojemników na odpadki.

Kontrola miejsca wstrzyknięcia

W miejscu wstrzyknięcia może być widoczna niewielka ilość krwi.

Jeśli to konieczne, do miejsca wstrzyknięcia można przyłożyć kulkę bawełnianej waty lub

kompres z gazy.

Nie pocierać miejsca wstrzyknięcia.

drugie

„kliknięcie”

Należy zaczekać

aż…

… purpurowy wskaźnik

przestanie się

przemieszczać

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Benlysta 200 mg roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce

belimumabum

Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie

zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Użytkownik leku też może w tym pomóc,

zgłaszając wszelkie działania niepożądane, które wystąpiły po zastosowaniu leku. Aby dowiedzieć się,

jak zgłaszać działania niepożądane – patrz punkt 4.

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może

zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy

niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

Co to jest lek Benlysta i w jakim celu się go stosuje

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Benlysta

Jak stosować lek Benlysta

Możliwe działania niepożądane

Jak przechowywać lek Benlysta

Zawartość opakowania i inne informacje

Instrukcja krok po kroku dotycząca stosowania ampułko-strzykawki

1.

Co to jest lek Benlysta i w jakim celu się go stosuje

Benlysta jest lekiem stosowanym do leczenia tocznia (tocznia rumieniowatego układowego, SLE) u

osób dorosłych (w wieku 18 lat i starszych), u których choroba jest nadal bardzo aktywna, pomimo

stosowania standardowego leczenia.

Toczeń jest chorobą, w której układ immunologiczny (układ, który zwalcza zakażenia) atakuje

komórki i tkanki własnego organizmu, powodując stan zapalny i niszczenie organów. Może to

dotyczyć prawie każdego organu ciała i uważa się, że pewien rodzaj białych krwinek, nazywanych

krwinkami typu B bierze udział w powstaniu choroby.

Benlysta zawiera belimumab (przeciwciało monoklonalne). Zmniejsza liczbę białych krwinek w krwi

pacjenta poprzez blokowanie działania białka BLyS. Białko to pomaga żyć dłużej komórkom B i jego

poziom jest wysoki u osób z toczniem.

Benlysta będzie podawana równolegle z dotychczas przyjmowanymi lekami stosowanymi w leczeniu

tocznia.

2.

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Benlysta

Kiedy nie stosować leku Benlysta

jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników

tego leku (wymienione w punkcie 6).

Należy skonsultować się z lekarzem, jeżeli pacjent uważa, że może go to dotyczyć.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Benlysta należy omówić to z lekarzem:

jeśli pacjent przechodzi obecnie infekcję lub ma przewlekłą infekcję, lub infekcje występują

często. Lekarz zdecyduje, czy pacjent może przyjmować lek Benlysta.

jeśli pacjent ma zostać zaszczepiony lub został zaszczepiony w ciągu ostatnich 30 dni. Przed lub

w czasie leczenia lekiem Benlysta nie należy stosować niektórych szczepionek.

jeśli u pacjenta toczeń dotyczy nerek lub układu nerwowego;

jeśli u pacjenta występuje zakażenie wirusem HIV lub niskie poziomy przeciwciał;

jeśli pacjent choruje lub chorował na zapalenie wątroby typu B lub C;

jeżeli pacjent miał przeszczepiony narząd lub szpik kostny lub komórki macierzyste;

jeżeli u pacjenta wystąpił lub występuje nowotwór.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli któreś z powyższych dotyczy pacjenta.

Należy zwrócić uwagę na istotne objawy

Osoby przyjmujące leki wpływające na układ odpornościowy mogą być bardziej narażone na infekcje,

w tym na rzadką, ale poważną infekcję mózgu nazywaną postępującą leukoencefalopatią

wieloogniskową (PML).

Należy zapoznać się z informacją „Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji mózgu” w

punkcie 4 tej ulotki.

Dzieci i młodzież

Nie należy podawać tego leku dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Benlysta a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub

ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na układ

odpornościowy:

cyklofosfamid (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów i chorób

autoimmunologicznych)

jakikolwiek lek, który ma wpływ na krwinki typu B (leki stosowane do leczenia nowotworów lub

chorób zapalnych).

Należy powiedzieć o tym lekarzowi. Stosowanie takich leków jednocześnie z lekiem

Benlysta może zmniejszyć skuteczność układu immunologicznego. To może zwiększać

ryzyko poważnych chorób.

Ciąża i karmienie piersią

Antykoncepcja u kobiet mogących zajść w ciążę

W trakcie leczenia lekiem Benlysta oraz przez co najmniej 4 miesiące po przyjęciu ostatniej

dawki należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Ciąża

Stosowanie leku Benlysta zwykle nie jest zalecane, jeżeli pacjentka jest w ciąży.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, należy

poinformować o tym lekarza. Lekarz zdecyduje, czy pacjentka może przyjmować lek

Benlysta.

Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę podczas przyjmowania leku Benlysta należy poinformować

o tym lekarza.

Karmienie piersią

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poinformować o tym lekarza. Jest prawdopodobne, że lek

Benlysta dostaje się do mleka. Lekarz przedyskutuje z pacjentką czy powinna przestać stosować lek

Benlysta podczas karmienia piersią lub czy powinna przestać karmić piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Benlysta może powodować działania niepożądane, które mogą osłabiać zdolność prowadzenia

pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje dotyczące składu leku Benlysta

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, tak więc można przyjąć, że jest wolny od

sodu.

3.

Jak stosować lek Benlysta

Jaką dawkę stosować

Zalecana dawka to 200 mg (cała zawartość 1 ampułko-strzykawki) raz w tygodniu, wstrzykiwana

pod skórę w każdym tygodniu w ten sam dzień tygodnia.

Jeśli pacjent chce zmienić dzień tygodnia, w którym przyjmuje lek:

Należy przyjąć lek w nowy dzień tygodnia (nawet jeżeli odstęp od przyjęcia ostatniej dawki leku jest

krótszy niż tydzień). Następnie należy kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z nowym

tygodniowym schematem.

Wstrzykiwanie leku Benlysta

Lekarz lub pielęgniarka poinstruuje pacjenta lub jego opiekuna, w jaki sposób należy wstrzykiwać lek

Benlysta. Pierwsze podanie leku Benlysta w ampułko-strzykawce należy przeprowadzić pod

nadzorem lekarza lub pielęgniarki. Po przeszkoleniu pacjenta w zakresie używania ampułko-

strzykawki, lekarz lub pielęgniarka może zgodzić się na samodzielne podawanie leku przez pacjenta

bądź podawanie leku pacjentowi przez jego opiekuna. Lekarz lub pielęgniarka przekażą również

informacje na temat sygnałów i objawów, na które należy zwracać uwagę podczas stosowania leku

Benlysta ze względu na możliwość wystąpienia poważnych reakcji alergicznych (patrz „Reakcje

alergiczne” w punkcie 4).

Lek Benlysta podaje się pod skórę w okolicę żołądka (brzuch) lub górną część nogi (udo).

Leku Benlysta do podawania podskórnego nie wolno podawać do żyły (dożylnie).

Instrukcja dotycząca używania ampułko-strzykawki znajduje się na końcu tej ulotki.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Benlysta

Jeśli to nastąpi, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub pielęgniarką, którzy będą

monitorować pacjenta w celu wykrycia jakichkolwiek sygnałów lub objawów działań niepożądanych

oraz w razie potrzeby zastosują odpowiednie leczenie. Jeśli to możliwe, należy im pokazać

opakowanie leku lub tę ulotkę.

Pominięcie przyjęcia leku Benlysta

Należy niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę leku. Następnie należy kontynuować przyjmowanie

leku zgodnie z dotychczasowym tygodniowym schematem lub rozpocząć nowy tygodniowy schemat,

rozpoczynając od dnia wstrzyknięcia pominiętej dawki.

Jeśli pacjent nie zauważy, że pominął dawkę leku do czasu planowanego przyjęcia kolejnej dawki,

należy po prostu przyjąć tę kolejną dawkę, zgodnie z planem. Nie ma potrzeby podawania dwóch

dawek tego samego dnia.

Przerwanie stosowania leku Benlysta

Lekarz zdecyduje czy konieczne jest przerwanie stosowania leku Benlysta.

4.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Reakcje alergiczne – należy niezwłocznie uzyskać pomoc medyczną

Lek Benlysta może powodować reakcje w miejscu wstrzyknięcia lub reakcje alergiczne

(nadwrażliwości). Są to częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób). Niekiedy

mogą one być ciężkie (niezbyt często, dotyczące do 1 na 100 osób) i mogą one zagrażać życiu. Te

ciężkie działania niepożądane częściej zdarzają się w dniu pierwszego lub drugiego podania leku

Benlysta, ale mogą być opóźnione i wystąpić kilka dni później.

Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, lub udać się do oddziału

ratunkowego najbliższego szpitala w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych

objawów reakcji alergicznej lub reakcji na wstrzyknięcie:

obrzęk twarzy, ust, jamy ustnej lub języka

charczenie, trudności z oddychaniem lub skrócenie oddechu

wysypka

swędzące guzki lub pokrzywka

Mogą również wystąpić rzadko mniej poważne opóźnione reakcje na lek Benlysta, występujące

najczęściej 5 do 10 dni po wstrzyknięciu. Obejmują one objawy takie jak wysypka, nudności,

zmęczenie, ból mięśni, ból głowy lub obrzęk twarzy.

W razie wystąpienia takich objawów, zwłaszcza dwóch lub więcej w jednym czasie:

Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Infekcje

Lek Benlysta może zwiększyć ryzyko wystąpienia infekcji, w tym infekcji dróg moczowych i dróg

oddechowych. Infekcje te są bardzo częste i mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób. Niektóre infekcje

mogą mieć ciężki przebieg oraz w niezbyt częstych przypadkach powodować śmierć.

W razie wystąpienia następujących objawów infekcji:

gorączka

kaszel, trudności z oddychaniem

biegunka, wymioty

uczucie pieczenia podczas oddawania moczu

Należy natychmiast poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji mózgu

Leki osłabiające układ odpornościowy, takie jak lek Benlysta, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia

rzadkiej, ale poważnej i zagrażającej życiu infekcji mózgu nazywanej postępującą leukoencefalopatią

wieloogniskową (PML).

Objawy PML obejmują:

zaniki pamięci

problemy z rozumowaniem

trudności z mową lub chodzeniem

utratę wzroku

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych

objawów lub podobne problemy trwające minimum kilka dni.

Jeśli objawy takie występowały u pacjenta jeszcze przed rozpoczęciem leczenia lekiem Benlysta:

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżli nastąpi jakakolwiek zmiana dotycząca

tych objawów.

Inne możliwe działania niepożądane:

Bardzo częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób:

zakażenia bakteryjne (patrz „Infekcje” powyżej)

nudności, biegunka.

Częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć do 1 na 10 osób:

wysoka temperatura lub gorączka

mała liczba białych krwinek (możliwe do zaobserwowania w badaniach krwi)

infekcja dotycząca nosa, gardła lub żołądka

ból rąk lub stóp

migrena

depresja

reakcje w miejscu wstrzyknięcia, na przykład: wysypka, zaczerwienienie, swędzenie lub obrzęk

skóry w miejscu wstrzyknięcia leku Benlysta.

Niezbyt częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć do 1 na 100 osób:

swędząca, wypukła wysypka (pokrzywka), wysypka skórna.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione

w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać

bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V*. Dzięki zgłaszaniu

działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa

stosowania leku.

5.

Jak przechowywać lek Benlysta

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku po

Termin ważn. (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2

C do 8

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać

farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić

środowisko.

6.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Benlysta

Substancją czynną leku jest belimumab.

Każda ampułko-strzykawka o pojemności 1 ml zawiera 200 mg belimumabu.

Pozostałe składniki to: argininy chlorowodorek, histydyna, histydyny monochlorowodorek, polisorbat

80, chlorek sodu, woda do wstrzykiwań. W celu uzyskania dalszych informacji patrz „Ważne

informacje dotyczące składu leku Benlysta” w punkcie 2. ulotki.

Jak wygląda lek Benlysta i co zawiera opakowanie

Lek Benlysta jest dostępny w postaci 1 ml przezroczystego do lekko żółtego roztworu znajdującego

się w ampułko-strzykawce z igłą w nasadce, przeznaczonej do jednorazowego użycia.

Dostępny w opakowaniach zawierających 1 lub 4 ampułko-strzykawki w jednym opakowaniu.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny

Glaxo Group Ltd

980 Great West Road

Brentford

Middlesex TW8 9GS

Wielka Brytania

Wytwórca

Glaxo Operations UK Ltd

Harmire Road

Barnard Castle

County Durham, DL12 8DT

Wielka Brytania

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego

przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

België/Belgique/Belgien

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals s.a./n.v.

Tél/Tel: + 32 (0) 10 85 52 00

Luxembourg/Luxemburg

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals s.a./n.v.

Belgique/Belgien

Tél/Tel: + 32 (0) 10 85 52 00

България

ГлаксоСмитКлайн ЕООД

Teл.: + 359 2 953 10 34

Magyarország

GlaxoSmithKline Kft.

Tel.: + 36 1 225 5300

Česká republika

GlaxoSmithKline s.r.o.

Tel: + 420 222 001 111

cz.info@gsk.com

Malta

GlaxoSmithKline (Malta) Limited

Tel: + 356 21 238131

Danmark

GlaxoSmithKline Pharma A/S

Nederland

GlaxoSmithKline BV

Tlf: + 45 36 35 91 00

dk-info@gsk.com

Tel: + 31 (0)30 6938100

nlinfo@gsk.com

Deutschland

GlaxoSmithKline GmbH & Co. KG

Tel.: + 49 (0)89 36044 8701

produkt.info@gsk.com

Norge

GlaxoSmithKline AS

Tlf: + 47 22 70 20 00

Eesti

GlaxoSmithKline Eesti OÜ

Tel: + 372 6676 900

estonia@gsk.com

Österreich

GlaxoSmithKline Pharma GmbH

Tel: + 43 (0)1 97075 0

at.info@gsk.com

Ελλάδα

GlaxoSmithKline A.E.B.E.

Τηλ: + 30 210 68 82 100

Polska

GSK Services Sp. z o.o.

Tel.: + 48 (0)22 576 9000

España

GlaxoSmithKline, S.A.

Tel: + 34 902 202 700

es-ci@gsk.com

Portugal

GlaxoSmithKline – Produtos Farmacêuticos, Lda.

Tel: + 351 21 412 95 00

FI.PT@gsk.com

France

Laboratoire GlaxoSmithKline

Tél.: + 33 (0)1 39 17 84 44

diam@gsk.com

România

GlaxoSmithKline (GSK) S.R.L.

Tel: + 4021 3028 208

Hrvatska

GlaxoSmithKline d.o.o.

Tel: + 385 1 6051 999

Slovenija

GlaxoSmithKline d.o.o.

Tel: + 386 (0)1 280 25 00

medical.x.si@gsk.com

Ireland

GlaxoSmithKline (Ireland) Limited

Tel: + 353 (0)1 4955000

Slovenská republika

GlaxoSmithKline Slovakia s. r. o.

Tel: + 421 (0)2 48 26 11 11

recepcia.sk@gsk.com

Ísland

Vistor hf.

Sími: +354 535 7000

Suomi/Finland

GlaxoSmithKline Oy

Puh/Tel: + 358 (0)10 30 30 30

Finland.tuoteinfo@gsk.com

Italia

GlaxoSmithKline S.p.A.

Tel: + 39 (0)45 9218 111

Sverige

GlaxoSmithKline AB

Tel: + 46 (0)8 638 93 00

info.produkt@gsk.com

Κύπρος

GlaxoSmithKline (Cyprus) Ltd

Τηλ: + 357 22 39 70 00

gskcyprus@gsk.com

United Kingdom

GlaxoSmithKline UK Ltd

Tel: + 44 (0)800 221441

customercontactuk@gsk.com

Latvija

GlaxoSmithKline Latvia SIA

Tel: + 371 67312687

lv-epasts@gsk.com

Lietuva

GlaxoSmithKline Lietuva UAB

Tel: + 370 5 264 90 00

info.lt@gsk.com

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków

http://www.ema.europa.eu.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Instrukcja krok po kroku dotycząca stosowania ampułko-strzykawki

Raz w tygodniu

Należy przestrzegać poniższej instrukcji dotyczącej poprawnego używania ampułko-strzykawki.

Nieprzestrzeganie tych zaleceń może mieć wpływ na prawidłowe działanie ampułko-strzykawki.

Pacjent powinien również zostać przeszkolony w zakresie prawidłowego użytkowania ampułko-

strzykawki.

Benlysta jest przeznaczona wyłącznie do podawania pod skórę (podskórnie).

Przechowywanie

Należy przechowywać w lodówce do 30 minut przed podaniem.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie zamrażać.

Nie używać, jeśli lek był pozostawiony w temperaturze pokojowej na dłużej niż 12 godzin.

Ostrzeżenia

Ampułko-strzykawka może być użyta wyłącznie jeden raz, a następnie należy ją zutylizować.

Nie należy dzielić się lekiem Benlysta w ampułko-strzykawce z inną osobą.

Nie wstrząsać.

Nie stosować po upuszczeniu na twardą powierzchnię.

Nie zdejmować nasadki igły do chwili poprzedzającej wstrzyknięcie.

Elementy ampułko-strzykawki

Uaktywniona osłonka

igły

Materiały potrzebne do wykonania wstrzyknięcia

Przed użyciem

Nasadka

igły

Igła

Korpus

Okienko

kontrolne

Uchwyt na

palce

Tłok

Po użyciu – igła jest

zakryta osłonką igły

Ampułko-strzykawka z lekiem Benlysta

Wacik nasączony alkoholem

(nie załączony)

Kompres z gazy lub kulka bawełnianej waty

(nie załączone)

1.

Zebranie i sprawdzenie potrzebnych materiałów

Zebranie potrzebnych materiałów

Wyjąć z lodówki jedną zapieczętowaną tackę zawierającą ampułko-strzykawkę.

Znaleźć wygodną, dobrze oświetloną i czystą powierzchnię, na której należy przygotować w

zasięgu ręki:

ampułko-strzykawkę z lekiem Benlysta

wacik nasączony alkoholem (nie załączony do opakowania)

kompres z gazy lub kulkę bawełnianej waty (nie załączone do opakowania)

pusty pojemnik ze ściśle pasującą pokrywką przeznaczony do wyrzucenia

wstrzykiwacza (nie załączony do opakowania).

Nie należy dokonywać wstrzyknięcia, jeżeli nie zebrano wszystkich ww. materiałów.

Sprawdzenie terminu ważności

Zdjąć błonę z tacki i wyjąć ampułko-strzykawkę chwytając za środkową część jej korpusu.

Sprawdzić termin ważności podany na ampułko-strzykawce (Rysunek 1.).

Rysunek 1.

Nie stosować po terminie ważności.

2.

Przygotowanie i kontrola ampułko-strzykawki

Należy pozwolić, by lek osiągnął temperaturę pokojową

Pozostawić ampułko-strzykawkę w temperaturze pokojowej na 30 minut (Rysunek 2.).

Wstrzykiwanie zimnego leku Benlysta może trwać dłużej i być nieprzyjemne.

EXP: miesiąc - rok

EXP: miesiąc-rok

Rysunek 2.

Nie ogrzewać ampułko-strzykawki w żaden inny sposób. Na przykład, nie należy ogrzewać jej

w kuchence mikrofalowej, w gorącej wodzie ani na bezpośrednim słońcu.

Nie zdejmować nasadki igły na tym etapie.

Kontrola roztworu leku Benlysta

Należy spojrzeć w okienko kontrolne i sprawdzić, czy roztwór leku Benlysta jest bezbarwny

do lekko żółtego (Rysunek 3).

Obecność jednego lub więcej pęcherzyków powietrza w roztworze jest prawidłowa.

Rysunek 3.

Nie należy podawać, jeśli roztwór jest mętny, ma zmienione zabarwienie lub zawiera

cząsteczki.

3.

Wybór i oczyszczenie miejsca wstrzyknięcia

Wybór miejsca wstrzyknięcia

Należy wybrać miejsce wstrzyknięcia (brzuch lub udo), zgodnie z Rysunkiem 4.

Zaczekać 30 minut

Roztwór leku Benlysta

Rysunek 4.

Nie wstrzykiwać leku w dokładnie to samo miejsce dwa razy z rzędu. Ma to zapobiec

zgrubieniu skóry.

Nie wstrzykiwać leku w miejsca, w których skóra jest wrażliwa, zasiniała, zaczerwieniona lub

twarda.

Nie wstrzykiwać w odległości do 5 cm (2 cale) od pępka.

Oczyszczenie miejsca wstrzyknięcia

Należy umyć ręce.

Należy oczyścić miejsce wstrzyknięcia poprzez przetarcie go wacikiem nasączonym

alkoholem (Rysunek 5.). Następnie należy pozwolić skórze wyschnąć.

Rysunek 5.

Nie dotykać oczyszczonego miejsca przed wstrzyknięciem leku.

4.

Przygotowanie do wstrzyknięcia

Nie należy zdejmować nasadki igły aż do chwili poprzedzającej wstrzyknięcie.

Przytrzymać ampułko-strzykawkę za jej korpus, z igłą skierowaną z daleka od siebie (Rysunek

6a).

Zdjąć nasadkę igły ściągając ją prostym ruchem (Rysunek 6b).

Rysunek 6.

a

b

Na końcu igły może być widoczna kropla płynu. Jest to zjawisko normalne.

Nie pozwolić, aby igła dotknęła jakiejkolwiek powierzchni.

Nie usuwać pęcherzyków powietrza z ampułko-strzykawki.

Nie nakładać osłonki igły z powrotem na ampułko-strzykawkę.

5.

Wstrzyknięcie leku Benlysta

Wprowadzenie igły

Trzymać ampułko-strzykawkę w jednej ręce.

Używając drugiej, wolnej ręki należy delikatnie chwycić skórę wokół miejsca podania

(Rysunek 7.).

Zdecydowanym ruchem wprowadzić całą igłę pod lekkim kątem (45

) w uchwycony fragment

skóry.

Rysunek 7.

Po wprowadzeniu całej igły należy puścić uchwyconą skórę.

Zakończenie wstrzykiwania

Przycisnąć tłok ampułko-strzykawki do samego końca, aż do wstrzyknięcia całego roztworu

(Rysunek 8.).

Rysunek 8.

Trzymając ampułko-strzykawkę, powoli cofać kciuk, pozwalając tłokowi unieść się (Rysunek 9.). Igła

automatycznie schowa się w osłonce igły.

Rysunek 9.

6.

Usunięcie i kontrola

Usunięcie zużytej ampułko-strzykawki

Zużytą ampułko-strzykawkę oraz nasadkę igły należy wyrzucić do pustego pojemnika ze

ściśle pasującą pokrywką.

Należy zapytać lekarza lub farmaceutę, jak w prawidłowy sposób usunąć zużytą ampułko-

strzykawkę lub pojemnik ze zużytymi ampułko-strzykawkami.

Zużytej ampułko-strzykawki ani pojemnika ze zużytymi ampułko-strzykawkami nie należy

poddawać recyklingowi ani wyrzucać do domowych pojemników na odpadki.

Kontrola miejsca wstrzyknięcia

W miejscu wstrzyknięcia może być widoczna niewielka ilość krwi.

Jeśli to konieczne, do miejsca wstrzyknięcia można przyłożyć kulkę bawełnianej waty lub

tampon z gazy.

Nie pocierać miejsca wstrzyknięcia.

Przycisnąć tłok do

końca

Należy powoli

cofać kciuk

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Benlysta 120 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

Benlysta 400 mg proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji

belimumabum

Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie

zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Użytkownik leku też może w tym pomóc,

zgłaszając wszelkie działania niepożądane, które wystąpiły po zastosowaniu leku. Aby dowiedzieć się,

jak zgłaszać działania niepożądane – patrz punkt 4.

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona

informacje ważne dla pacjenta.

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy

niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

Co to jest lek Benlysta i w jakim celu się go stosuje

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Benlysta

Jak stosować lek Benlysta

Możliwe działania niepożądane

Jak przechowywać lek Benlysta

Zawartość opakowania i inne informacje

1.

Co to jest lek Benlysta i w jakim celu się go stosuje

Benlysta jest lekiem stosowanym do leczenia tocznia (tocznia rumieniowatego układowego, SLE) u

osób dorosłych (w wieku 18 lat i starszych), u których choroba jest nadal bardzo aktywna, pomimo

stosowania standardowego leczenia.

Toczeń jest chorobą, w której układ immunologiczny (układ, który zwalcza zakażenia) atakuje

komórki i tkanki własnego organizmu, powodując stan zapalny i niszczenie organów. Może to

dotyczyć prawie każdego organu ciała i uważa się, że pewien rodzaj białych krwinek, nazywanych

krwinkami typu B bierze udział w powstaniu choroby.

Benlysta zawiera belimumab (przeciwciało monoklonalne). Zmniejsza liczbę białych krwinek w krwi

pacjenta poprzez blokowanie działania białka BLyS. Białko to pomaga żyć dłużej komórkom B i jego

poziom jest wysoki u osób z toczniem.

Benlysta będzie podawana równolegle z dotychczas przyjmowanymi lekami stosowanymi w leczeniu

tocznia.

2.

Informacje ważne przed zastosowaniem leku Benlysta

Kiedy nie stosować leku Benlysta

jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników

tego leku (wymienione w punkcie 6).

Należy skonsultować się z lekarzem, jeżeli pacjent uważa, że może go to dotyczyć.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Benlysta należy omówić to z lekarzem:

jeśli pacjent przechodzi obecnie infekcję lub ma przewlekłą infekcję, lub infekcje występują

często. Lekarz zdecyduje, czy pacjent może przyjmować lek Benlysta.

jeśli pacjent ma zostać zaszczepiony lub został zaszczepiony w ciągu ostatnich 30 dni. Przed lub

w czasie leczenia lekiem Benlysta nie należy stosować niektórych szczepionek.

jeśli u pacjenta toczeń dotyczy nerek lub układu nerwowego;

jeśli u pacjenta występuje zakażenie wirusem HIV lub niskie poziomy przeciwciał;

jeśli pacjent choruje lub chorował na zapalenie wątroby typu B lub C;

jeżeli pacjent miał przeszczepiony narząd lub szpik kostny lub komórki macierzyste;

jeżeli u pacjenta wystąpił lub występuje nowotwór.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli któreś z powyższych dotyczy pacjenta.

Należy zwrócić uwagę na istotne objawy

Osoby przyjmujące leki wpływające na układ odpornościowy mogą być bardziej narażone na infekcje,

w tym na rzadką, ale poważną infekcję mózgu nazywaną postępującą leukoencefalopatią

wieloogniskową (PML).

Należy zapoznać się z informacją „Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji mózgu” w

punkcie 4 tej ulotki.

Benlysta a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub

ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na układ

odpornościowy:

cyklofosfamid (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów i chorób

autoimmunologicznych)

jakikolwiek lek, który ma wpływ na krwinki typu B (leki stosowane do leczenia nowotworów lub

chorób zapalnych).

Należy powiedzieć o tym lekarzowi. Stosowanie takich leków jednocześnie z lekiem

Benlysta może zmniejszyć skuteczność układu immunologicznego. To może zwiększać

ryzyko poważnych chorób.

Ciąża i karmienie piersią

Antykoncepcja u kobiet mogących zajść w ciążę

W trakcie leczenia lekiem Benlysta oraz przez co najmniej 4 miesiące po przyjęciu ostatniej

dawki należy stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Ciąża

Stosowanie leku Benlysta zwykle nie jest zalecane, jeżeli pacjentka jest w ciąży.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, należy

poinformować o tym lekarza. Lekarz zdecyduje, czy pacjentka może przyjmować lek

Benlysta.

Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę podczas przyjmowania leku Benlysta należy

poinformować o tym lekarza.

Karmienie piersią

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poinformować o tym lekarza. Jest prawdopodobne, że lek

Benlysta dostaje się do mleka. Lekarz przedyskutuje z pacjentką czy powinna przestać stosować lek

Benlysta podczas karmienia piersią lub czy powinna przestać karmić piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek Benlysta może powodować działania niepożądane, które mogą osłabiać zdolność prowadzenia

pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje dotyczące składu leku Benlysta

Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, tak więc można przyjąć, że jest wolny od

sodu.

3.

Jak stosować lek Benlysta

Lek Benlysta zostanie podany przez lekarza lub pielęgniarkę dożylnie jako kroplówka (infuzja

dożylna), w ciągu 1 godziny.

Lekarz zdecyduje o właściwej dawce leku w zależności od masy ciała pacjenta. Zazwyczaj zalecana

jest dawka 10 mg na każdy kilogram masy ciała.

Zazwyczaj lek jest podawany w pierwszym dniu leczenia, a następnie ponownie 14 i 28 dni później.

Następnie lek Benlysta jest podawany zwykle co 4 tygodnie.

Leki podawane przed podaniem wlewu dożylnego

Lekarz może zdecydować o podaniu leku, który zmniejszy reakcje na podanie wlewu dożylnego przed

podaniem leku Benlysta. Może być to lek antyhistaminowy i lek przeciwgorączkowy. Pacjent zostanie

dokładnie zbadany i w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów będą one leczone.

Przerwanie stosowania leku Benlysta

Lekarz zdecyduje czy konieczne jest przerwanie stosowania leku Benlysta.

4.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Reakcje alergiczne – należy niezwłocznie uzyskać pomoc medyczną

Lek Benlysta może powodować reakcje na wlew dożylny lub reakcje alergiczne (nadwrażliwości). Są

to częste działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób). Niekiedy mogą one być ciężkie

(niezbyt często, dotyczące do 1 na 100 osób) i mogą one zagrażać życiu. Te ciężkie działania

niepożądane częściej zdarzają się w dniu pierwszego lub drugiego podania leku Benlysta, ale mogą

być opóźnione i wystąpić kilka dni później.

Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, lub udać się do oddziału

ratunkowego najbliższego szpitala w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych

objawów reakcji alergicznej lub reakcji na wlew dożylny:

obrzęk twarzy, ust, jamy ustnej lub języka

charczenie, trudności z oddychaniem lub skrócenie oddechu

wysypka

swędzące guzki lub pokrzywka

Mogą również wystąpić rzadko mniej poważne opóźnione reakcje na lek Benlysta, występujące

najczęściej 5 do 10 dni po podaniu. Obejmują one objawy takie jak wysypka, nudności, zmęczenie,

ból mięśni, ból głowy lub obrzęk twarzy.

W razie wystąpienia takich objawów, zwłaszcza dwóch lub więcej w jednym czasie:

Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Infekcje

Lek Benlysta może zwiększyć ryzyko wystąpienia infekcji, w tym infekcji dróg moczowych i dróg

oddechowych. Infekcje te są bardzo częste i mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób. Niektóre infekcje

mogą mieć ciężki przebieg oraz w niezbyt częstych przypadkach powodować śmierć.

W razie wystąpienia następujących objawów infekcji:

gorączka

kaszel, trudności z oddychaniem

biegunka, wymioty

uczucie pieczenia podczas oddawania moczu

Należy natychmiast poinformować lekarza lub pielęgniarkę.

Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji mózgu

Leki osłabiające układ odpornościowy, takie jak lek Benlysta, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia

rzadkiej, ale poważnej i zagrażającej życiu infekcji mózgu nazywanej postępującą leukoencefalopatią

wieloogniskową (PML).

Objawy PML obejmują:

zaniki pamięci

problemy z rozumowaniem

trudności z mową lub chodzeniem

utratę wzroku

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych

objawów lub podobne problemy trwające minimum kilka dni.

Jeśli objawy takie występowały u pacjenta jeszcze przed rozpoczęciem leczenia lekiem Benlysta:

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżli nastąpi jakakolwiek zmiana dotycząca

tych objawów.

Inne możliwe działania niepożądane:

Bardzo częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób:

zakażenia bakteryjne (patrz „Infekcje” powyżej)

nudności, biegunka.

Częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć do 1 na 10 osób:

wysoka temperatura lub gorączka

mała liczba białych krwinek (możliwe do zaobserwowania w badaniach krwi)

infekcja dotycząca nosa, gardła lub żołądka

ból rąk lub stóp

migrena

depresja.

Niezbyt częste działania niepożądane

Mogą one dotyczyć do 1 na 100 osób:

swędząca, wypukła wysypka (pokrzywka), wysypka skórna.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione

w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać

bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V*. Dzięki zgłaszaniu

działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa

stosowania leku.

5.

Jak przechowywać lek Benlysta

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku po

Termin ważn. (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2

C do 8

Nie zamrażać.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z

lokalnymi przepisami.

6.

Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Benlysta

Substancją czynną leku jest belimumab.

Każda fiolka 5 ml zawiera 120 mg belimumabu.

Każda fiolka 20 ml zawiera 400 mg belimumabu.

Po rekonstytucji roztwór zawiera 80 mg belimumabu na ml.

Ponadto lek zawiera kwas cytrynowy jednowodny (E330), cytrynian sodu (E331), sacharozę i

polisorbat 80. W celu uzyskania dalszych informacji patrz „Ważne informacje dotyczące składu

leku Benlysta” w punkcie 2. ulotki.

Jak wygląda lek Benlysta i co zawiera opakowanie

Lek Benlysta ma postać białego do prawie białego proszku do sporządzania rozworu do infuzji, w

szklanej fiolce z silikonowanym gumowym korkiem i uszczelnieniem aluminiowym typu flip-off.

W każdym opakowaniu znajduje się 1 fiolka.

Podmiot odpowiedzialny

Glaxo Group Limited

980 Great West Road

Brentford

Middlesex TW8 9GS

Wielka Brytania

Wytwórca

GlaxoSmithKlineManufacturing S.P.A

Strada Provinciale Asolana No. 90

I-43056 San Polo di Torille

Parma

Włochy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego

przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

België/Belgique/Belgien

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals s.a./n.v.

Tél/Tel: + 32 (0) 10 85 52 00

Luxembourg/Luxemburg

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals s.a./n.v.

Belgique/Belgien

Tél/Tel: + 32 (0) 10 85 52 00

България

ГлаксоСмитКлайн ЕООД

Teл.: + 359 2 953 10 34

Magyarország

GlaxoSmithKline Kft.

Tel.: + 36 1 225 5300

Česká republika

GlaxoSmithKline s.r.o.

Tel: + 420 222 001 111

cz.info@gsk.com

Malta

GlaxoSmithKline (Malta) Limited

Tel: + 356 21 238131

Danmark

GlaxoSmithKline Pharma A/S

Tlf: + 45 36 35 91 00

dk-info@gsk.com

Nederland

GlaxoSmithKline BV

Tel: + 31 (0)30 6938100

nlinfo@gsk.com

Deutschland

GlaxoSmithKline GmbH & Co. KG

Tel.: + 49 (0)89 36044 8701

produkt.info@gsk.com

Norge

GlaxoSmithKline AS

Tlf: + 47 22 70 20 00

Eesti

GlaxoSmithKline Eesti OÜ

Tel: + 372 6676 900

estonia@gsk.com

Österreich

GlaxoSmithKline Pharma GmbH

Tel: + 43 (0)1 97075 0

at.info@gsk.com

Ελλάδα

GlaxoSmithKline A.E.B.E.

Τηλ: + 30 210 68 82 100

Polska

GSK Services Sp. z o.o.

Tel.: + 48 (0)22 576 9000

España

GlaxoSmithKline, S.A.

Tel: + 34 902 202 700

es-ci@gsk.com

Portugal

GlaxoSmithKline – Produtos Farmacêuticos, Lda.

Tel: + 351 21 412 95 00

FI.PT@gsk.com

France

Laboratoire GlaxoSmithKline

Tél.: + 33 (0)1 39 17 84 44

diam@gsk.com

România

GlaxoSmithKline (GSK) S.R.L.

Tel: + 4021 3028 208

Hrvatska

GlaxoSmithKline d.o.o.

Tel: + 385 1 6051 999

Slovenija

GlaxoSmithKline d.o.o.

Tel: + 386 (0)1 280 25 00

medical.x.si@gsk.com

Ireland

GlaxoSmithKline (Ireland) Limited

Tel: + 353 (0)1 4955000

Slovenská republika

GlaxoSmithKline Slovakia s. r. o.

Tel: + 421 (0)2 48 26 11 11

recepcia.sk@gsk.com

Ísland

Vistor hf.

Sími: +354 535 7000

Suomi/Finland

GlaxoSmithKline Oy

Puh/Tel: + 358 (0)10 30 30 30

Finland.tuoteinfo@gsk.com

Italia

GlaxoSmithKline S.p.A.

Tel: + 39 (0)45 9218 111

Sverige

GlaxoSmithKline AB

Tel: + 46 (0)8 638 93 00

info.produkt@gsk.com

Κύπρος

GlaxoSmithKline (Cyprus) Ltd

Τηλ: + 357 22 39 70 00

gskcyprus@gsk.com

United Kingdom

GlaxoSmithKline UK Ltd

Tel: + 44 (0)800 221441

customercontactuk@gsk.com

Latvija

GlaxoSmithKline Latvia SIA

Tel: + 371 67312687

lv-epasts@gsk.com

Lietuva

GlaxoSmithKline Lietuva UAB

Tel: + 370 5 264 90 00

info.lt@gsk.com

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków

http://www.ema.europa.eu.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Instrukcja dotycząca przygotowania – rekonstytucja, rozcieńczanie i podawanie

1) Jak dokonać rekonstytucji leku Benlysta

Rekonstytucję i rozcieńczanie należy przeprowadzać w warunkach aseptycznych.

Pozostawić fiolkę na 10 do 15 minut, aby uzyskała ona temperaturę pokojową (15

C do 25

Do nakłucia gumowego korka z fiolki w celu rekonstytucji i rozcieńczenia zaleca się stosowanie igły o

grubości 21 – 25 G.

UWAGA: Do rekonstytucji fiolek 5 i 20 ml używa się różnych objętości rozpuszczalnika, patrz

poniżej:

Fiolka 120 mg

Zawartość przeznaczonej do jednorazowego użytku fiolki, odpowiadającą 120 mg belimumabu,

należy poddać rekonstytucji w 1,5 ml wody do wstrzykiwań, aby uzyskać stężenie końcowe

belimumabu wynoszące 80 mg/ml.

Fiolka 400 mg

Zawartość przeznaczonej do jednorazowego użytku fiolki, odpowiadającą 400 mg belimumabu,

należy poddać rekonstytucji w 4,8 ml wody do wstrzykiwań, aby uzyskać stężenie końcowe

belimumabu wynoszące 80 mg/ml.

Ilość leku Benlysta

Wielkość fiolki

Objętość

rozpuszczalnika

Stężenie końcowe

120 mg

5 ml

1,5 ml

80 mg/ml

400 mg

20 ml

4,8 ml

80 mg/ml

Strumień wody do wstrzykiwań należy skierować bezpośrednio na ściankę fiolki, aby zminimalizować

możliwość spienienia. Delikatnie poruszać fiolkę ruchem kołowym przez 60 sekund. W trakcie

rekonstytucji fiolka powinna pozostawać w temperaturze pokojowej (15

C do 25

C); należy delikatnie

poruszać ją ruchem kołowym przez 60 sekund, co 5 minut do czasu rozpuszczenia proszku. Nie

wstrząsać. Rekonstytucja zazwyczaj trwa 10 do 15 minut po dodaniu wody, lecz może ona trwać do

30 minut. Należy chronić przygotowany roztwór przed światłem słonecznym.

W przypadku używania urządzenia mechanicznego do rekonstytucji produktu Benlysta, nie należy

przekraczać szybkości wirowania 500 obr./min, jak też nie należy wirować fiolki przez czas dłuższy

niż 30 minut.

2) Przed rozcieńczeniem leku Benlysta

Po zakończeniu rekonstytucji roztwór powinien być opalizujący i bezbarwny do jasnożółtego; nie

powinien on zawierać cząstek stałych. Można się jednak spodziewać niewielkich pęcherzyków

powietrza, które są akceptowalne.

Fiolka 120 mg

Po rekonstytucji, z każdej fiolki 5 ml można pobrać objętość 1,5 ml (co odpowiada 120 mg

belimumabu).

Fiolka 400 mg

Po rekonstytucji, z każdej fiolki 20 ml można pobrać objętość 5 ml (co odpowiada 400 mg

belimumabu).

3) Jak rozcieńczać roztwór do infuzji

Przygotowany roztwór produktu leczniczego należy rozcieńczyć do 250 ml roztworem chlorku sodu

do wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%), roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5

mg/ml (0,45%) albo płynem Ringera z dodatkiem mleczanu.

Dożylne roztwory glukozy 5% są niezgodne z lekiem Benlysta i nie należy ich używać.

Z worka lub butelki do infuzji zawierającej 250 ml: roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu

9 mg/ml (0,9%), roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 4,5 mg/ml (0,45%) albo płynu

Ringera z dodatkiem mleczanu należy pobrać i odrzucić objętość płynu równą objętości roztworu leku

Benlysta po rekonstytucji, przeznaczonej do podania danemu pacjentowi. Następnie dodać wymaganą

objętość przygotowanego roztworu produktu Benlysta do worka lub butelki do infuzji. Delikatnie

odwrócić worek lub butelkę, aby wymieszać roztwór. Cały niewykorzystany roztwór pozostały we

fiolkach należy usunąć.

Roztwór leku Benlysta należy obejrzeć w celu wykluczenia ewentualnej obecności cząstek stałych lub

przebarwień. W przypadku dostrzeżenia jakichkolwiek cząstek stałych lub przebarwień roztwór

należy wyrzucić.

Jeżeli roztwór po rekonstytucji nie został od razu zużyty, należy go chronić przed bezpośrednim

nasłonecznieniem i przechowywać w lodówce w temperaturze 2

C do 8

C. Roztwory rozcieńczone w

roztworze do wstrzykiwań chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%), roztworze do wstrzykiwań chlorku sodu 4,5

mg/ml (0,45%) albo płynie Ringera z dodatkiem mleczanu mogą być przechowywane w lodówce 2

do 8

C lub w temperaturze pokojowej (15

C do 25

Łączny czas od rekonstytucji leku Benlysta do zakończenia infuzji nie powinien przekraczać 8 godzin.

4) Jak podawać rozcieńczony roztwór

Lek Benlysta należy podać w formie infuzji trwającej 1 godzinę.

Leku Benlysta nie należy podawać jednocześnie z innymi produktami przy użyciu tej samej linii

dożylnej.

Nie zaobserwowano niezgodności pomiędzy lekiem Benlysta i workami z polichlorku winylu lub

poliolefiny.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------