TRANGOREX 150 mg / 3 ml SOLUCION INYECTABLE

Land: Spanje

Taal: Spaans

Bron: AEMPS (Agencia Española de Medicamentos y Productos Sanitarios)

Koop het nu

Download Bijsluiter (PIL)
28-03-2024
Download Productkenmerken (SPC)
04-08-2022

Werkstoffen:

AMIODARONA HIDROCLORURO

Beschikbaar vanaf:

SANOFI AVENTIS S.A.

ATC-code:

C01BD01

INN (Algemene Internationale Benaming):

AMIODARONE HYDROCHLORIDE

Dosering:

150 mg

farmaceutische vorm:

SOLUCIÓN INYECTABLE

Samenstelling:

AMIODARONA HIDROCLORURO 50 mg

Toedieningsweg:

VÍA INTRAVENOSA

Prescription-type:

con receta

Therapeutisch gebied:

Amiodarona

Product samenvatting:

TRANGOREX 150 mg / 3 ml SOLUCION INYECTABLE , 120 ampollas de 3 ml Autorizado 11/04/2012 Comercializado - TRANGOREX 150 mg / 3 ml SOLUCION INYECTABLE , 6 ampollas de 3 ml Autorizado 01/06/1995 Comercializado

Autorisatie-status:

Autorizado

Autorisatie datum:

1980-04-01

Bijsluiter

                                1 de 10
PROSPECTO: INFORMACIÓN PARA EL USUARIO
TRANGOREX 150 MG / 3 ML SOLUCIÓN INYECTABLE
_amiodarona hidrocloruro _
LEA TODO EL PROSPECTO DETENIDAMENTE ANTES DE EMPEZAR A USAR ESTE
MEDICAMENTO, PORQUE CONTIENE
INFORMACIÓN IMPORTANTE PARA USTED.
-
Conserve este prospecto, ya que puede tener que volver a leerlo.
-
Si tiene alguna duda, consulte a su médico o farmacéutico.
-
Este medicamento se le ha recetado solamente a usted, y no debe
dárselo a otras personas aunque
tengan los mismos síntomas que usted, ya que puede perjudicarles.
-
Si experimenta efectos adversos, consulte a su médico o
farmacéutico, incluso si se trata de efectos
adversos que no aparecen en este prospecto. Ver sección 4.
CONTENIDO DEL PROSPECTO
1. Qué es Trangorex y para qué se utiliza
2. Qué necesita saber antes de empezar a usar Trangorex
3. Cómo usar Trangorex
4. Posibles efectos adversos
5. Conservación de Trangorex
6. Contenido del envase e información adicional
1. QUÉ ES TRANGOREX Y PARA QUÉ SE UTILIZA
Trangorex pertenece a un grupo de medicamentos conocidos como agentes
antiarrítmicos (utilizados para
controlar el ritmo cardiaco rápido o irregular).
Trangorex se utiliza para tratar alteraciones graves del ritmo
cardiaco cuando el paciente no responda a
otros antiarrítmicos o cuando los medicamentos alternativos no se
toleren. Se administra en casos de:
-
Taquiarritmias asociadas con el síndrome de Wolff-Parkinson-White.
-
Prevención de la reaparición de la fibrilación y flutter auricular.
-
Todos los tipos de taquiarritmias de naturaleza paroxística
incluyendo: taquicardias supraventricular,
nodal y ventricular, fibrilación ventricular.
La vía intravenosa se empleará cuando sea necesaria una respuesta
rápida. Debe utilizarse en unidades con
medios adecuados para la monitorización cardiaca y la reanimación
cardiopulmonar.
2. QUÉ NECESITA SABER ANTES DE EMPEZAR A USAR TRANGOREX
NO USE TRANGOREX
-
Si es alérgico al yodo, amiodarona o a cualquiera de los demás
componentes de este medicamento
(incluidos en
                                
                                Lees het volledige document
                                
                            

Productkenmerken

                                1 de 15
FICHA TÉCNICA
1. NOMBRE DEL MEDICAMENTO
Trangorex 150 mg/3ml solución inyectable.
2. COMPOSICIÓN CUALITATIVA Y CUANTITATIVA
Cada ampolla de 3 ml contiene 150 mg de amiodarona hidrocloruro.
Excipiente con efecto conocido: alcohol bencílico 60 mg en cada
ampolla de 3 ml (ver sección 4.4).
Para consultar la lista completa de excipientes, ver sección 6.1.
3. FORMA FARMACÉUTICA
Solución inyectable.
La solución inyectable es un líquido de color amarillo pálido.
4. DATOS CLÍNICOS
4.1. INDICACIONES TERAPÉUTICAS
Tratamiento de las arritmias graves citadas a continuación, cuando no
respondan a otros antiarrítmicos o
cuando los fármacos alternativos no se toleren:

Taquiarritmias asociadas con el síndrome de Wolff-Parkinson-White.

Prevención de la recidiva de la fibrilación y "flutter" auricular.

Todos los tipos de taquiarritmias de naturaleza paroxística
incluyendo: taquicardias supraventricular,
nodal y ventricular, fibrilación ventricular.
La vía intravenosa se empleará cuando sea necesaria una respuesta
rápida. Debe utilizarse en unidades con
medios adecuados para la monitorización cardiaca y reanimación
cardiopulmonar.
4.2. POSOLOGÍA Y FORMA DE ADMINISTRACIÓN
_TRATAMIENTO DE ATAQUE O INICIAL_, son posibles dos alternativas:
PERFUSIÓN INTRAVENOSA

_Dosis inicial o de ataque: _la dosis habitual es de 5 mg/kg de peso
administrada en 250 ml de dextrosa
al 5 % exclusivamente, administrado en un periodo de 20 minutos a 2
horas. La perfusión puede
repetirse de 2 a 3 veces en 24 horas. Se debe ajustar la velocidad de
perfusión según la respuesta
clínica.

La acción se manifiesta desde los primeros minutos y va disminuyendo
paulatinamente, por lo que
debe instaurarse una perfusión de mantenimiento.

_Dosis de mantenimiento_: de 10 a 20 mg/kg de peso / 24 horas
(generalmente de 600 a 800 mg/24
horas, límite 1.200 mg/24 horas) en 250 ml de dextrosa al 5% durante
varios días. Tomar el relevo
de la administración oral desde el primer día de perfusión.
_INYECCIÓN I
                                
                                Lees het volledige document