Geibrox o smaku Mięty 20 mg Pastylki twarde

Kraj: Polska

Język: polski

Źródło: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)

Składnik aktywny:

Ambroxoli hydrochloridum

Dostępny od:

Geiser Pharma S.L.

Kod ATC:

R05CB06

INN (International Nazwa):

Ambroxoli hydrochloridum

Dawkowanie:

20 mg

Forma farmaceutyczna:

Pastylki twarde

Podsumowanie produktu:

Opakowania: Zawartość opakowania: 10 szt. Kategoria dostępności: OTC Numer GTIN: 05909991414115; Zawartość opakowania: 18 szt. Kategoria dostępności: OTC Numer GTIN: 05909991414122

Status autoryzacji:

2024-09-05

Ulotka dla pacjenta

1
ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
GEIBROX O SMAKU MIĘTY, 20 MG, PASTYLKI TWARDE
Ambroksolu chlorowodorek
NALEŻY UWAŻNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZAŻYCIEM
LEKU, PONIEWAŻ ZAWIERA ONA
INFORMACJE WAŻNE DLA PACJENTA.
Lek ten należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w
ulotce dla pacjenta, lub według
zaleceń farmaceuty.
−
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie
przeczytać.
−
Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić
się do farmaceuty.
−
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym
wszelkie możliwe objawy
niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym
farmaceucie. Patrz punkt 4.
−
Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje
się gorzej, należy skontaktować się
z lekarzem.
SPIS TREŚCI ULOTKI
1.
Co to jest Geibrox o smaku Mięty i w jakim celu się go stosuje
2.
Informacje ważne przed przyjęciem leku Geibrox o smaku Mięty
3.
Jak przyjmować lek Geibrox o smaku Mięty
4.
Możliwe działania niepożądane
5.
Jak przechowywać lek Geibrox o smaku Mięty
6.
Zawartość opakowania i inne informacje
1.
CO TO JEST GEIBROX O SMAKU MIĘTY I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Substancją czynną leku Geibrox o smaku Mięty jest ambroksolu
chlorowodorek. Ta substancja czynna
jest składnikiem pastylek twardych przynoszącym oczekiwany efekt
leczniczy.
Lek Geibrox o smaku Mięty działa miejscowo znieczulająco,
łagodząc ból występujący w ostrych
stanach zapalnych gardła u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12
lat. Jeśli po upływie 3 dni nie
nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy
skontaktować się z lekarzem.
Lek Geibrox o smaku Mięty jest stosowany do:
-
łagodzenia bólu w łagodnych do umiarkowanych objawach ostrego stanu
zapalnego gardła.
2.
INFORMACJE WAŻNE PRZED PRZYJĘCIEM LEKU GEIBROX O SMAKU MIĘTY
KIEDY NIE STOSOWAĆ LEKU GEIBROX O SMAKU MIĘTY:
-
jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwo�

Charakterystyka produktu

1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Geibrox o smaku Mięty, 20 mg, pastylki twarde
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna pastylka twarda zawiera 20 mg ambroksolu chlorowodorku.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda pastylka twarda zawiera 2,412 g izomaltu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Pastylka twarda
Okrągłe, bezbarwne do białych pastylek twardych o smaku miętowym o
średnicy 18±1 mm.
Płaskie z obu stron.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Łagodzenie bólu w łagodnych do umiarkowanych objawach ostrego stanu
zapalnego gardła
4.2
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Dawkowanie
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: Nie więcej niż 6 pastylek
twardych na dobę, maksymalnie
1 pastylka twarda na jedną dawkę.
Geibrox o smaku Mięty nie może być stosowany dłużej niż 3 dni. W
przypadku utrzymywania się
objawów lub wystąpienia wysokiej gorączki, pacjent powinien
zasięgnąć porady lekarza.
_Dzieci i młodzież _
Produktu leczniczego Geibrox o smaku Mięty nie należy stosować u
dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Sposób podawania
Podanie na śluzówkę jamy ustnej.
4.3
PRZECIWWSKAZANIA
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
4.4
SPECJALNE OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE STOSOWANIA
Geibrox o smaku Mięty nie może być stosowany dłużej niż 3 dni.
Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień
wielopostaciowy, zespół Stevensa-
Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS) i (lub) toksyczne
martwicze oddzielanie się naskórka
2
(ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) czy ostra uogólniona osutka
krostkowa (ang. acute generalised
exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu
chlorowodorku. Jeśli
występują podmiotowe i przedmiotowe objawy postępującej wysypki
skórnej (czasem związane
z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzow