Glipid 4 mg tabletki

Šalis: Lenkija

kalba: lenkų

Šaltinis: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)

Veiklioji medžiaga:

Glimepiridum

Prieinama:

Genexo Sp. z o.o.

ATC kodas:

A10BB12

INN (Tarptautinis Pavadinimas):

Glimepiridum

Dozė:

4 mg

Vaisto forma:

tabletki

Produkto santrauka:

30 tabl., 5909990420209, Rp

Pakuotės lapelis

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
GLIPID
_(GLIMEPIRIDUM)_
1 mg, tabletki, 2 mg, tabletki, 3 mg, tabletki, 4 mg, tabletki
NALEŻY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU.
−
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie
przeczytać.
−
Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, w razie
jakichkolwiek dalszych wątpliwości.
−
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go
przekazywać innym. Lek może
innej osobie zaszkodzić, nawet jeśli objawy jej choroby są takie
same.
− Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub
wystąpią jakiekolwiek objawy
niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym
lekarzowi lub farmaceucie.
Spis treści ulotki:
1.
Co to jest Glipid i w jakim celu się go stosuje
2.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Glipid
3.
Jak stosować Glipid
4.
Możliwe działania niepożądane
5.
Jak przechowywać Glipid
6.
Inne informacje
1. CO TO JEST GLIPID I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Glipid zawiera glimepiryd, który należy do grupy doustnych leków
przeciwcukrzycowych. Jest
pochodną sulfonylomocznika. Zwiększa uwalnianie insuliny przez
komórki β trzustki.
Zwiększa także wrażliwość tkanek na insulinę oraz zmniejsza
wychwyt insuliny przez wątrobę.
Glimepiryd stosowany jest w cukrzycy typu 2 (insulinoniezależnej) w
przypadkach, w których
niefarmakologiczne metody leczenia, takie jak odpowiednia dieta,
wysiłek fizyczny lub zmniejszenie
masy ciała nie są wystarczająco skuteczne. Glipid może być
stosowany w leczeniu skojarzonym
z metforminą lub insuliną.
2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU GLIPID
_NIE STOSOWAĆ LEKU GLIPID W PRZYPADKU: _
- cukrzycy typu 1 (insulinozależnej)
- śpiączki cukrzycowej
- kwasicy ketonowej
- ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby
- nadwrażliwości na glimepiryd, inne pochodne sulfonylomocznika lub
sulfonamidu lub
którykolwiek z pozostałych składników preparatu
- ciąży i w okresie karmienia piersią

Prekės savybės

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
GLIPID , 4 MG, TABLETKI
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
1 tabletka zawiera 4 mg, glimepirydu (G_limepiridum_).
Substancje pomocnicze biologicznie czynne: laktoza jednowodna
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki 4 mg: tabletki barwy niebieskiej, cylindryczne, niepowlekane.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1.
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Tabletki zawierające glimepiryd stosuje się w leczeniu cukrzycy typu
2, gdy dieta, ćwiczenia
fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie są wystarczająco
skuteczne.
4.2.
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Podstawą skutecznego leczenia cukrzycy jest właściwa dieta,
regularne ćwiczenia fizyczne
jak również regularne badania krwi i moczu. Doustne leki
przeciwcukrzycowe lub insulina
nie są skuteczne, jeśli pacjent nie przestrzega zaleconej diety.
Dawkowanie zależy od wyników badań stężenia glukozy we krwi i
moczu.
Początkowo glimepiryd podaje się w dawce 1 mg na dobę. Jeśli taka
dawka zapewnia dobrą
kontrolę glikemii, należy ją przyjąć jako dawkę podtrzymującą.
W przypadku braku zadowalającej kontroli, dawkę należy stopniowo
zwiększać, na podstawie
wyników kontroli glikemii, w odstępach 1-2 tygodniowych do
osiągnięcia dawki dobowej
2, 3 lub 4 mg glimepirydu.
Tylko w wyjątkowych przypadkach dawka glimepirydu większa niż 4 mg
na dobę daje lepsze
wyniki terapeutyczne.
Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 6 mg glimepirydu.
U pacjentów, u których po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej
metforminy nie
uzyskano
zadowalającej
skuteczności,
można
zastosować
leczenie
skojarzone
z
glimepirydem. Utrzymując dawkę metforminy, należy rozpocząć
podawanie glimepirydu od
małych dawek, które w zależności od skuteczności kontroli
stężenia glukozy zwiększa się, aż
do maksymalnej dawki dobowej. Leczenie skojarzone należy rozpoczynać
pod ścisłą kontrolą
lekarza.
1
U pacjentów, u których po zastosowaniu maksymalnej dawki