Tizanidine Actavis 4 mg Tabletki

Pays: Pologne

Langue: polonais

Source: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)

Ingrédients actifs:

Tizanidinum

Disponible depuis:

Actavis Group PTC ehf.

Code ATC:

M03BX02

DCI (Dénomination commune internationale):

Tizanidinum

Dosage:

4 mg

forme pharmaceutique:

Tabletki

Descriptif du produit:

Opakowania: Zawartość opakowania: 30 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05909990787067; Zawartość opakowania: 10 tabl. Kategoria dostępności: Rp Numer GTIN: 05909990821785

Statut de autorisation:

2018-11-02

Notice patient

ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
TIZANIDINE ACTAVIS, 4 MG, TABLETKI
_Tizanidinum_
NALEŻY UWAŻNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZASTOSOWANIEM
LEKU, PONIEWAŻ ZAWIERA ONA
INFORMACJE WAŻNE DLA PACJENTA.
-
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie
przeczytać.
-
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.
-
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go
przekazywać innym. Lek może
zaszkodzić innej osobie nawet, jeśli objawy jej choroby są takie
same.
-
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym
wszelkie objawy
niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym
lekarzowi lub farmaceucie.
Patrz punkt 4.
SPIS TREŚCI ULOTKI
1.
Co to jest lek Tizanidine Actavis i w jakim celu się go stosuje
2.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tizanidine Actavis
3.
Jak stosować lek Tizanidine Actavis
4.
Możliwe działania niepożądane
5.
Jak przechowywać lek Tizanidine Actavis
6.
Zawartość opakowania i inne informacje
1.
CO TO JEST LEK TIZANIDINE ACTAVIS I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
−
Lek Tizanidine Actavis należy do grupy leków zwiotczających
mięśnie szkieletowe.
−
Lek ten jest stosowany w celu zmniejszenia sztywności mięśni i
napięcia mięśniowego
spowodowanego stwardnieniem rozsianym, urazem lub chorobami rdzenia
kręgowego.
2.
INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU TIZANIDINE ACTAVIS
KIEDY NIE STOSOWAĆ LEKU TIZANIDINE ACTAVIS:
−
jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z
pozostałych składników tego
leku (wymienionych w punkcie 6).
−
w przypadku ciężkiego zaburzenia czynności wątroby.
−
w przypadku jednoczesnego stosowania takich leków jak fluwoksamina
(stosowana w depresji)
lub cyprofloksyna (antybiotyk) (patrz również poniżej punkt
„Tizanidine Actavis a inne leki”).
OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Przed rozpoczęciem stosowania leku Tizanidine Actavis należy
omówić t

Résumé des caractéristiques du produit

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Tizanidine Actavis, 4 mg, tabletki
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera:
4 mg tyzanidyny (w postaci 4,576 mg tyzanidyny chlorowodorku).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 200 mg laktozy bezwodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka.
Tizanidine Actavis to białe, okrągłe tabletki.
Tabletki Tizanidine Actavis 4 mg po jednej stronie mają linię
podziału i są oznaczone napisem ‘N 63’ po
drugiej stronie.
Tabletki Tizanidine Actavis 4 mg mogą być podzielone na dwie równe
części.
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Leczenie spastyczności spowodowanej stwardnieniem rozsianym albo
urazem lub chorobą rdzenia
kręgowego.
4.2
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Dawkowanie
Działanie tyzanidyny na spastyczność osiąga maksimum w ciągu 2 do
3 godzin od podania i jest relatywnie
krótkotrwałe. Częstotliwość podawania powinna być dostosowana
indywidualnie do pacjenta, a tyzanidynę
należy podawać w dawkach podzielonych do 3-4 razy na dobę w
zależności od potrzeb pacjenta.
Z powodu istniejących różnic w odpowiedzi na leczenie wśród
pacjentów, należy dokładnie dostosować
dawkę. Nie należy przekraczać dawki wywołującej pożądane
działanie terapeutyczne.
Zazwyczaj dawka początkowa wynosi 2 mg w dawce pojedynczej,
zwiększanej następnie o 2 mg nie
częściej niż w odstępach co pól tygodnia. Optymalna odpowiedź na
leczenie jest zazwyczaj osiągana z
dawką dobową od 12 do 24 mg podzieloną na 3 lub 4 równe dawki. Nie
należy przekraczać pojedynczej
dawki 12 mg. Nie należy przekraczać całkowita dawki dobowej 36 mg.
Działania niepożądane (patrz punkt 4.8) mogą występować po
zastosowaniu dawek terapeutycznych, ale
mogą być zminimalizowane przez powolne zwiększanie dawki i dlatego
u większości pacjentów nie stanowi
to czynnika ograniczającego.
_Przerwanie leczenia_
Jeśli istnieje konieczność przerwa