Χώρα: Ευρωπαϊκή Ένωση
Γλώσσα: Ισλανδικά
Πηγή: EMA (European Medicines Agency)
interferón beta-1b
Novartis Europharm Limited
L03AB08
interferon beta-1b
Ónæmisörvandi,
Margvísleg sclerosis
Extavia er ætlað fyrir meðferð:sjúklingar með einum afmýlandi atburði með virkan æsandi ferli, ef það er alvarlegt nóg til að réttlæta meðferð með æð krefur, ef val sjúkdómsgreiningar hafa verið útilokað, og ef þeir eru ákveðnir í að vera í mikilli hættu að fá læknisfræðilega ákveðinn heila-og mænusigg, sjúklingum við köstum-skil heila-og mænusigg og tvær eða fleiri köst innan síðustu tvö ár;sjúklinga með efri framsækið heila-og mænusigg með virk sjúkdómur, sést af köst.
Revision: 25
Leyfilegt
2008-05-20
33 B. FYLGISEÐILL 34 FYLGISEÐILL: UPPLÝSINGAR FYRIR NOTANDA LYFSINS EXTAVIA 250 MÍKRÓGRÖMM/ML STUNGULYFSSTOFN OG LEYSIR, LAUSN_ _ interferón beta-1b LESIÐ ALLAN FYLGISEÐILINN VANDLEGA ÁÐUR EN BYRJAÐ ER AÐ NOTA LYFIÐ. Í HONUM ERU MIKILVÆGAR UPPLÝSINGAR. - Geymið fylgiseðilinn. Nauðsynlegt getur verið að lesa hann síðar. - Leitið til læknisins, lyfjafræðings eða hjúkrunarfræðingsins ef þörf er á frekari upplýsingum. - Þessu lyfi hefur verið ávísað til persónulegra nota. Ekki má gefa það öðrum. Það getur valdið þeim skaða, jafnvel þótt um sömu sjúkdómseinkenni sé að ræða. - Látið lækninn, lyfjafræðing eða hjúkrunarfræðinginn vita um allar aukaverkanir. Þetta gildir einnig um aukaverkanir sem ekki er minnst á í þessum fylgiseðli. Sjá kafla 4. Í FYLGISEÐLINUM ERU EFTIRFARANDI KAFLAR 1. Upplýsingar um Extavia og við hverju það er notað 2. Áður en byrjað er að nota Extavia 3. Hvernig nota á Extavia 4. Hugsanlegar aukaverkanir 5. Hvernig geyma á Extavia 6. Pakkningar og aðrar upplýsingar Viðauki – Leiðbeiningar handa þeim sem sprauta lyfinu í sig sjálfir 1. UPPLÝSINGAR UM EXTAVIA OG VIÐ HVERJU ÞAÐ ER NOTAÐ HVAÐ EXTAVIA ER Extavia tilheyrir lyfjaflokki interferóna sem notað er til meðferðar á heila- og mænusiggi. Interferón eru prótein sem hjálpa líkamanum að verjast árásum á ónæmiskerfið, eins og til dæmis veirusýkingum. VERKUN EXTAVIA HEILA- OG MÆNUSIGG (MS-SJÚKDÓMUR) er langvarandi sjúkdómur sem virkar á miðtaugakerfið, sér í lagi starfsemi heila og mænu. Hjá sjúklingi með MS-sjúkdóm eyðir bólga taugaslíðrinu (kallað mýli) í kringum taugar miðtaugakerfisins þannig að taugastarfsemi skerðist. Þetta kallast afmýlun. Orsakir MS-sjúkdómsins eru óþekktar. Talið er að óeðlileg ónæmissvörun sé einn af þeim höfuðþáttum í þessu sjúkdómsferli sem skaðar miðtaugakerfið. MIÐTAUGAKERFISSKAÐI getur orðið þegar sjúklingur fær MS-kast (bakslag). Kastið g Διαβάστε το πλήρες έγγραφο
1 VIÐAUKI I SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS 2 1. HEITI LYFS Extavia 250 míkrógrömm/ml, stungulyfsstofn og leysir, lausn. 2. INNIHALDSLÝSING Extavia inniheldur 300 míkrógrömm (9,6 milljón a.e.) af raðbrigði af interferóni beta-1b í hverju hettuglasi*. Eftir blöndun inniheldur hver ml 250 míkrógrömm (8,0 milljón a.e.) af raðbrigða interferóni beta-1b. * Framleitt með erfðatæknilegum aðferðum úr stofni af _Escherichia coli._ Sjá lista yfir öll hjálparefni í kafla 6.1. 3. LYFJAFORM Stungulyfsstofn og leysir, lausn. Stungulyfsstofn - hvítur til beinhvítur á litinn. Leysir – tær/litlaus lausn. 4. KLÍNÍSKAR UPPLÝSINGAR 4.1 ÁBENDINGAR Extavia er ætlað til meðferðar á: • Sjúklingum sem hafa orðið fyrir mergslíðursviptingu einu sinni með virkri bólgumyndun, ef hún er svo alvarleg að barksteragjöf í æð er réttlætanleg, ef önnur sjúkdómsgreining hefur verið útilokuð og þeir teljast eiga mikla á hættu á að fá MS sjúkdóm (sjá kafla 5.1). • Sjúklingum með MS sjúkdóm með köstum og bata á milli (relapsing-remitting MS) og tveimur eða fleiri köstum síðastliðin tvö ár. • Sjúklingum með síversnandi MS sjúkdóm (secondary progressive MS) með virkum sjúkdómi, sem sést með köstum. 4.2 SKAMMTAR OG LYFJAGJÖF Ákvörðun um meðferð með Extavia skal vera í höndum læknis með reynslu í meðferð á sjúkdómnum. Skammtar _Fullorðnir og unglingar frá 12-17 ára aldri _ Ráðlagður skammtur af Extavia, er 250 míkrógrömm (8,0 milljón alþjóðlegar einingar) sem jafngildir 1 ml af tilbúinni lausn (sjá kafla 6.6) sem gefinn er undir húð annan hvorn dag. Venjulega er mælt með að fundinn sé hæfilegur skammtur með aðlögunartíma í upphafi meðferðar. Sjúklingar ættu að fá 62,5 míkrógrömm (0,25 ml) undir húð annan hvern dag til að byrja með og auka skyldi svo skammtinn hægt og rólega í 250 míkrógrömm (1,0 ml) annan hvern dag (sjá töflu A). Breyta má aðlögunartímanum ef verulegar aukaverkanir kom Διαβάστε το πλήρες έγγραφο