Roztwór glukozy 20% Baxter 200 mg/ml roztwór do infuzji
Kraj: Polska
Język: polski
Źródło: URPL (Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych)
Ulotka dla pacjenta
(PIL)
19-10-2020
Charakterystyka produktu
(SPC)
19-10-2020
Składnik aktywny:
Glucosum
Dostępny od:
Baxter Polska Sp. z o.o.
Kod ATC:
B05BA03
INN (International Nazwa):
Glucosum
Dawkowanie:
200 mg/ml
Forma farmaceutyczna:
roztwór do infuzji
Podsumowanie produktu:
Opakowania: 1 poj. 250 ml, 05909990190232, Rp;1 poj. 500 ml, 05909990190249, Rp;1 butelka 250 ml, 05909990190218, Rp, Skasowane;1 butelka 500 ml, 05909990190225, Rp, Skasowane;1 worek 100 ml, 05909990190256, Rp, Skasowane;1 worek 250 ml, 05909990190263, Rp, Skasowane;1 worek 500 ml, 05909990190270, Rp, Skasowane;1 worek 1000 ml, 05909990190287, Rp, Skasowane;1 poj. 100 ml, 05909990190294, Rp, Skasowane;
Status autoryzacji:
2018-01-10
Ulotka dla pacjenta
1
ULOTKA DOŁĄCZONA DO OPAKOWANIA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
ROZTWÓR GLUKOZY 20% BAXTER
Substancja czynna: glukoza
NALEŻY UWAŻNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ ULOTKI PRZED ZASTOSOWANIEM
LEKU, PONIEWAŻ ZAWIERA ONA
INFORMACJE WAŻNE DLA PACJENTA.
-
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie
przeczytać.
-
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza
lub pielęgniarki.
-
Jeśli u pacjenta wystąpia jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym
wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub
pielęgniarce. Patrz punkt 4.
SPIS TREŚCI ULOTKI:
1.
Co to jest Roztwór glukozy 20% Baxter i w jakim celu się go stosuje
2.
Informacje ważne przed zastosowaniem leku Roztwór glukozy 20% Baxter
3.
Jak stosować Roztwór glukozy 20% Baxter
4.
Możliwe działania niepożądane
5.
Jak przechowywać lek Roztwór glukozy 20% Baxter
6.
Zawartość opakowania i inne informacje
1.
CO TO JEST ROZTWÓR GLUKOZY 20% BAXTER I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Glukoza - podstawowy substrat energetyczny - jest zużywana przez
wszystkie tkanki organizmu. W
komórkach nerwowych utlenianie tego związku pokrywa 30%
zapotrzebowania energetycznego.
Zmniejsza zapotrzebowanie na metabolizm tłuszczów, zapobiega
ketonemii i kwasicy przez
zwiększenie ilości glikogenu w wątrobie. Jeśli nie ma
wystarczającej ilości glukozy, zwiększa się ilość
utlenionego tłuszczu i pośrednie produkty (kwas hydroksymasłowy i
acetooctowy) kumulują się we
krwi, powodując ketonemię. Glukoza jest odżywką energetyczną
mięśni. Działa również
moczopędnie. Podawana pozajelitowo wzmacnia skurcze serca, zwłaszcza
osłabionego, rozszerza
naczynia wieńcowe.
Jest metabolizowana w tkankach i częściowo odkładana w postaci
glikogenu w wątrobie.
Organizm może metabolizować ok. 0,8 g glukozy na 1 kg mc. na
godzinę.
Uzupełnia niedobór glukozy. 10%-40% roztwory glukozy są płynami
hipertonicznymi w stosunku do
krwi.
Roztwór glukozy 20% Baxter jest stosow
Przeczytaj cały dokument
Charakterystyka produktu
1
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Roztwór glukozy 20% Baxter, 200 mg/ml, roztwór do infuzji
2.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
1 ml roztworu zawiera 200,0 mg glukozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3.
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do infuzji
Osmolarność (w przybliżeniu): 1110 mOsm/l
pH: 3,5 – 6,5
4.
SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1.
WSKAZANIA DO STOSOWANIA
Niedobór węglowodanów, niedobory energetyczne, hipoglikemia (np. po
przedawkowaniu insuliny),
żywienie pozajelitowe.
4.2.
DAWKOWANIE I SPOSÓB PODAWANIA
Dawkowanie
Dawkowanie
ustala
się
indywidualnie
w
zależności
od
wskazań,
stanu
nawodnienia,
stężenia
elektrolitów we krwi oraz zapotrzebowania energetycznego organizmu.
Podawać wyłącznie do dużych żył, we wlewie kroplowym z
szybkością do 40 kropli/minutę. Dawka
maksymalna 1,5 ml/kg masy ciała.
Sposób podawania
Roztwór glukozy 20% Baxter, jeżeli nierozcieńczony, przeznaczony
jest do infuzji przez centralny
cewnik żylny.
Informacja o osmolarności roztworu patrz punkt 3.
Podawanie roztworów hiperosmolarnych może powodować podrażnienie i
zapalenie żył.
W przypadku, gdy rozważane jest podawanie do naczyń obwodowych,
należy wziąć pod uwagę
końcową osmolarność roztworu do infuzji po wprowadzeniu
dodatkowych produktów leczniczych.
Szybkość oraz objętość wlewu zależą od wieku, masy ciała,
stanu klinicznego i metabolicznego
pacjenta oraz od leczenia współistniejącego.
Należy rozważyć stopniowe zwiększanie szybkości przepływu w
przypadku rozpoczęcia podawania
roztworów zawierających glukozę.
W celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii po zakończeniu podawania,
należy rozważyć stopniowe
zmniejszanie szybkości przepływu przed zakończeniem infuzji.
Może być wskazana suplementacja elektrolitów, w zależności od
klinicznych potrzeb pacjenta.
2
Zgodnie ze wskazaniami w indywidualnych przypadkach, do schematu
żywienia pozajelitowego mogą
być dodane witaminy, pierwiastki śladowe oraz inne
Przeczytaj cały dokument
