Draxxin
Główne informacje
- Nazwa własna:
- Draxxin
- Składnik aktywny:
- tulatromycynę
- Dostępny od:
- Zoetis Belgium SA
- Kod ATC:
- QJ01FA94
- INN (International Nazwa):
- tulathromycin
- Używać do:
- Zwierzęta
- Typ medycyny:
- alopatycznych narkotyków
Dokumenty
- dla ogółu społeczeństwa:
- Ulotkę dla pacjenta
-
- dla pracowników służby zdrowia:
- Charakterystyka produktu leczniczego
-
- dla ogółu społeczeństwa:
- Sprawozdanie z oceny publicznego
-
Lokalizacja
- Dostępne w:
-
Unia Europejska
- Język:
- polski
Informacje terapeutyczne
- Grupa terapeutyczna:
- Świnie, Bydło, Owce
- Dziedzina terapeutyczna:
- ŚRODKI ANTYBAKTERYJNE DO STOSOWANIA SYSTEMOWEGO
- Wskazania:
- Bydło: leczenie i метафилактики choroby układu oddechowego bydła (БРД), związany z Mannheimia haemolytica, bakterie pasteurella multocida, wybierz Histophilus somni i Mykoplazmy бовис wrażliwe na тулатромицин. Obecność choroby w stadzie należy ustalić przed leczeniem metafilaktycznym. Leczenie infekcyjnego bydlęcego zapalenia rogówki i spojówki (IBK) związanego z Moraxella bovis wrażliwym na tulatromycynę. Świnie: leczenie i метафилактики choroby układu oddechowego świń (pią), związany z Actinobacillus плевропневмонии, bakterie pasteurella multocida, Mycoplasma hyopneumoniae, wywołanej przez haemophilus parasuis i Бордетеллы bronchiseptica wrażliwe na тулатромицин. Obecność choroby w stadzie należy ustalić przed leczeniem metafilaktycznym. Lek Draxxin należy stosować wyłącznie w przypadku, gdy od świń oczekuje się wystąpienia choroby w ciągu 2-3 dni. Owca: leczenie we wczesnych stadiach infekcji pododermatitis (копытная rot), związany z wirulentnego pili dichelobacter nodosus, które wymagają leczenia systemow
- Podsumowanie produktu:
- Revision: 19
Inne informacje
Status
- Źródło:
- EMA - European Medicines Agency
- Status autoryzacji:
- Upoważniony
- Numer pozwolenia:
- EMEA/V/C/000077
- Data autoryzacji:
- 11-11-2003
- Kod EMEA:
- EMEA/V/C/000077
- Ostatnia aktualizacja:
- 25-12-2018
Sprawozdanie z oceny publicznego
30 Churchill Place
Canary Wharf
London E14 5EU
United Kingdom
An agency of the European Union
Telephone
+44 (0)20 3660 6000
Facsimile
+44 (0)20 3660 5555
Send a question via our website
www.ema.europa.eu/contact
© European Medicines Agency, 2016. Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.
EMA/499041/2007
EMEA/V/C/000077
Streszczenie EPAR dla ogółu społeczeństwa
Draxxin
tulatromycyna
Niniejszy dokument jest streszczeniem Europejskiego Publicznego Sprawozdania Oceniającego
(EPAR) dotyczącego produktu Draxxin. Wyjaśnia, jak Agencja oceniła ten lek weterynaryjny w celu
przyjęcia zaleceń w sprawie przyznania pozwolenia na dopuszczenie produktu do obrotu w Unii
Europejskiej (UE) oraz warunków jego stosowania.
W celu uzyskania praktycznych informacji na temat stosowania produktu Draxxin właściciele lub
opiekunowie zwierząt powinni zapoznać się z ulotką dla użytkownika bądź skontaktować się z
lekarzem weterynarii lub farmaceutą.
Co to jest produkt Draxxin i w jakim celu się go stosuje?
Draxxin jest antybiotykiem zawierającym substancję czynną tulatromycynę. Draxxin stosuje się w
leczeniu następujących chorób, jeżeli są wywołane przez bakterie wrażliwe na tulatromycynę:
choroby układu oddechowego u bydła (BRD) związane z zakażeniem Mannheimia
haemolytica, Pasteurella multocida, Histophilus somni i Mycoplasma bovis;
zakaźne zapalenie rogówki i spojówki bydła (IBK) związane z zakażeniem Moraxella bovis;
choroby układu oddechowego u świń (SRD) wywołane przez Actinobacillus
pleuropneumoniae, Pasteurella multocida, Mycoplasma hyopneumoniae, Haemophilus
parasuis i Bordetella bronchiseptica
wczesne stadia gnicia opuszek racic wywołanego przez Dichelobacter nodosus, które
wymagają leczenia układowego (zastosowanie luku podawanego doustnie lub w zastrzyku).
Draxxin można również stosować w metafilaktyce BRD i SRD, czyli leczyć jednocześnie zarówno
chore zwierzęta, jak i zwierzęta niewykazujące objawów klinicznych, które miały z nimi bliski
kontakt, aby zapobiec wystąpieniu u nich objawów klinicznych oraz dalszemu rozprzestrzenianiu się
choroby. Lek ten powinien być stosowany w metafilaktyce tych chorób u bydła i świń wyłącznie po
Draxxin
EMA/499041/2007
Strona 2/4
potwierdzeniu występowania choroby w stadzie, jeśli spodziewany jest rozwój choroby w ciągu 2–3
dni.
Draxxin podaje się w pojedynczej dawce 2,5 mg na kilogram masy ciała. W leczeniu bydła o masie
ciała przekraczającej 300 kg podawaną dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno
miejsce więcej niż 7,5 ml produktu. U świń produkt wstrzykuje się domięśniowo; w leczeniu świń o
masie ciała przekraczającej 80 kg podawaną dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w
jedno miejsce więcej niż 2 ml produktu. Zaleca się leczenie zwierząt we wczesnych stadiach
choroby układu oddechowego i ocenę odpowiedzi na leczenie w ciągu 48 godzin po podaniu. W
razie utrzymywania się objawów choroby, ich zaostrzenia lub w razie nawrotu choroby należy
zastosować inny antybiotyk.
U owiec Draxxin wstrzykuje się w mięsień szyi. Aby osiągnąć najlepsze wyniki, owce z gniciem
opuszek racic należy trzymać w suchym otoczeniu.
Draxxin jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań (25 mg/ml i 100 mg/ml). Rozwór do
wstrzykiwań 25 mg/ml jest przeznaczony jedynie dla świń, natomiast roztwór do wstrzykiwań 100
mg/ml jest przeznaczony dla bydła, świń i owiec.
Jak działa produkt Draxxin?
Substancja czynna produktu Draxxin, tulatromycyna, jest antybiotykiem należącym do klasy
makrolidów. Jej działanie polega na wiązaniu się z RNA (cząsteczki, które nauczają komórki, jak
tworzyć białka) w komórkach bakterii. Hamuje ona w ten sposób wytwarzanie niezbędnych białek
przez bakterie i zapobiega ich wzrostowi i namnażaniu. Draxxin wykazuje skuteczność działania
przeciwko bakteriom najczęściej powodującym zachorowanie na BRD, SRD, IBK i gnicie opuszek
racic. Jednak u niektórych bakterii może rozwinąć się oporność na tulatromycynę, przez co
zmniejszy się jej skuteczność. Antybiotykooporność to zdolność bakterii do wzrostu w obecności
antybiotyku, który powinien je zabijać lub ograniczać ich wzrost. Oznacza to, że antybiotyk może
już nie być skuteczny w przypadku bakterii wywołujących zakażenia u zwierząt lub ludzi.
Jakie korzyści ze stosowania produktu Draxxin zaobserwowano w
badaniach?
Skuteczność produktu Draxxin w leczeniu lub zapobieganiu BRD oceniano w dziewięciu badaniach
głównych z udziałem cieląt przeprowadzonych podczas wystąpienia choroby. W badaniach
dotyczących leczenia bydło zarażono bakteriami wywołującymi BRD, natomiast w badaniach
zapobiegawczych u bydła nie występowały objawy choroby. Draxxin porównywano z tylmikozyną
lub florfenikolem (inne antybiotyki), natomiast w badaniach zapobiegawczych porównywano go z
placebo. Głównym kryterium oceny skuteczności była zmiana objawów, w tym zmiana temperatury
ciała, objawów oddechowych i wyzdrowienie w okresie od dwóch tygodni do dwóch miesięcy.
Skuteczność produktu Draxxin w leczeniu IBK oceniano w trzech badaniach głównych z udziałem
cieląt. W dwóch badaniach lek porównano z placebo, natomiast w trzecim badaniu jego
skuteczność porównano ze skutecznością oksytetracykliny (inny antybiotyk). Głównym kryterium
oceny skuteczności był odsetek bydła, u którego choroba została wyleczona po trzech tygodniach
od zastosowania leku. W dwóch z trzech badań nad IBK Draxxin wykazał się większą skutecznością
w leczeniu choroby niż placebo. Jednakże w trzecim z badań wykazano brak różnicy pomiędzy
skutecznością leku Draxxin, oksytetracykliny i placebo. Przyczyny tego nie są jasne.
Skuteczność produktu Draxxin w leczeniu SRD u świń oceniano w dwóch badaniach głównych, w
których lek porównywano z antybiotykami – tiamulinem lub florfenikolem. Głównym kryterium
oceny skuteczności była zmiana objawów przez 10 dni. W metafilaktyce SRD skuteczność produktu
Draxxin
EMA/499041/2007
Strona 3/4
Draxxin oceniano w sześciu badaniach głównych, w których porównywano go z placebo. Głównym
kryterium oceny skuteczności leku był odsetek świń, które odbyły pełne trzy lub sześć tygodni
każdego badania bez potrzeby usuwania ich z badanej próbki z powodu zachorowania na SRD.
Trzecie badanie obejmowało świnie z SRD z obecnością Bordetella bronchiseptica. Leczenie
produktem Draxxin porównywano z leczeniem innym antybiotykiem – tildipirozyną. Głównym
kryterium oceny skuteczności był odsetek wyleczenia klinicznego (brak SRD lub umiarkowany SRD)
w 14. dniu.
Pojedyncza dawka produktu Draxxin 2,5 mg/kg była skuteczna w leczeniu BRD u bydła i SRD u
świń oraz zapobieganiu dalszemu występowaniu choroby. We wszystkich badaniach produkt
Draxxin był co najmniej równie skuteczny, jak porównywane z nim leki. Biorąc pod uwagę
wszystkie badania razem wzięte, produkt okazał się skuteczniejszy od placebo.
W celu zbadania skuteczności leku w gniciu opuszek racic u owiec Draxxin porównywano z
tylmikozyną w badaniu obejmującym 477 owiec z typowymi objawami gnicia opuszek racic (brzydki
zapach, uszkodzona tkanka między racicami co najmniej jednej nogi oraz kulawizna). Dwa
tygodnie po leczeniu 84% owiec leczonych produktem Draxxin było wyleczonych w porównaniu z
82% owiec leczonych tylmikozyną. Draxxin był tak samo skuteczny jak tylmikozyna w leczeniu
wczesnych stadiów ostrego gnicia opuszek racic.
Jakie ryzyko wiąże się ze stosowaniem produktu Draxxin?
Tymczasowy ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia u bydła mogą trwać do 30 dni po podaniu
podskórnym. Nie obserwowano tego u świń i owiec po wstrzyknięciu domięśniowym. Inne typy
reakcji na wstrzyknięcie produktu utrzymują się przez około 30 dni po podaniu go bydłu i świniom.
Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Draxxin u owiec (mogące
wystąpić u więcej niż 1 owcy na 10) to krótkotrwałe oznaki dyskomfortu (kręcenie głową,
pocieranie miejsca wstrzyknięcia i wycofywanie się), i trwają one tylko kilka minut.
Produktu Draxxin nie należy stosować u zwierząt, u których występuje nadwrażliwość (alergia) na
antybiotyki makrolidowe. Produktu nie należy również podawać równocześnie z innymi
antybiotykami makrolidowymi lub linkozamidami (innym typem leków antybiotykowych).
Jakie są środki ostrożności dla osoby, która podaje lek lub ma kontakt ze
zwierzęciem?
Draxxin może powodować podrażnienie oczu. Jeżeli Draxxin przypadkowo dostanie się do oka,
należy je natychmiast przemyć czystą wodą. Draxxin może również powodować reakcję alergiczną
(zaczerwienie, swędzenie i opuchlizna) przy kontakcie ze skórą. Jeżeli dojdzie do przypadkowego
kontaktu ze skórą, należy natychmiast przemyć to miejsce wodą z mydłem. Po podaniu leku należy
umyć ręce. W razie przypadkowego samowstrzyknięcia należy niezwłocznie zasięgnąć porady
lekarza, przedstawiając mu ulotkę informacyjną lub etykietę.
Jaki jest okres karencji dla zwierząt służących do produkcji żywności?
Okres karencji to czas po podaniu leku, jaki musi upłynąć, zanim zwierzę można poddać ubojowi, a
mięso może zostać wykorzystane do spożycia przez ludzi. Okres karencji to także czas po podaniu
leku, jaki musi upłynąć, zanim mleko może być użyte do spożycia przez ludzi. Okres karencji dla
mięsa wynosi 22 dni dla bydła, 13 dni dla świń i 16 dni dla owiec. Produktu Draxxin nie wolno
stosować u zwierząt wytwarzających mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi ani na dwa
Draxxin
EMA/499041/2007
Strona 4/4
miesiące przed spodziewanym porodem u zwierząt w okresie ciąży, które będą produkować mleko
przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Na jakiej podstawie zatwierdza się produkt Draxxin?
Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych (CVMP) Agencji uznał, że korzyści ze
stosowania produktu Draxxin przewyższają ryzyko, i zalecił jego dopuszczenie do stosowania w UE.
Inne informacje dotyczące produktu Draxxin:
W dniu 23 lipca 2003 r. Komisja Europejska przyznała pozwolenie na dopuszczenie leku Draxxin do
obrotu ważne w całej Unii Europejskiej.
Pełne sprawozdanie EPAR dotyczące produktu Draxxin znajduje się na stronie internetowej Agencji
pod adresem:
ema.europa.eu/Find medicine/Veterinary medicines/European public assessment
reports. W celu uzyskania dodatkowych informacji dotyczących leczenia produktem Draxxin
właściciele lub opiekunowie zwierząt powinni zapoznać się z ulotką informacyjną bądź
skontaktować się z lekarzem weterynarii lub farmaceutą.
Data ostatniej aktualizacji: wrzesień 2016 r.
Ulotkę dla pacjenta: substancji czynnych, wskazania, dawkowanie, interakcje, działania niepożądane, ciąża, laktacja
B. ULOTKA INFORMACYJNA
ULOTKA INFORMACYJNA
Draxxin 100 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
1.
NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO ORAZ WYTWÓRCY
ODPOWIEDZIALNEGO ZA ZWOLNIENIE SERII, JEŚLI JEST INNY
Podmiot odpowiedzialny:
Zoetis Belgium SA
Rue Laid Burniat 1
1348 Louvain-la-Neuve
BELGIA
Wytwórca odpowiedzialny za zwolnienie serii:
FAREVA AMBOISE
Zone Industrielle
29 route des Industries
37530 Pocé-sur-Cisse
FRANCJA
Zoetis Manufacturing & Research Spain, S.L.
Ctra. de Camprodon, s/n
Finca La Riba
Vall de Bianya 17813 (Girona)
HISZPANIA
2.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
Draxxin 100 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Tulatromycyna
3.
ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ (-CH) I INNYCH SUBSTANCJI
Tulatromycyna
100 mg/ml
Monotioglicerol
5 mg/ml
Roztwór bezbarwny do lekko żółtego
4.
WSKAZANIA LECZNICZE
Bydło
Leczenie i metafilaktyka chorób układu oddechowego u bydła (BRD) związanych z zakażeniem
Mannheimia haemolityca, Pasteurella multocida
Histophilus somni
Mycoplasma bovis,
wrażliwymi
na tulatromycynę. Przed rozpoczęciem leczenia metafilaktycznego należy potwierdzić występowanie
choroby w stadzie.
Leczenie zakaźnego zapalenia rogówki i spojówki bydła (IBK) związanego z zakażeniem
Moraxella
bovis
wrażliwą na tulatromycynę.
Świnie
Leczenie i metafilaktyka chorób układu oddechowego (SRD) u świń wikłanych przez
Actinobacillus
pleuropneumoniae, Pasteurella multocida, Mycoplasma hyopneumoniae,
Haemophilus parasuis
Bordetella bronchiseptica
wrażliwe na tulatromycynę. Przed rozpoczęciem leczenia
metafilaktycznego należy potwierdzić występowanie choroby w stadzie. Draxxin powinien być
stosowany, jeśli spodziewany jest rozwój choroby u świń w ciągu 2–3 dni.
Owce
Leczenie wczesnego stadium zakaźnej zanokcicy wywołanej przez wirulentny
Dichelobacter nodosus
wymagający leczenia ogólnoustrojowego.
5.
PRZECIWWSKAZANIA
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości docelowych gatunków zwierząt na antybiotyki
makrolidowe.
Nie podawać produktu jednocześnie z innymi makrolidami lub linkozamidami.
Nie stosować u zwierząt w okresie laktacji produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez
ludzi.
Nie stosować u samic ciężarnych produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi na 2
miesiące przed planowanym porodem.
6.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Podskórne podawanie produktu Draxxin u bydła bardzo często powoduje przejściowe reakcje bólowe i
obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, który może utrzymać się do 30 dni po podaniu. Nie stwierdzono
występowania podobnych zmian po podaniu domięśniowym u świń i owiec. Zmiany
patomorfologiczne (włączając odwracalne przekrwienie, obrzęk, zwłóknienie i krwawienie) w miejscu
iniekcji bardzo często utrzymują się przez około 30 dni po podaniu u bydła i świń.
U owiec przejściowe objawy dyskomfortu (potrząsanie główą, pocieranie miejsca iniekcji, chodzenie
do tyłu) są bardzo częste po podaniu domięśniwym. Objawy te ustępują w ciągu kilku minut.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą
:
bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt włączając pojedyncze raporty).
W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej,
lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.
7.
DOCELOWE GATUNKI ZWIERZĄT
Bydło, świnie i owce
8.
DAWKOWANIE DLA KAŻDEGO GATUNKU, DROGA (-I) I SPOSÓB PODANIA
Bydło
(leczenie i metafilaktyka)
2,5 mg tulatromycyny/kg m.c. (co odpowiada 1 ml/40 kg m.c.).
Pojedyncze wstrzyknięcie podskórne. W leczeniu bydła o masie ciała przekraczającej 300 kg,
podawaną dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno miejsce więcej niż 7,5 ml
produktu.
Świnie
2,5 mg tulatromycyny/kg m.c. ( co odpowiada 1 ml/40 kg m.c.).
Pojedyncze wstrzyknięcie domięśniowe w mięśnie szyi. Przy leczeniu świń o masie ciała
przekraczającej 80 kg, podawaną dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno miejsce
więcej niż 2 ml produktu.
Owce
2,5 mg tulatromycyny/kg masy ciała (co odpowiada 1 ml/40 kg masy ciała).
Pojedyncza iniekcja domięśniowa w kark
9.
ZALECENIA DLA PRAWIDŁOWEGO PODANIA
Zaleca się leczenie zwierząt we wczesnych stadiach choroby i ocenę skutków leczenia w ciągu 48
godzin po podaniu. Jeżeli objawy kliniczne choroby układu oddechowego utrzymują się, uległy
zaostrzeniu lub doszło do nawrotu choroby, należy zmienić terapię wprowadzając inny antybiotyk,
który powinien być stosowany do momentu ustąpienia objawów klinicznych.
Aby uniknąć podania zbyt niskiej dawki i zagwarantować właściwe dawkowanie, należy z możliwie
największą dokładnością ocenić masę ciała zwierzęcia. W przypadku stosowania fiolek
wielokrotnego użycia, zaleca się użycie igły do aspiracji lub automatu do wstrzykiwań, aby uniknąć
nadmiernego uszkodzenia korka.
10.
OKRES(-Y) KARENCJI
Bydło (tkanki jadalne): 22 dni.
Świnie (tkanki jadalne): 13 dni.
Owce: (tkanki jadalne): 16 dni.
Produkt niedopuszczony do stosowania u zwierząt w okresie laktacji produkujących mleko
przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Nie stosować u samic ciężarnych produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi na 2
miesiące przed planowanym porodem.
11.
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PODCZAS PRZECHOWYWANIA
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
Nie używać tego produktu leczniczego weterynaryjnego po upływie terminu ważności podanego na
etykiecie.
Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 28 dni.
12.
SPECJALNE OSTRZEŻENIA
Specjalne ostrzeżenia dla owiec:
Skuteczność leczenia przeciwbakteryjnego zanokcicy może być organiczana przez inne czynniki, takie
jak wilgotne środowisko, jak również niewłaściwy sposób zarządzania fermą. Dlatego też leczenie
zanokocicy powinno być podejmowane wraz z innymi mechanizmami zarządzania fermą np.
osuszeniem podłoża.
Leczenie antybiotykami w łagodnej postaci zanokcicy nie jest uznawane za odpowiednie. Draxxin
wykazuje ograniczoną skuteczność u owiec z ciężkimi objawami klinicznymi lub przewlekłą postacią
zanokcicy, dlatego też powinien być on podawany tylko w początkowym stadium rozwoju choroby.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Produkt powinien być stosowany w oparciu o wyniki badań wrażliwości bakterii wyizolowanych od
zwierząt. Podczas stosowania produktu należy wziąć pod uwagę oficjalne narodowe i regionalne
wytycznyne dotyczące prowadzenia terapii antybiotykowej.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Tulatromycyna jest drażniąca dla oczu. Jeżeli lek przypadkowo dostanie się do oka, należy
natychmiast przemyć je czystą wodą.
Tulatromycyna może powodować reakcję uczuleniową przy kontakcie ze skórąPo przypadkowym
kontakcie ze skórą, należy natychmiast przemyć to miejsce wodą z mydłem.
Po zastosowaniu umyć ręce.
Po przypadkowej samoiniekcji, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić
lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
Ciąża i laktacja:
Badania laboratoryjne przeprowadzone na szczurach i królikach nie dostarczyły żadnych dowodów
działania teratogennego bądź toksycznego dla płodu i samicy. Bezpieczeństwo produktu leczniczego
weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji nie zostało określone. Do stosowania jedynie
po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji:
Nie podawać jednocześnie z innymi antybiotykami o podobnym mechanizmie działania, takimi jak
makrolidy lub linkozamidy.
Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki),
jeśli konieczne
U bydła przy podaniu dawki trzykrotnie, pięciokrotnie i dziesięciokrotnie przekraczającej dawkę
zalecaną pojawiły się przejściowe objawy wskazujące na dyskomfort w miejscu iniekcji,
obserwowano ponadto niepokój, potrząsanie głową, grzebanie w ziemi oraz krótkotrwałe zmniejszenie
pobierania pokarmu. U bydła otrzymującego dawkę 5-6-krotnie wyższą niż zalecana, stwierdzono
łagodne zwyrodnienie mięśnia sercowego.
U młodych świń o masie ciała około 10 kg, którym podawano produkt w dawce trzy lub pięciokrotnie
przewyższającej dawkę terapeutyczną stwierdzono przejściowe objawy wskazujące na dyskomfort w
miejscu iniekcji oraz nadmierną wokalizację i niepokój. Gdy produkt podawano w mięśnie kończyny
miednicznej obserwowano kulawiznę.
U jagniąt (w wieku około 6 tygodni), po podaniu trzy i pięciokrotnie większych niż rekomendowana
dawek obserwowaono przejściowe obajwy dyskomfortu w miejscu iniekcji, włączając chodzenie do
tyłu, potrząsanie głową, pocieranie miejsca wstrzyknięcia, kładzenie się i wstawanie, beczenie.
Główne niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego
nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.
13.
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO
PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO LUB POCHODZĄCYCH Z
NIEGO ODPADÓW, JEŚLI MA TO ZASTOSOWANIE
O sposoby uniknięcia niepotrzebnych leków zapytaj lekarza weterynarii. Pomogą one chronić
środowisko.
14.
DATA ZATWIERDZENIA LUB OSTATNIEJ ZMIANY TEKSTU ULOTKI.
Szczegółowe informacje dotyczące powyższego produktu leczniczego weterynaryjnego są dostępne na
stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków (http://www.ema.europa.eu/).
15.
INNE INFORMACJE
Tulatromycyna jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym, który otrzymywany jest z
produktu fermentacji. Różni się od wielu innych makrolidów wydłużonym czasem działania, co jest
częściowo spowodowane obecnością trzech grup aminowych, dzięki którym została ona zaliczona do
chemicznej podklasy trójamilidów (ang. triamilide).
Makrolidy są antybiotykami działającymi bakteriostatycznie. Hamują biosyntezę białek komórki
poprzez selektywne wiązanie się z rybosomalnym RNA bakterii. Ich działanie polega na nasileniu
odłączania peptydylo-tRNA od rybosomów podczas procesu translokacji.
Tulatromycyna wykazuje
in vitro
aktywność przeciw
Mannheimia haemolityca
Pasteurella
multocida, Histophilus somni
Mycoplasma bovis
oraz
Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella
multocida, Mycoplasma hyopneumoniae, Haemophilus parasuis
Bordetella bronchiseptica
czyli
patogenom bakteryjnym będącym najczęstszą przyczyną schorzeń układu oddechowego u,
odpowiednio, bydła oraz świń. W przypadku niektórych izolatów
Histophilus somni
Actinobacillus
pleuropneumoniae
stwierdzono zwiększone wartości MIC. In vitro wykazano aktywność przeciw
Dichelobacter nodosus
(wir.), bakteryjny patogen najczęściej wywołujący zakaźne pododermatitis u
owiec.
Tulatromycyna posiada także
in vitro
skuteczność przeciw
Moraxella bovis
, patogenowi bakteryjnemu
będącemu najczęstszą przyczyną zakaźnego zapalenia rogówki i spojówki bydła (IBK).
Oporność na makrolidy może rozwinąć się w wyniku mutacji genów kodujących rybosomalne RNA
(rRNA) lub niektóre białka rybosomalne; na skutek enzymatycznej modyfikacji (metylacji) miejsca
docelowego w 23S rRNA, co powoduje także wzrost oporności krzyżowej na linkozamidy oraz
streptograminy z grupy B (oporność MLS
); na skutek inaktywacji enzymatycznej lub wpływu
makrolidów. Oporność MLS
może być typu konstytutywnego lub induktywnego. Oporność może
być chromosomowa lub kodowana plazmidem i może być przekazywana innym komórkom
bakteryjnym, jeżeli związana jest z transpozonami lub plazmidami
Poza tymi właściwościami antymikrobiologicznymi, w badaniach doświadczalnych wykazano, że
tultromycyna ma działanie immunomodulujące i przeciwzapalne. Zarówno w bydlęcych, jak i
świńskich komórkach polimorfojądrzastych (PMN, neutrofile) tulatromycyna doprowadza do
apoptozy (zaprogramowana śmierć komórki) i uprzątania martwych komórek przez makrofagi. Obniża
produkcję mediatorów prozapalnych - leukotrienów B4 i CXCL-8 oraz indukuje produkcję
przeciwzapalnych i ułatwiających rozpuszczanie lidów – lipoksyn A4.
Farmakokinetykę tulatromycyny u bydła po podaniu podskórnym pojedynczej dawki 2,5 mg/kg m.c.
charakteryzowało szybkie i rozległe wchłanianie oraz duża objętość dystrybucji i powolna eliminacja.
Maksymalne stężenie w osoczu (C
) wynosiło około 0,5 μg/ml i osiągane było w około 30 minut po
podaniu (T
). Stężenia tulatromycyny w homogenacie płuc były znacznie wyższe niż w osoczu, co
wyraźnie potwierdza odkładanie się znacznych ilości tulatromycyny w neutrofilach i makrofagach
pęcherzyków płucnych. Jednak stężenie tulatromycyny
in vivo
w miejscu zakażenia w płucach nie
jest znane. Po osiągnięciu maksymalnego stężenia w osoczu dochodziło do jego powolnego spadku, a
biologiczny okres półtrwania w osoczu w fazie eliminacji (t
) wynosił 90 godzin. Wiązanie z
białkami osocza było niewielkie i wynosiło około 40%. Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym
) określona po podaniu dożylnym wynosiła 11 l/kg. Biodostępność tulatromycyny u bydła po
podaniu podskórnym wynosiła około 90%.
Farmakokinetykę tulatromycyny u świń po podaniu domięśniowym pojedynczej dawki 2,5 mg/kg m.c
również charakteryzowało szybkie i rozległe wchłanianie oraz duża objętość dystrybucji i powolna
eliminacja. Maksymalne stężenie w osoczu (C
) wynosiło około 0,6 μg/ml i osiągane było w około
30 minut po podaniu (T
). Stężenia tulatromycyny w homogenacie płuc było znacznie wyższe niż
stężenia osiągane w osoczu, co wyraźnie potwierdza gromadzenie się znacznych ilości tulatromycyny
w neutrofilach i makrofagach pęcherzyków płucnych. Jednak stężenie tulatromycyny
in vivo
miejscu zakażenia w płucach nie jest znane. Po osiągnięciu maksymalnego stężenia w osoczu
dochodziło do jego powolnego spadku, a biologiczny okres półtrwania w fazie eliminacji (t
osoczu wynosił 91 godzin. Wiązanie z białkami osocza było niewielkie i wynosiło około 40%.
Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (V
) określona po podaniu dożylnym wynosiła 13,2 l/kg.
Biodostępność tulatromycyny u świń po podaniu domięśniowym wynosiła około 88%.
U owiec tultromycyna, po podaniu pojedynczej, domięśnowej dawki 2,5 mg/kg m.c.osiąga najwyższe
stężenie w osoczu (C
) na poziomie 1,19 µg/ml po około 15 minutach (T
), a półokres eliminacji
) wynois 69,7 godzin. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 60-75%. Po podaniu dożylnym
objętość dystrybucyjna w fazie równowagi (Vss) wynosi 31,7 l/kg. Biodostępność tultromycyny po
podaniu domięśniowy u owiec wynosi 100%.
Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.
Nie wolno stosować fiolek o pojemności 500 ml u świń i owiec.
ULOTKA INFORMACYJNA
Draxxin 25 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla świń
1.
NAZWA I ADRES PODMIOTU ODPOWIEDZIALNEGO ORAZ WYTWÓRCY
ODPOWIEDZIALNEGO ZA ZWOLNIENIE SERII, JEŚLI JEST INNY
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca odpowiedzialny za zwolnienie serii:
Zoetis Belgium SA
Rue Laid Burniat 1
1348 Louvain-la-Neuve
BELGIA
2.
NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO
Draxxin 25 mg/ml roztwór do wstrzykiwań dla świń
Tulatromycyna
3.
ZAWARTOŚĆ SUBSTANCJI CZYNNEJ (-CH) I INNYCH SUBSTANCJI
Tulatromycyna
25 mg/ml
Monotioglicerol
5 mg/ml
Roztwór bezbarwny do lekko żółtego.
4.
WSKAZANIA LECZNICZE
Leczenie i metafilaktyka chorób układu oddechowego (SRD) u świń wikłanych przez
Actinobacillus
pleuropneumoniae, Pasteurella multocida, Mycoplasma hyopneumoniae,
Haemophilus parasuis
Bordetella bronchiseptica
wrażliwe na tulatromycynę. Przed rozpoczęciem leczenia
metafilaktycznego należy potwierdzić występowanie choroby w stadzie. Draxxin powinien być
stosowany, jeśli spodziewany jest rozwój choroby u świń w ciągu 2–3 dni.
5.
PRZECIWWSKAZANIA
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości docelowych gatunków zwierząt na antybiotyki
makrolidowe.
Nie podawać produktu jednocześnie z innymi makrolidami lub linkozamidami.
6.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Zmiany patomorfologiczne (włączając odwracalne przekrwienie, obrzęk, zwłóknienie i krwawienie) w
miejscu iniekcji utrzymują się przez około 30 dni po podaniu.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
- bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
- często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
- niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
- rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
- bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).
W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej,
lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.
7.
DOCELOWE GATUNKI ZWIERZĄT
Świnie
8.
DAWKOWANIE DLA KAŻDEGO GATUNKU, DROGA (-I) I SPOSÓB PODANIA
2,5 mg tulatromycyny/kg m.c. ( co odpowiada 1 ml/10 kg m.c.).
Pojedyncze wstrzyknięcie domięśniowe w mięśnie szyi. Przy leczeniu świń o masie ciała
przekraczającej 40 kg, podawaną dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno miejsce
więcej niż 4 ml produktu.
9.
ZALECENIA DLA PRAWIDŁOWEGO PODANIA
Zaleca się leczenie zwierząt we wczesnych stadiach choroby i ocenę skutków leczenia w ciągu 48
godzin po podaniu. Jeżeli objawy kliniczne choroby układu oddechowego utrzymują się, uległy
zaostrzeniu lub doszło do nawrotu choroby, należy zmienić terapię wprowadzając inny antybiotyk,
który powinien być stosowany do momentu ustąpienia objawów klinicznych.
Aby uniknąć podania zbyt niskiej dawki i zagwarantować właściwe dawkowanie, należy z możliwie
największą dokładnością ocenić masę ciała zwierzęcia. W przypadku stosowania fiolek
wielokrotnego użycia, zaleca się użycie igły do aspiracji lub automatu do wstrzykiwań, aby uniknąć
nadmiernego uszkodzenia korka.
10.
OKRES(-Y) KARENCJI
Tkanki jadalne: 13 dni
11.
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PODCZAS PRZECHOWYWANIA
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
Nie używać tego produktu leczniczego weterynaryjnego po upływie terminu ważności podanego na
etykiecie.
Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 28 dni.
12.
SPECJALNE OSTRZEŻENIA
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Produkt powinien być stosowany w oparciu o wyniki badań wrażliwości bakterii wyizolowanych od
zwierząt. Podczas stosowania produktu należy wziąć pod uwagę oficjalne narodowe i regionalne
wytycznyne dotyczące prowadzenia terapii antybiotykowej.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Tulatromycyna jest drażniąca dla oczu. Jeżeli lek przypadkowo dostanie się do oka, należy
natychmiast przemyć je czystą wodą.
Tulatromycyna może powodować reakcję uczuleniową przy kontakcie ze skórą. Po przypadkowym
kontakcie ze skórą, należy natychmiast przemyć to miejsce wodą z mydłem.
Po zastosowaniu umyć ręce.
Po przypadkowej samoiniekcji, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić
lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
Ciąża i laktacja;
Badania laboratoryjne przeprowadzone na szczurach i królikach nie dostarczyły żadnych dowodów
działania teratogennego bądź toksycznego dla płodu i samicy. Bezpieczeństwo produktu leczniczego
stosowanego w okresie ciąży i laktacji nie zostało określone. Do stosowania jedynie po dokonaniu
przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji:
Nie podawać jednocześnie z innymi antybiotykami o podobnym mechanizmie działania, takimi jak
makrolidy lub linkozamidy.
Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki),
jeśli konieczne
U młodych świń o masie ciała około 10 kg, którym podawano produkt w dawce trzy lub pięciokrotnie
przewyższającej dawkę terapeutyczną stwierdzono przejściowe objawy wskazujące na dyskomfort w
miejscu iniekcji oraz nadmierną wokalizację i niepokój. Gdy produkt podawano w mięśnie kończyny
miednicznej obserwowano kulawiznę.
Główne niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego
nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.
13.
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE USUWANIA NIEZUŻYTEGO
PRODUKTU LECZNICZEGO WETERYNARYJNEGO LUB POCHODZĄCYCH Z
NIEGO ODPADÓW, JEŚLI MA TO ZASTOSOWANIE
O sposoby uniknięcia niepotrzbnych leków zapytaj lekarza weterynarii. Pomoga one chronić
środowisko.
14.
DATA ZATWIERDZENIA LUB OSTATNIEJ ZMIANY TEKSTU ULOTKI.
Szczegółowe informacje dotyczące powyższego produktu leczniczego weterynaryjnego są dostępne na
stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków (http://www.ema.europa.eu/).
15.
INNE INFORMACJE
Tulatromycyna jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym, który otrzymywany jest z
produktu fermentacji. Różni się od wielu innych makrolidów wydłużonym czasem działania, co jest
częściowo spowodowane obecnością trzech grup aminowych, dzięki którym została ona zaliczona do
chemicznej podklasy trójamilidów (ang. triamilide).
Makrolidy są antybiotykami działającymi bakteriostatycznie. Hamują biosyntezę białek komórki
poprzez selektywne wiązanie się z rybosomalnym RNA bakterii. Ich działanie polega na nasileniu
odłączania peptydylo-tRNA od rybosomów podczas procesu translokacji.
Tulatromycyna wykazuje
in vitro
aktywność przeciwko
Mannheimia haemolityca
Pasteurella
multocida, Histophilus somni
Mycoplasma bovis
oraz
Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella
multocida, Mycoplasma hyopneumoniae,
Haemophilus parasuis
Bordetella bronchiseptica
czyli
patogenom bakteryjnym będącym najczęstszą przyczyną schorzeń układu oddechowego u,
odpowiednio, bydła oraz świń. W przypadku niektórych izolatów
Histophilus somni
Actinobacillus
pleuropneumoniae
stwierdzono zwiększone wartości MIC.
Oporność na makrolidy może rozwinąć się w wyniku mutacji genów kodujących rybosomalne RNA
(rRNA) lub niektóre białka rybosomalne; na skutek enzymatycznej modyfikacji (metylacji) miejsca
docelowego w 23S rRNA, co powoduje także wzrost oporności krzyżowej na linkozamidy oraz
streptograminy z grupy B (oporność MLS
); na skutek inaktywacji enzymatycznej lub wpływu
makrolidów. Oporność MLS
może być typu konstytutywnego lub induktywnego. Oporność może
być chromosomowa lub kodowana plazmidem i może być przekazywana innym komórkom
bakteryjnym, jeżeli związana jest z transpozonami lub plazmidami
Poza tymi właściwościami antymikrobiologicznymi, w badaniach doświadczalnych wykazano, że
tultromycyna ma działanie immunomodulujące i przeciwzapalne. Zarówno w bydlęcych, jak i
świńskich komórkach polimorfojądrzastych (PMN, neutrofile) tulatromycyna doprowadza do
apoptozy (zaprogramowana śmierć komórki) i sprzątania martwych komórek przez makrofagi. Obniża
produkcję mediatorów zapalnych - leukotrienów B4 i CXCL-8 oraz indukuje produkcję
przeciwzapalnych i ułatwiających rozpuszczanie lipidów – lipoksyn A4.
Farmakokinetykę tulatromycyny u świń po podaniu domięśniowym pojedynczej dawki 2,5 mg/kg m.c
również charakteryzowało szybkie i rozległe wchłanianie oraz duża objętość dystrybucji i powolna
eliminacja. Maksymalne stężenie w osoczu (C
) wynosiło około 0,6 μg/ml i osiągane było w około
30 minut po podaniu (T
). Stężenia tulatromycyny w homogenacie płuc było znacznie wyższe niż
stężenia osiągane w osoczu, co wyraźnie potwierdza gromadzenie się znacznych ilości tulatromycyny
w neutrofilach i makrofagach pęcherzyków płucnych. Jednak stężenie tulatromycyny
in vivo
miejscu zakażenia w płucach nie jest znane. Po osiągnięciu maksymalnego stężenia w osoczu
dochodziło do jego powolnego spadku, a biologiczny okres półtrwania w fazie eliminacji (t
) w
osoczu wynosił 91 godzin. Wiązanie z białkami osocza było niewielkie i wynosiło około 40%.
Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (V
) określona po podaniu dożylnym wynosiła 13,2 l/kg.
Biodostępność tulatromycyny u świń po podaniu domięśniowym wynosiła około 88%.
Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.
- Dostęp do tego dokumentu jest możliwy tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Zarejestruj się teraz za pełny dostęp